Metody tworzenia prawa ( charakterystyka celów )
3) Pierwszym elementem modelu jest założenie celu odpowiednio sprecyzowanego dla wyboru środków służących jego realizacji.
Cel działalności prawodawczej określamy jako „stan rzeczy” który prawodawca powinien realizować.
CHARAKTERYSTYKA CELÓW Z MERYTORYCZNEGO PKT. WIDZENIA
Możemy wyróżnić (cele prawodawcy z merytorycznego punktu widzenia) :
a) cele społeczno-ekonomiczne jest to np. zapewnienie odpowiedniego wykorzystania
użytków rolnych - stosuje się tu przepisy o dziedziczeniu gruntów rolnych , celem w tym przypadku nazywamy dążenie do jak najwyższych wskaźników produkcji rolnej .
b) cele polityczne jak np. rozwój rad narodowych jako formy demokracji lokalnej przez określenie ich kompetencji w kierowaniu sprawami terenu .
c) cele prakseologiczne sprawności skutecznego działania aparatu państwowego przejawiające się np. w postaci zmian form zarządzania i struktury jednostek organizacyjnych
jakichś części aparatu państwowego
Wymienione cele mogą być ze sobą powiązane na różne sposoby .
Powiązania te mogą stanowić zbieżność celów bądź też wyrażać się jako konflikty pozorne lub realne .
Istnieje podstawowa łączność celów politycznych z pozostałymi choćby ze wzg. na właściwości polityczne działalności prawodawczej.
Pozorne konflikty występują pomiędzy celami prakseologicznymi a np. politycznymi - wyrażane w tendencjach technokratycznych .
Konflikty realne występują np. pomiędzy celami ochrony środowiska a planowa działalnością produkcyjna w ramach środków finansowych przyznawanych dla realizacji tych dwóch kierunków działania .
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
4) .
CHARAKTERYSTYKA CELÓW Z FORMALNEGO PUNKTU WIDZENIA
W obrębie tego wyróżniamy cele bezpośrednie i cele pośrednie .
Celem bezpośrednim prawodawcy jest doprowadzenie do zgodnego z norma zachowania adresata .
Cel pośredni to właśnie te stany rzeczy których dotyczy charakterystyka z merytorycznego pkt. widzenia .
Aby zrealizować cele pośrednie prawodawca musi najpierw zrealizować cele bezpośrednie .
Cele prawodawcy dzielą się na „ długofalowe „ i „ doraźne „ .
Cele długofalowe nie maja żadnego wyznacznika czasowego ( np. brak zachowań przestępnych , rozwój demokratyzmu instytucji , pewność obrotu ) lub też zadań wieloletnich określonych czasowo lub ilościowo ( np. wskaźniki docelowe dla wieloletnich działań społecznoekonomicznych )
Cele doraźne maja być realizowane we względnie krótszych okresach.
Cele dzielą się także na „pozytywne” i „negatywne”
Cele pozytywne osiąga się poprzez wypełnianie nakazów lub korzystanie z uprawnień.
Cele negatywne są rezultatem zaniechań i przestrzegania zakazów.
Różnice miedzy tymi celami wynikają z przyjętych technik prawodawczych i
metod regulacji prawnej .
Między celami charakteryzowanymi z formalnego punktu. widzenia istnieją stosunki łączności , niezależności i konfliktu . Najbardziej zawile są stosunki pomiędzy celami długofalowymi i doraźnymi .Najpomyślniejsza sytuacja zachodzi gdy te drugie są podporządkowane tym pierwszym czyli gdy cele doraźne są środkami do celów długofalowych .
Istnieją także sytuacje gdy cele doraźne są niezależne od celów długofalowych a także kiedy
te dwa cele są w konflikcie - może to prowadzić do powstania sprzeczności politycznych w systemie prawa .
5).
Racjonalna działalność prawodawcza opiera się na założeniu wartości celu . Wyrazem tego może być ocena która mówi ze ( stan rzeczy czyli cel (C ) stanowi wartość (w) ) lub też dyrektywa która mówi ze ( powinno się realizować stan rzeczy ( cel ) ) .
Na założenie celu prawodawcy może też w praktyce wpłynąć wiedza o zjawiskach rzeczywistości oraz o środkach , które stoją do dyspozycji .
Racjonalny prawodawca nie będzie stawiał celów ,które na gruncie posiadanej przez niego wiedzy są nieosiągalne .