Ktoś musi umrzeć, by żyć mógł ktoś

© Copyright by Andy Kirby 1992. Authorized translation from the English language edition published by Gower Publishing Limited

© Copyright for the Polish edition by Oficyna Ekonomiczna, Oddział Polskich Wydawnictw Profesjonalnych Sp. z o.o. 2003

1. Zamiast wyrazów na pierwszą literę imienia można zaproponować słowa, które się z nim rymują (np. „Jestem Andrzejem, który się często śmieje”). W tej wersji gra jest jednak nieco trudniejsza i wymaga od uczestników większej inwencji.

2. W grze można również użyć słów nazywających potrawy lub napoje (np. „Mam na imię Andrzej i lubię ananasy” lub w wersji rymowanej „Jestem Halina i lubię chodzić do kina”).

1

1. Zamiast wyrazów na pierwszą literę imienia można zaproponować słowa, które się z nim rymują (np. „Jestem Andrzejem, który się często śmieje”). W tej wersji gra jest jednak nieco trudniejsza i wymaga od uczestników większej inwencji.

2. W grze można również użyć słów nazywających potrawy lub napoje (np. „Mam na imię Andrzej i lubię ananasy” lub w wersji rymowanej „Jestem Halina i lubię chodzić do kina”)

1. Zamiast wyrazów na pierwszą literę imienia można zaproponować słowa, które się z nim rymują (np. „Jestem Andrzejem, który się często śmieje”). W tej wersji gra jest jednak nieco trudniejsza i wymaga od uczestników większej inwencji.

2. W grze można również użyć słów nazywających potrawy lub napoje (np. „Mam na imię Andrzej i lubię ananasy” lub w wersji rymowanej „Jestem Halina i lubię chodzić do kina”).

Uczestnicy przedstawiają się sobie nawzajem, dodając słowa zaczynające się na pierwszą literę ich imienia.

Zapoznawanie się.

Niepotrzebne.

5 minut.

1. Poproś uczestników, by stanęli w kole, i zaproponuj ćwiczenie, które pomoże im w zapamiętaniu imion kolegów.

2. Każdy powinien przedstawić się, używając słowa, które zaczyna się na taką samą literę jak jego imię. Podaj przykład z własnym imieniem (np. „Mam na imię Andrzej i jestem ambitny”). Określenie zaczynające się na pierwszą literę imienia nie musi być prawdziwą cechą osoby.

3. Poproś o rozpoczęcie gry ochotnika.

Ćwiczenie to dobrze jest przeprowadzić na początku drugiego dnia kursu oraz w sytuacji, gdy do grupy dołącza nowy uczestnik lub gość. Słowa pełnią tu funkcję haseł ułatwiających zapamiętywanie imion, co umożliwia szybkie włączenie nowych osób do grupy. Proponuję, by w nazwie gry podawanej uczestnikom trener użył swojego prawdziwego imienia.

.

1. Przydziel role kandydatów poszczególnym uczestnikom i poproś, aby sami spróbowali przekonać resztę grupy, że właśnie oni powinni przeżyć. Najbardziej znana wersja tego ćwiczenia to „gra balonowa”: trzy osoby znajdujące się w spadającym balonie muszą zdecydować, która z nich nie powinna zostać wyrzucona.

2. Oto przykłady innych możliwych scenariuszy:

• Aparatura do dializy może obsłużyć jeszcze tylko pięciu pacjentów.

• Podczas wojny nuklearnej w bunkrze przeciwatomowym może się schronić ograniczona liczba osób.

• Statek kosmiczny, który opuszcza Ziemię po wielkiej katastrofie, może zabrać ograniczoną liczbę osób.

• Podczas eksperymentu dotyczącego możliwości przeżycia w ograniczonej przestrzeni kilku ochotników znalazło się pod ziemią. Aby ich uratować, trzeba wyciągać każdego po kolei - ci, do których pomoc dotrze na końcu, zginą.

• Wszelkie inne sytuacje, w których nie można uniknąć decydowania o życiu i śmierci innych.

3. Przyjmij, że niektórych kandydatów łączą więzy rodzinne, uczuciowe, towarzyskie lub zawodowe. Wprowadzisz w ten sposób czynnik współzależności w podejmowaniu decyzji.

Uczestnicy muszą zdecydować, komu dać możliwość przeżycia w ekstremalnej sytuacji.

Budowanie zespołu.

Określanie cech.

Podejmowanie decyzji.

Rozwiązywanie problemów.

Trening asertywności.

Kopie formularza zawierającego scenariusz gry.

Kartki i długopisy.

1 godzina.

1. Rozdaj uczestnikom kopie formularza ze scenariuszem i pozostaw im 30 minut na podjęcie decyzji. Dużą grupę możesz podzielić na dwa zespoły. Przypominaj, że czasu jest coraz mniej, odliczając minuty. W razie potrzeby wytłumacz lepiej treść instrukcji, nie podając jednak żadnych dodatkowych informacji.

2. Zaproś grupę do dyskusji pytając, na jakiej podstawie podjęto decyzję. Możesz przedstawić uwagi, które nasunęły ci się w wyniku obserwacji uczestników.

W niektórych sytuacjach należy zmienić treść scenariusza, dostosowując ją do potrzeb konkretnej grupy. Jeżeli na przykład wśród uczestników są osoby niepełnosprawne, ze scenariusza należałoby usunąć kandydatów z podobnymi problemami. Uczestnicy krytykują czasem to ćwiczenie jako mało realistyczne, a podane informacje uważają za niewystarczające do podjęcia decyzji. Wytłumacz im jednak, że w życiu często tak właśnie bywa. Niektóre dane, dotyczące np. płci lub sytuacji rodzinnej kandydatów, zostały przedstawione w sposób wyczerpujący, inne - np. wyznanie - celowo pominięto. Może się okazać, że członkowie grupy sami je sobie dopowiedzą.

Modyfikacje

Streszczenie

Cele

Materiały

Czas trwania

Procedura

Uwagi

---