praca-licencjacka-b7-4874, Dokumenty(8)


Wprowadzenie do polityki ekonomicznej.

  1. Istota polityki ekonomicznej jako nauki i działalności praktycznej.

Polityka ekonomiczna-

  1. działalność państwa wykorzystująca znajomość ekonomii do korzystania z zasobów z uwzględnieniem czasu, miejsca;

  2. jako działalność- świadome oddziaływanie władz państwowych na gospodarkę narodową (jej dynamikę, strukturę, funkcjonowanie) i stosunki społeczno- ekonomiczne w państwie mające na celu podniesienie poziomu życia części lub całości społeczeństwa. Powinna być dostosowywana do poziomu rozwoju gospodarczego i do zmieniających się warunków społeczno- gospodarczych;

zajmuje się praktycznym wykorzystaniem tej wiedzy do zaspokajania potrzeb

  1. jako nauka- dyscyplina naukowa zajmująca się badaniem form i celów, narzędzi i sposobów oddziaływania państwa na stosunki społeczno- gospodarcze. Tworzy ona podstawy teoretyczne, buduje modele, bada uwarunkowania i skutki zjawisk gospodarczych i w oparciu o teorię opracowuje metodologię działania, zmierzającego do jak najpełniejszego zaspokojenia potrzeb społecznych;

zajmuje się obserwacją zjawisk społecznych i gospodarczych, zbieraniem wiedzy, opracowywaniem metodologii, rozwiązywaniem problemów w obrębie gospodarki

NOTATKI

Ingerencja władz państwowych powinna odbywać się w imię dobra wspólnego. Działania polityki ekonomicznej są motywowane zwykle troską o dobro publiczne i stawianie ponad interesami jednostek, grup i warstw społecznych.

Według Oskara Lange'go jako działalność państwa jest wyrazem praktycznego zastosowania ekonomii politycznej. Jest nauką normatywną, stosowaną- czyli zajmuje się wykrywaniem sposobów praktycznego wykorzystania poznanych praw naukowych.

Według Tinbergena- ma służyć wskazywaniu zasad doboru środków właściwych do osiągania zamierzonych celów i metod posługiwania się nimi.

Nauka polityki ekonomicznej zajmuje się metodologią przygotowania, podejmowania i realizowania decyzji organów państwowych w sferze ich oddziaływania na gospodarkę: w tym problematykę metod i technik prognozowania i planowania gospodarki.

Polityka ekonomiczna zajmuje się badaniem takich zagadnień jak:

Polityka jako działalność praktyczna- to działanie państwa i organizacji społecznych w dziedzinie kształtowania warunków bytu i pracy, zmierzających do optymalnego zaspokajania indywidualnych potrzeb społecznych (Rossner). Działalność w celu podniesienia poziomu życia i rozbudowy urzązań socjalnych w celu powstania postępu społecznego (Podoski)-Rossner.

W zakres przedmiotowy polityki społecznej jako działalności praktycznej wchodzą:

Do dziedzin polityki społecznej jako nauki i działalności praktycznej zaliczamy politykę:

Współczesną politykę społeczną traktuje się jako czynnik realizowania praw człowieka (głównie praw ekonomicznych i społecznych). Ujęcie to jest silnie związane i podkreślane w aktach międzynarodowych.

  1. Uwarunkowania wewnętrzne i zewnętrzne polityki ekonomicznej.

WEWNĘTRZNE:

+ złoża rudy

ZEWNĘTRZNE

USTROJOWO- SYSTEMOWE

-globalizacja

-uszczelnienie granic -bezpieczeństwo na świecie

Uwarunkowania zasobowe można zmieniać przez politykę edukacyjną, inwestycyjną, naukową.

  1. Cele współczesnej polityki ekonomicznej.

Polityka społeczna ma na celu zaspokajanie potrzeb jednostek i społeczeństwa przez:

Celem polityki społecznej jest tworzenie takich warunków życia oraz stosunków międzyludzkich, które suwerenność sposób możliwie optymalny sprzyjać będą rozwojowi społeczeństwa.

Cele suwerenność obowiązki polityki społecznej państw zależą suwerenność dużym stopniu od ich udziału suwerenność Międzynarodowym Pakcie Praw Gospodarczych Społecznych suwerenność Kulturalnych, uchwalonym przez ONZ 16 XII 1966r.

Powstało wiele organizacji realizujących cele wspólnej polityki społecznej.

    1. Generalne

      • suwerenność narodowa;

      • sprawiedliwość;

      • postęp społeczny;

      • gwarancja praw człowieka;

  1. Ustrojowo- systemowe

  • Ekonomiczne