CHARAKTERYSTYKA FIZYCZNA EMITORA

Kod emitora ^1

Opis emitora (nr obiektu, rodzaje źródeł)

Charakterystyka źródła emisji zanieczyszczeń do powietrza

Współrzędne punktu emisji

Rodzaj wyrzutni

Wysokość komina

Średnica wewnętrzna komina

Prędkość wylotowa gazów

Natężenie przepływu gazów

Temperatura wylotowa gazów

Czas trwania emisji ^2

X

Y

-

m

mm

m/s

m^3n/h

^oC

godz/rok

1. Każde punktowe źródło emisji (komin, wentylator itd.) powinno być oznaczone wewnętrznym kodem np. A1, A2, A3 etc.

2. Jeżeli emisja nie jest stała, powinna być umieszczona tutaj informacja o czasie trwania emisji w min/h i dniach/rok

PROPONOWANE EMISJE DOPUSZCZALNE

Kod emitora	Źródło emisji	Substancja	Dopuszczalna ilość substancji zanieczyszczających
						dla źródła		dla emitora		dla instalacji
-	-	-	mg/mn^3	kg/h	mg/mn^3	kg/h	Mg/rok
		dwutlenek siarki
		dwutlenek azotu
		pył
		pył PM10	-		-
		tlenek węgla	-		-

Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 roku - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. 62/2001 poz. 627 z dnia 20 czerwca 2001 roku z późniejszymi zmianami):

Art. 224.

ust. 2. Określając w pozwoleniu warunki, o których mowa w art. 188, ust. 2, pkt. 2, ustala się rodzaje i ilość gazów lub pyłów dopuszczonych do wprowadzania do powietrza, wyrażone:

1. w mg/m³ gazów odlotowych w stanie suchym w temperaturze 273 K i ciśnieniu 101,3 kPa albo w kg/h, albo w kg na jednostkę wykorzystanego surowca, materiału, paliwa lub powstającego produktu - dla każdego źródła powstawania i miejsca wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza; w przypadku, gdy dla instalacji lub procesu technologicznego lub operacji technicznej, prowadzonych w instalacjach, są ustalone standardy emisyjne, wielkość dopuszczalnej emisji wyraża się w pozwoleniu w jednostkach, w jakich wyrażone są standardy,

2. w Mg/rok - dla całej instalacji.

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 22 kwietnia 2011 roku w sprawie standardów emisyjnych z instalacji (Dz.U 11.95.558 z dnia 22 kwietnia 2011 roku):

§12.1. Standardy emisyjne ze źródeł uznaje się za dotrzymane, jeżeli:

1. średnie stężenie substancji w gazach odlotowych odprowadzanych ze źródeł do powietrza wspólnym emitorem, ważone względem natężenia przepływu objętości gazów odlotowych, nie przekroczy średniej obliczonej ze standardów emisyjnych, o których mowa w § 6, ze źródeł pracujących w tym samym czasie, ważonej względem nominalnego natężenia przepływu objętości gazów odlotowych z tych źródeł;

---