WZW B

Czynnik etiologiczny: wirus zapalenia watroby B (HBV) (potocznie: czastka Dane'a). Składa sie on z czesci po-wierzchniowej

i rdzeniowej.

Antygeny:

1. HBsAg - antygen powierzchniowy

2. HBcAg - antygen rdzeniowy

3. HBeAg - antygen e scisle zwiazany z HbcAg

Przeciwciała:

1. anty-HBs

2. anty-HBc

3. anty-Hbe

Najlepszym wskaznikiem zakazenia HBV jest obecnosc HBsAg we krwi. Anty-HBs pojawia sie we krwi po zaniku HBsAg. Anty-HBc wystepuje we krwi w okresie ostrym choroby i utrzymuje sie przez wiele lat po rekonwalescencji.

Obecnosc HBeAg u człowieka z HBsAg swiadczy o jego zakaznosci. Obecnosc anty-HBe u ozdrowienca dobrze rokuje.

Zródło zakazenia: człowiek.

Droga szerzenia: paraenteralnie (gł. krwia poprzez uszkodzone tkanki, droga płciowa (gł. u homoseksualistów)).

Okres inkubacji: srednio 60-90 dni.

Proces epidemiczny: zachorowania maja zwykle charakter endemiczny. Epidemie moga byc zwiazane z masowym naruszeniem tkanek, uzyciem zakazonego sprzetu medycznego.

Rozpoznanie:

Kliniczne:

1. zółtaczka

2. hiperbilirubinemia

3. urobilinogen w moczu

4. dodatnie wyniki czynnosciowych prób watroby

5. spadek OB

6. obnizona krzepliwosc krwi

7. leukopenia ze wzgledna limfocytoza

8. wzmozona aktywnosc enzymatyczna (gł. aminotransferazy)

Laboratoryjnie - stwierdzenie obecnosci HBsAg we krwi:

1. testy I generacji (immunodyfuzja) - najmniej czułe

2. testy II generacji (immunoelektroforeza, OWD)

3. testy III generacji (bierna hemaglutynacja, ELISA, RIA) - najczulsze

Zapobieganie i zwalczanie:

1. Unieszkodliwianie zródła zakazenia:

Badanie:

1. krwiodawców

2. chorych na WZW

3. nosicieli HBsAg

4. personelu i pacjentów stacji dializ

Podczas hospitalizacji nosicieli/chorych na WZW nalezy ich odizolowac od innych chorych, uzywac oddzielnego sprzetu (najlepiej jednorazowego).

---