Cele i zadania oligofrenopedagogiki jako nauki teoretycznej i praktycznej. Związek oligofrenopedagogiki z innymi dyscyplinami nauki. Relacja z pedagogiką specjalną.
Oligofrenopedagogika jest pedagogiką osób upośledzonych umysłowo, służy
im jako jeden z działów pedagogiki specjalnej. Wyraz oligofrenopedagogika składa się z dwóch części, a mianowicie, z wyrazów oligofren i pedagogika. Słowa te pochodzą z języka greckiego i oznaczają: oligos (mały), phren (umysł) i paidagogike (nauka o wychowaniu). Oligofrenopedagogika jest nauką o wychowaniu, o celach,
treściach i metodach pracy z osobami upośledzonymi umysłowo. Jest więc
nauką o wychowaniu osób , które ze względu na upośledzenie wymagają
specyficznych zabiegów pedagogicznych po to , by zapewnić im:
optymalny rozwój fizyczny, psychiczny i społeczny
specjalne kształcenie w placówkach oświatowo-wychowawczych
przygotowanie do pracy i samodzielnego życia w środowisku społecznym
Przedmiot badań, cele i zadania
Przedmiotem oligofrenopedagogiki są wychowankowie odchyleni od normy w
stopniu zróżnicowanym, ale mający jedną cechę wspólną obniżoną
sprawność intelektualną -(Wyczesany)
Wg. Kirejczyka przedmiotem badań tej dyscypliny naukowej są:,, zamierzone, świadome i celowe oddziaływania: domu, szkoły, zajęć pozaszkolnych, związków i organizacji na wychowanków upośledzonych umysłowo, zmierzające do osiągnięcia dostępnego dla nich względnie trwałego, maksymalnego rozwoju fizycznego i psychicznego, możliwie
prawidłowego ukształtowania osobowości oraz przygotowania do pracy i życia w społeczeństwie.
Ce wg K. Kirejczyka)
1) określenie możliwości rozwojowych, z czym ściśle wiąże się ustalenie
celów i zadań wychowania dla jednostki
2) wykrywanie praw rządzących wychowaniem oraz czynników wpływających na
jego skuteczność
3) opracowanie i uformowanie tej wiedzy w pewien system oraz przekazanie
jej wychowawcom
Z tak szczegółowo sformułowanych celów wynikają również specyficzne
zadania, których realizacji musi ona sprostać, (K.Kirejczyk) a
mianowicie:
- wyjaśnić możliwości rehabilitacji upośledzonych umysłowo
- obmyśleć dla nich środki kompensacyjne
- przystosować formy organizacyjne szkolnictwa, programy i metody pracy
rehabilitacyjnej do możliwości dziecka
Zadania te polegają na formułowaniu metod i form pracy rehabilitacyjnej
oraz zasad, które jednostce upośledzonej zapewniałyby optymalny i
wszechstronny rozwój oraz maksymalne przystosowanie się jej do warunków
społecznych.
CELE OLIGOFRENOPEDAGOGIKI: (wg J. Wyczesany)
Wykrywanie i ustalanie ogólnych prawidłowości w rozwoju
psychofizycznym i społecznym osób z upośledzeniem umysłowym
Określenie celów i zadań pracy rewalidacyjnej w zależności od stopnia
upośledzenia umysłowego
Ukierunkowanie pracy rewalidacyjnej w zakresie doboru treści, form i
środków dydaktyczno-wychowawczych
Osiągniecie możliwie wszechstronnego rozwoju uczniów w dostępnym im
zakresie za pomocą specjalnych metod
Przygotowanie do wykonywania zawodu
Całość zadań oligofrenopedagogiki jakie wytacza jej główny cel tj.
przygotowanie jednostek do życia osobniczego i do życia w społeczeństwie
realizuje się w działaniu pedagogicznym, wychowawczym, terapeutycznym
noszącym wspólną nazwę rewalidacji.
Z powyższych rozważań wnioskować można, że oligofrenopedagogika
koncentruje się w swoich teoretycznych, jak i praktycznych staraniach,
przede wszystkim na możliwościach rozwojowych jednostek upośledzonych
umysłowo i stara się w odpowiadający tym możliwościom sposób spożytkować
je.
RELACJA Z PEDAGOGIKĄ SPECJALNĄ (K.Kirejczyk)
Oligofrenopedagogika jest jednym z działów pedagogiki kompensacyjnej
wchodzącej w skład pedagogiki specjalnej.
Korzystają z tych samych form, metod i środków
wychowawczo-rewalidacyjnych w pracy z jednostkami niepełnosprawnymi
umysłowo, nauki te czerpią z siebie i nawzajem się przenikają.
Oligofrenopedagogika odwołuje się do wiedzy i osiągnięć pedagogiki
specjalnej.
ZWIĄZEK Z INNYMI DYSCYPLINAMI NAUKAMI
Oligofrenopedagogika jest działem pedagogiki specjalnej i razem z nią
wchodzi w skład pedagogiki ogólnej, należy do nauk empirycznych,
społecznych, humanistycznych, praktycznych .
Oligofrenopedagogika korzysta ze współpracy z różnymi dziedzinami wiedzy
o człowieku np. psychologią, socjologią, medycyną neurologią,
psychopatologią, psychologią kliniczną, psychiatrią. Nauki te pozwalają
na ustalenie diagnozy o stopniu rozwoju umysłowego, udzielają opieki
medycznej i środków pomocy w wypadkach, które tego wymagają.
Oligofrenopedagogika sprzymierza się również z naukami społecznymi np. z
patosocjologią ( dla wyjaśnienia tych zaburzeń, jakie w toku rewalidacji
mogą zyskać oparcie w opiece społecznej).