ROK: 2011/2012	Imię i nazwisko: Przemysław Gorzelany	Data: 2012-03-011
Grupa: AI	Temat: Odkształcenie plastyczne i rekrystalizacja tworzyw metalicznych.	Ocena:

SPRAWOZDANIE

1. CEL ĆWICZENIA.

Celem ćwiczenia jest ustalenie wpływu wielkości odkształcenia na wielkość ziarna po rekrystalizacji.

2. WYKONANIE ĆWICZENIA.

1. REKRYSTALIZACJA ALUMINIUM

Do wykonania ćwiczenia używa się 5 próbek aluminiowych o długości l=100 mm. Na każdej z nich oznacza sie początkową długość pomiarową l = 50 mm. Poszczególnym próbkom, oznaczonym numerami od 1 do 5, nadaje się wydłużenia: 2%, 4%, 7%, 10% i 15%. Odkształcone próbki umieszcza się w piecu o temperaturze ok. 500°C na okres 30 min. Następnie próbki należy ostudzić w powietrzu i wytrawić odczynnikiem w celu ujawnienia makrostruktury. Następnie określa się ilość ziaren na jednostkę powierzchni próbki i oblicza się średnią powierzchnię ziarna po rekrystalizacji w zależności od wielkości odkształcenia Z wykresu określa się wielkość odkształcenia krytycznego.

3. TABELA, WNIOSKI ORAZ PODSTAWOWE WIADOMOŚCI.

TABELA

Nr próbki	Długość początkowa mm	Procent odkształcenia próbki	Obliczenie wydłużenia ∆l	Ilość ziaren w jednostce pomiarowej	Śr. powierz. ziarna
1	50	2%	1	5	12,5
2	50	4%	2	9	7,1
3	50	7%	3,5	18	3,03
4	50	10%	5	100	0,66
5	50	15%	7,5	500	0,11

WYKRES

WNIOSKI

Podczas doświadczenia zauważyłem że ziarna powstają na granicach ziarn w miejscach w których blaszka była bardziej odkształcona. Wielkość ziarna powstałego po rekrystalizacji zależy od takich czynników jak: uprzedniego stopnia odkształcenia plastycznego na zimno, temperatury wyżarzania, czasu wyżarzania.

Im mocniej obiekt był odkształcony tym więcej ziaren mogliśmy na nim zauważyć, np. na blaszce wydłużonej o 1mm ilość ziaren w jednostce pomiarowej wynosiła 5, a na blaszce rozciągniętej o 7,5mm ziaren było już aż około 900. Wraz z wielkością odkształcenia zmniejsza się średnie pole powierzchni ziarna.

---