 | Pobierz cały dokument 4955.doc Rozmiar 51 KB |
Olga Czyżycka
Bernard Barbier „Mitteleuropa. Definicja geograficzna”.
Artykuł jest próbą zdefiniowania pojęcia historycznego, jakim jest Europa Środkowa, w kategoriach geograficznych. O uznaniu pewnego regionu za przestrzeń geograficznie odrębną decydują takie czynniki, jak geografia fizyczna oraz ingerencja ludzka w kształtowanie przestrzeni i jej skutki.
Termin niemiecki „Mitteleuropa” ma wydźwięk historyczny i geopolityczny, gdyż od XIX wieku do końca istnienia III Rzeszy było wykorzystywane do określenia strefy wpływów niemieckich, powstałej w wyniku ekspansji od około 1000 roku. Pojęcie „Europa Środkowa” ma również swe odniesienie geograficzne, literatura przedmiotowa kwalifikuje do niej Niemcy, Polskę, Austrię i tereny byłej Czechosłowacji. Kwestią sporną jest przynależność Swajcarii, Węgier i Rumunii do obszaru Europy Środkowej. Polityczny podział Europy wzdłuż „żelaznej kurtyny” na demokratyczny Zachód i socjalistyczny Wschód, który utrzymywał się przez prawie półwiecze nie pozostał bez znaczenia, dostrzegano jednak odrębność tzw. „republik socjalistycznych Europy Środkowej” od reszty bloku wschodniego. Po upadku reżimu komunistycznego, wielkiej transformacji w Europie i zmianach na jej mapie politycznej, nastąpiła potrzeba ponownego zdefiniowania Europy Środkowej w kategoriach geograficznych. W swoim referacie, wygłoszonym w roku 1991, Bernard Barbier stawia pytanie „Czy istnieje w sercu Europy przestrzeń, której jedność jest wyraźnie określona i która przeciwstawia ją regionom otaczającym?”. Szukając na nie odpowiedzi, próbuje nadać temu znanemu pojęciu ścisłość naukową, badając czynniki geografii fizycznej oraz geografii człowieka.
 | Pobierz cały dokument 4955.doc rozmiar 51 KB |