ULTRADŹWIĘKI

1. Ryzyko wystąpienia kawitacji niestabilnej (zapaściowej) jest większe podczas stosowania:

1. ultradźwięków o wysokiej częstotliwości i dużej gęstości mocy

2. ultradźwięków o niskiej częstotliwości i małej gęstości mocy

3. ultradźwięków o niskiej częstotliwości i dużej gęstości mocy

2. Stosując nadźwiękawianie termiczne przewlekłego zapalenia stawu łokciowego najlepiej zastosować:

1. 3 MHz / 0.5 W/cm² / 50% / 4 min /cm²

2. 1 MHz / 1.5 W/cm² / 100% / 3 min /cm²

3. 1 MHz / 0.6 W/cm² / 100% / 2 min /cm²

3. Wystąpienie kawitacji stabilnej (trwałej) jest:

1. nieszkodliwe, wzmaga jedynie efekty mechaniczne i termiczne ultradźwięków

2. zawsze szkodliwe ponieważ powoduje mikrowstrząsy i uszkadza błony komórkowe

3. zawsze szkodliwe ponieważ powoduje mikropoparzenia tkanek

4. Stosując nadźwiękawianie atermiczne podostrego zapalenia stawu łokciowego najlepiej zastosować:

1. 1 MHz / 0.8 W/cm² / 20% / 3 min /cm²

2. 3 MHz / 0.8 W/cm² / 75% / 1 min /cm²

3. 1 MHz / 0.6 W/cm² / 100% / 3 min /cm²

5. Podczas nadźwiękawiania nie występują:

1. zmiany aktywności leukocytów

2. zwiększenie przepuszczalności ścian naczyń krwionośnych

3. hamowanie procesów metabolizmu komórkowego

6. Ryzyko wystąpienia kawitacji niestabilnej (zapaściowej) jest większe podczas stosowania:

1. ultradźwięków o wysokiej częstotliwości

2. ultradźwięków o niskiej częstotliwości i małej gęstości mocy

3. ultradźwięków o niskiej częstotliwości i dużej gęstości mocy

7. Stosując nadźwiękawianie termiczne przewlekłego zapalenia stawu biodrowego najlepiej zastosować:

1. 3 MHz / 1.0 W/cm² / 50% / 3 min /cm²

2. 1 MHz / 1.0 W/cm² / 75% / 3 min /cm²

3. 1 MHz / 0.6 W/cm² / 75% / 4 min /cm²

8. U pacjenta otyłego najlepiej zastosować ultradźwięki o częstotliwości:

1. 0.6 MHz

2. 0.7 MHz

3. 1.0 MHz

9. Podczas nadźwiękawiania nie występują:

1. efekty piezoelektryczne w włóknach kolagenowych i ich polaryzacja

2. rozluźnianie wiązań chemicznych między włóknami kolagenowymi

3. zmiana chemizmu tkanek w kierunku obojętnym lub lekko zasadowym

10. Kawitacja niestabilna jest związana przede wszystkim ze stosowaniem:

1. ultradźwięków o wysokiej częstotliwości

2. ultradźwięków o dużej gęstości mocy

3. ultradźwięków o niskiej częstotliwości i dużej gęstości mocy

11. Długość fali ultradźwiękowej powstającej w tkance wynika z:

1. ilorazu szybkości rozchodzenia się ultradźwięków w tkance i ich częstotliwości

2. ilorazu częstotliwości ultradźwięków i szybkości ich rozchodzenia się w tkance

3. iloczynu szybkości rozchodzenia się ultradźwięków w tkance i ich częstotliwości

12. Stosując nadźwiękawianie atermiczne podostrego zapalenia stawu biodrowego najlepiej zastosować:

1. 0.7 MHz / 1.0 W/cm² / 50% / 3 min /cm²

2. 1 MHz / 1.0 W/cm² / 75% / 1 min /cm²

3. 1 MHz / 0.6 W/cm² / 50% / 2 min /cm²

13. Stosując nadźwiękawianie nie-termiczne podostrego zapalenia stawu biodrowego można zastosować:

1. 3 MHz / 0.5 W/cm² / 50% / 2 min /cm²

2. 1 MHz / 0.6 W/cm² / 20% / 4 min /cm²

3. 1 MHz / 1 W/cm² / 20% / 2 min /cm²

Przerywana emisja fali ultradźwiękowej:

1. zmniejsza efekty termiczne i oddziaływanie mechaniczne na tkanki

2. zmniejsza efekty termiczne w tkankach, natomiast intensywność oddziaływania mechanicznego w czasie fazy nadawczej pozostaje bez zmian

3. zmniejsza efekty termiczne natomiast wzmacnia działanie mechaniczne w tkankach

Osłabianie fali ultradźwiękowej:

a) jest większe w tkankach o większej sprężystości

b) jest mniejsze w tkankach o większej sprężystości

c) nie zależy od sprężystości ośrodka tylko od długości fali ultradźwiękowej

Do zabiegów nadźwiękawiania w wodzie nie stosuje się pojemników:

1. ceramicznych

2. metalowych

3. szklanych

Podczas zabiegów nadźwiękawiania w wodzie, temperatura wody powinna wynosić:

1. 26-29⁰C

2. 30-33⁰C

3. 34-37⁰C

Nadźwiękawianie labilne wykorzystywane jest w przypadku, gdy:

1. powierzchnia zabiegowa jest większa niż powierzchnia głowicy ultradźwiękowej

2. powierzchnia zabiegowa jest równa powierzchni głowicy ultradźwiękowej

3. powierzchnia zabiegowa jest mniejsza od powierzchni głowicy ultradźwiękowej

Miejsca gdzie kości pokryte są cienką warstwą tkanki łącznej i mięśni (np. dłonie) powinno się nadźwiękawiać:

1. bezpośrednio stosując technikę stabilną

2. bezpośrednio stosując technikę półstabilną

3. w wodzie

W przypadku, gdy powierzchnia zabiegowa jest większa niż powierzchnia głowicy ultradźwiękowej należy tak dobrać czas zabiegu, żeby na każdy fragment skóry odpowiadający wielkości głowicy działać:

1. od 0,5 do 1 minuty (łączny czas trwania zabiegu nie powinien być dłuższy niż 10 min.)

2. od 1 do 2,5 minuty (łączny czas trwania zabiegu nie powinien być dłuższy niż 15 min.)

3. przez 3 minuty (łączny czas trwania zabiegu nie powinien być dłuższy niż 20 min.)

W przypadku nadźwiękawiania powierzchni ciała równej wielkością powierzchni głowicy (metoda półstabilna) czas zabiegu powinien wynosić:

1. od 1 do 3 min.

2. od 3 do 5 min.

3. od 1 do 6 min.

W przypadku przewlekłych, głęboko zlokalizowanych zmian mięśniowych, zastosować należy ultradźwięki o następujących parametrach:

1. dawka 1,0-1,5 W/cm², emisja ciągła, częstotliwość 1 MHz, zabiegi wykonywane codziennie, liczba zabiegów w serii 10-12

2. dawka 0,5-1,0 W/cm², emisja impulsowa (75%), częstotliwość 1 MHz, zabiegi wykonywane trzy razy w tygodniu, liczba zabiegów w serii 10

3. dawka 0,5-1,5 W/cm², emisja ciągła, częstotliwość 3 MHz, zabiegi wykonywane codziennie, liczba zabiegów w serii 12-15

W przypadku ostrych, głęboko zlokalizowanych zmian mięśniowych, zastosować należy ultradźwięki o następujących parametrach:

1. dawka 0,5-1,0 W/cm², emisja ciągła, częstotliwość 3 MHz, zabiegi wykonywane co drugi dzień, liczba zabiegów w serii 6-10

2. dawka 0,05-0,5 W/cm², emisja impulsowa (75%), częstotliwość 1 MHz, zabiegi wykonywane trzy razy w tygodniu, liczba zabiegów w serii 10

3. dawka 0,5-1,0 W/cm², emisja impulsowa (75%), częstotliwość 1 MHz, zabiegi wykonywane codziennie, liczba zabiegów w serii 10-12

W przypadku przewlekłych, płytko zlokalizowanych zmian, zastosować należy ultradźwięki o następujących parametrach:

1. dawka 0,05-0,5 W/cm², emisja impulsowa (50%), częstotliwość 3 MHz, zabiegi wykonywane codziennie, liczba zabiegów w serii 10-12

2. dawka 0,5-1,0 W/cm², emisja ciągła, częstotliwość 3 MHz, zabiegi wykonywane codziennie, liczba zabiegów w serii 10-12

3. dawka 1,5-2,0 W/cm², emisja ciągła, częstotliwość 1 MHz, zabiegi wykonywane codziennie, liczba zabiegów w serii 12-15

W przypadku ostrych, płytko zlokalizowanych zmian, zastosować należy ultradźwięki o następujących parametrach:

1. dawka 0,05-0,5 W/cm², emisja impulsowa (50%), częstotliwość 3 MHz, zabiegi wykonywane co drugi dzień, liczba zabiegów w serii 6-10

2. dawka 0,5-1,0 W/cm², emisja impulsowa (75%), częstotliwość 3 MHz, zabiegi wykonywane codziennie, liczba zabiegów w serii 10-12

3. dawka 0,5-1,0 W/cm², emisja impulsowa (50%), częstotliwość 1 MHz, zabiegi wykonywane co drugi dzień, liczba zabiegów w serii 6-10

W ultradźwiękach, gdzie czas trwania emisji wynosi 20 ms, a czas przerwy 80 ms, współczynnik wypełnienia okresu wynosi:

1. 0,2

2. 0,4

3. 0,8

W ultradźwiękach, gdzie czas impulsacji wynosi 40 ms, a czas przerwy 60 ms, współczynnik wypełnienia okresu wynosi:

1. 0,15

2. 0,4

3. 0,6

W ultradźwiękach, gdzie czas impulsacji wynosi 60 ms, a czas przerwy 40 ms, współczynnik wypełnienia okresu wynosi:

1. 0,15

2. 0,4

3. 0,6

W ultradźwiękach, gdzie czas impulsacji wynosi 80 ms, a czas przerwy 20 ms, współczynnik wypełnienia okresu wynosi:

1. 0,2

2. 0,4

3. 0,8

Do nadźwiękawiania okolicy przykręgosłupowej u pacjenta otyłego w przebiegu rwy kulszowej najlepiej jest użyć ultradźwięków o częstotliwości:

a. 3 MHz

b. 2 MHz

c. 1 MHz

W trakcie nadźwiękawiania efekty termiczne w tkankach pojawiają się:

1. podczas ciągłej emisji fali ultradźwiękowej przy gęstości mocy powyżej 0.5 W/cm²

2. tylko podczas przerywanej emisji fali ultradźwiękowej przy gęstości mocy powyżej 0.5 W/cm²

3. podczas ciągłej emisji fali ultradźwiękowej przy gęstości mocy powyżej 1.5 W/cm²

Prędkość rozchodzenia się fali ultradźwiękowej:

1. jest mniejsza w tkankach o większej gęstości

2. jest większa w tkankach o większej gęstości

3. nie zależy od gęstości ośrodka tylko od długości fali ultradźwiękowej

Maksymalny czas trwania nadźwiękawiania obszaru leczonego, który jest dwukrotnie większy od powierzchni przetwornika ultradźwiękowego wynosi:

a) 10 minut

b) 3 minuty

c) 6 minut

Podczas wykonywania zabiegów nadźwiękawiania efekty cieplne mogą pojawiać się w tkankach:

1. gdy średnie natężenie czasowe przekracza wartość 0.4 W/cm²

2. gdy średnie natężenie czasowe przekracza wartość 1.0 W/cm²

3. średnie natężenie czasowe nie wpływa na efekty termiczne w tkankach

Podczas zabiegów nadźwiękawiania:

1. w największym stopniu rozgrzewa się tkanka mięśniowa

2. w największym stopniu rozgrzewa się skóra i tkanka tłuszczowa

3. w największym stopniu rozgrzewa się tkanka kostna

Do nadźwiękawiania powierzchownych blizn, gdy głębokość penetracji fali ultradźwiękowej nie musi być większa niż 1 cm stosuje się:

a) ultradźwięki o częstotliwości 3 MHz

b) ultradźwięki o częstotliwości 1 MHz

c) ultradźwięki o częstotliwości 0.8 MHz

Do nadźwiękawiania okolicy przykręgosłupowej, gdy ważne jest głębokie przenikanie fali ultradźwiękowej do tkanek najlepiej zastosować:

a) ultradźwięki o częstotliwości 5 MHz

b) ultradźwięki o częstotliwości 3 MHz

c) ultradźwięki o częstotliwości 1 MHz

Gdy średnie natężenie przestrzenne ultradźwięków wynosi 1.5 W/cm² i zastosujemy współczynnik wypełnienia okresu 20% wówczas:

a) średnie natężenie czasowe będzie wynosić 1.3 W/cm²

b) średnie natężenie czasowe będzie wynosić 0.3 W/cm²

c) średnie natężenie czasowe będzie wynosić 1.8 W/cm²

Wykonując zabieg nadźwiękawiania w podostrym stanie zapalnym nadgarstka i występuje obrzęk podniesiona jest temperatura tkanek można zastosować:

a) gęstość mocy 0.8 W/cm² i współczynnik wypełnienia okresu 50%

b) gęstość mocy 0.8 W/cm² i współczynnik wypełnienia okresu 25%

c) gęstość mocy 0.5 W/cm² i falę ciągłą

W trakcie zabiegów nadźwiękawiania na nadmierne rozgrzanie:

1. najbardziej narażone są kości

2. najbardziej narażone są mięśnie

3. najbardziej narażona jest skóra

Wykonując zabieg nadźwiękawiania powierzchni ciała o wielkości 20 cm² przetwornikiem ultradźwiękowym o wielkości 5 cm² całkowity czas trwania zabiegu ustala się w granicach:

1. od 2 do 12 minut

2. od 1 do 9 minut

3. od 5 do 15 minut

Efekty cieplne mogą wystąpić w tkankach w trakcie nadźwiękawiania gdy stosuje się:

1. średnie natężenie przestrzenne 0.3 W/ cm² / współczynnik wypełnienia okresu 100 %

2. średnie natężenie przestrzenne 1.5 W/ cm² / współczynnik wypełnienia okresu 50 %

3. średnie natężenie przestrzenne 1.0 W/ cm² / współczynnik wypełnienia okresu 30 %

W trakcie nadźwiękawiania, którego celem jest rozluźnienie przewlekłej blizny należy zastosować:

1. 3 MHz / 0.5 W / cm² / 2 min / cm²

2. 1 MHz / 0.5 W / cm² / 2 min / cm²

3. 3 MHz / 0.2 W / cm² / 5 min / cm²

W trakcie zabiegów nadźwiękawiania skutki termiczne mogą występować w tkankach gdy:

1. średnie natężenie przestrzenne wynosi powyżej 0.4 W / cm²

2. średnie natężenie czasowe wynosi powyżej 0.4 W / cm²

3. średni współczynnik wypełnienia okresu wynosi powyżej 90%

Wykonując zabieg nadźwiękawiania powierzchni ciała o wielkości 15 cm² przetwornikiem ultradźwiękowym o wielkości 5 cm² całkowity czas trwania zabiegu ustala się w granicach:

1. od 1.5 do 9 minut

2. od 3 do 15 minut

3. od 5 do 15 minut

Wykonując zabieg nadźwiękawiania w okolicy przykręgosłupowej w przewlekłych zmianach zwyrodnieniowych kręgosłupa lędźwiowego należy zastosować:

1. 1 MHz / 0.7 W / cm² / 2 min / cm²

2. 1 MHz / 0.8 W / cm² / 6 min / cm²

3. 3 MHz / 0.2 W / cm² / 3 min / cm²

Na niekorzystne skutki działania ultradźwięków w największym stopniu narażone są:

1. nerwy, chrząstki stawowe i naczynia włosowate

2. kości, chrząstki stawowe i nerwy

3. kości, chrząstki stawowe i naczynia włosowate

Skutki termiczne mogą występować w tkankach gdy stosuje się następujące wartości:

1. średnia gęstość mocy w czasie emisji 0.6 W / cm² / współczynnik wypełnienia okresu 50%

2. średnia gęstość mocy w czasie emisji 0.7 W / cm² / współczynnik wypełnienia okresu 50%

3. średnia gęstość mocy w czasie emisji 1.0 W / cm² / współczynnik wypełnienia okresu 50%

W czasie nadźwiękawiania, którego celem jest rozgrzanie i rozluźnienie ścięgna Achillesa stosuje się:

1. 1 MHz / 0.4 W/cm² / 75% / 3 min/cm²

2. 2 MHz / 1.0 W/cm² / 100% / 4 min/cm²

3. 3 MHz / 0.8 W/cm² / 100% / 3 min/cm²

6

---