WYKŁAD 1
Agroturystyka - forma wypoczynku w warunkach zbliżonych do wiejskich. Może być połączona z pracą u osoby zapewniającej nocleg. Traktowana jako alternatywne do rolnictwa źródło dochodu mieszkańców wsi.
Rodzaje tur. związane z człowiekiem:
* tur. biznesowa
* tur. miejska (kulturowa)
* tur. wiejska (agroturystyka)
* tur. tranzytowa (przygraniczna 1 dniowa)
* tur. aktywna (rekreacyjna i specjalistyczna)
Najważniejsze cechy agroturystyki:
* formy rekreacji i wypoczynku na wsi
* ma charakter rolniczy (podstawowe formy produkcji)
* oparty o bazę noclegową
* związany z otoczeniem przyrodniczym i usł.
Typowy odbiorca agroturystyki - jest najczęściej mieszkańcem miasta spragnionym ciszy, spokoju i przestrzeni. Interesują go różne formy rekreacji na wolnym powietrzu, interesuje go folklor, praca, harmonogram dnia, spędzanie wolnego czasu. Są to ludzie aktywni zainteresowani krajoznawstwem i ekologią. Są samodzielnymi organizatorami.
Agroturystyka kierowana jest - głównie do turysty indywidualnego, w małym stopniu do turystów masowych.
Podział turystów agroturystyki:
* tur. długich pobytów (7-23 tyg.)
* tur. krótkich pobytów (do 6 dni)
* tur. weekendowa ( najczęściej od piątku do niedzieli)
* tur. wędrowna (1-2 dni)
Gospodarstwo rolne - najlepiej cechują się takie gospodarstwa które hodują i utrzymują wiele gatunków zwierząt i roślin. Najlepszymi gospodarstwami są gospodarstwa ekologiczne, działanie jego w sposób tradycyjny. Zachowanie i ochrona środowiska jest najbardziej pożądana i poszukiwana przez turystów. Ważne jest zachowanie kultury, budowli oraz wszystkich walorów starego typu.
Charakterystyka miasta:
* wysoki stopień zróżnicowania zawodowego
* przewaga zawodów nierolniczych
* duże zaludnienie na małym obszarze
* anonimowi mieszkańcy
* luźne więzi sąsiedzkie
* wysoka mobilność społeczna
* mała wytrwałość do życia i pracy
* szybko wzrastające przyzwyczajenia do komfortu życia
* brak czasu, nerwowe życie
* rodzina 2 pokoleniowa
* słabe obcowanie z przyrodą
Charakterystyka wsi:
* niski stopień zróżnicowania zawodowego
* przewaga zawodów rolniczych
* małe zaludnienie na małym obszarze
* brak anonimowości mieszkańców
* mocne więzi sąsiedzkie
* niska mobilność społeczna
* duża wytrwałość do życia i pracy
* wolne wzrastające przyzwyczajenia do komfortu życia
* rodzina wielopokoleniowa
* pełna gamma pór roku, obcowanie z przyrodą
WYKŁAD 2
W ostatnich latach zarówno w PL, jak i na świecie obserwuje się wzrost zainteresowania turystyką wiejską. Agroturystyka oferuje turystom wypoczynek w ciszy i spokoju w naturalnym środowisku i krajobrazie wiejskim, jest zarazem szansą na poprawę warunków życia na wsi, zapewniającej mieszkańcom dodatkowe źródła dochodów.
Słowo turystyka - bierze swój początek od francuskiego „tour” i oznacza wycieczkę lub podróż kończącą się powrotem do miejsca, skąd nastąpił wyjazd.
Oficjalna def. turystyki - przyjęta w międzynarodowej terminologii turystycznej podaje, że: „turystyka obejmuje ogół działań ludzi, którzy podróżują i przebywają dla wypoczynku, w interesach lub innych celach nie dłużej niż 1 rok bez przerwy w miejscach znajdujących się poza ich zwykłym otoczeniem”
Ruch turystyczny - wg Gaworeckiego to: „… podróże podejmowane dla przyjemności, wypoczynku lub leczenia - pieszo lub innym środkiem lokomocji. Do ich zakresu nie należą więc podróże w celach zarobkowych ani w celach zmiany miejsca zamieszkania (osiedlania się)”
Ruch turystyczny - jest ściśle związany z rekreacją, a ta określona jest przestrzenią rekreacyjną.
Przestrzeń rekreacyjna - cześć przestrzeni geograficznej obejmującą określoną grupę miejscowości - region, w których dzięki zagospodarowaniu turystycznemu stworzone są warunki do czynnego i biernego wypoczynku.
Wiejska przestrzeń rekreacyjna - jest częścią przestrzeni rekreacyjnej. Obejmuje obszary poza miastem, strefami zabudowanymi oraz specjalnie przygotowanymi do spełnienia różnych funkcji. Na obszarach tych dominuje głównie rolnictwo, a charakteryzują się one przewaga elementów przyrodniczych, brakiem lub małym nasileniem objawów degradacji ekologicznej, brakiem czynników szkodliwych dla zdrowia, a są sprzyjające dla wypoczynku.
Turystyka wiejska - stanowi formę rekreacji odbywającej się na obszarach prawdziwej wsi. I obejmuje wielorakie działanie aktywności rekreacyjnych związanych z przyrodą, wędrówkami, turystyką zdrowotną, krajoznawczą, kulturową i etniczną, która bezpośrednio wykorzystuje zasoby i walory wsi.
Turystyka alternatywna - pokrewna do tur. wiejskiej, do której zaliczone są jeszcze inne formy tur., w tym zielona, ekologiczna (ekoturystyka) agrarna, farmerska.
Agroturystyka - jest formą pośrednią, należącą do „tur. wiejskiej”, a zbliżoną do „tur. farmerskiej”.
Agroturystykę określa się jako:
* formę wypoczynku, która realizowana jest na terenach wiejskich o charakterze rolniczym, oparta o bazę noclegową i aktywności rekreacyjne związane z gospodarstwem rolnym lub równoważnym i jego otoczeniem
* różnicuje ja w stosunku do tur. wiejskiej, lokalizując ja wyłącznie na terenach o charakterze rolniczym
* akceptuje jej siły i związek z gospodarstwem rolnym lub równoważnym przy wykorzystaniu budownictwa mieszkaniowego i gospodarczego oraz oferty żywieniowej
Składniki agroturyzmu:
- zakwaterowanie (dom w gospodarstwie rolnym, noclegi i samodzielne wyżywienie, przyczepy kempingowe, kempingi, szałasy/namioty, schroniska itp.)
- atrakcje środowiska (góry, jeziora, rzeki, morza, bagna, krajobrazy, świeże powietrze itp.)
- dostępne urządzenia (szlaki tur./rowerowe/ konne/spacerowe, kluby, obiekty sportowe/kulturalne, placówki oświatowe, rzemiosło itd.)
- formy spędzania czasu (praca w gosp. rolnym, jeździectwo, sporty wodne, udział w imprezach kulturalnych, hobby, uczenie się języków/umiejętności itp.)
- możliwe usł. (opieka nad dziećmi, pralnie, poczty, restauracje, sklepy/banki, agencje tur., transport i komunikacja, wypożyczalnie, schroniska dla psów itp.)
Korzyści z agroturystyki dla gospodarki i wsi:
* wykorzystanie wolnych zasobów
* dodatkowy dochód
* nowe miejsca pracy
* poprawa infrastruktury wiejskiej
* aktywizacja społeczności wiejskiej
* integracja środowiska wiejskiego
* zachowanie dziedzictwa kulturowego wsi
* estetyzacja wsi
* kontakt z innymi wzorcami kulturowymi
* rozwój osobowy mieszkańców wsi
Korzyści z agroturystyki dla turystów:
* aktywny wypoczynek na wsi
* poznanie cyklu produkcji żywności
* korzystanie ze świeżej żywności
* kontakt ze zwierzętami
* uczestniczenie w życiu gosp. rolnego
* bezpośredni kontakt z miejscową ludnością
* poznanie kultury regionu
* zdobywanie nowych umiejętności
* rozwijanie zainteresowań
* bezpośredni kontakt z przyrodą
WYKŁAD 3
Tur. wiejska - działalność polegająca na wynajmowaniu więcej niż 5 pokoi w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich lub świadczeniu różnych usł. związanych z agroturystyką. Pozwala na większe wykorzystanie środowiska przyrodniczego
Agroturystyka jest częścią tur. wiejskiej:
Cechą charakterystyczna agro. jest jej unikalność, niepowtarzalność i ścisły związek z gospodarstwem rolnym. Nie ogranicza się ona tylko do zakwaterowania tur. ale również oferuje wiele usł. spędzenia wolnego czasu i aktywności rekreacyjnej.
Najkorzystniejsze elementy sprzyjające rozwijaniu agroturystyki:
- zbiorniki wodne
- cieki wodne
- duże zbiorowiska roślinne
- punkty widokowe
- strefy ekotonowe
- góry
Pobyt agroturystów w gospodarstwie:
- zakwaterowanie
- posiłki
- sprzedaż produktów rolnych z gospodarstwa
Obsługa gości:
- porządek
- posiłki
- zajmują się tym osoby zatrudnione przez gospodarza
Rozwój agroturyzmu przyczynia się do powstawania nowych miejsc pracy, co najwyżej sezonowo.
Rozwój działalności agroturyzmu - przyczynia się do zaaklimatyzowania społeczności wiejskiej w kreowaniu, eksploatowaniu oferty danego regionu.
Agroturystyka przyczynia się do rozwoju lokalnego rzemiosła, turyści są zainteresowani lokalną sztuką, lokalne ręcznie robione naczynia. Działalność ta wydobywa dawno zapomniane przez ludzi zdolności.
Agroturystyka pobudza popyt na zdrową żywność, stwarza konieczność rozszerzania tej działalności, powstają nowe obiekty handlowe, okresy użyteczności publicznej.
Agro. - forma edukacji
Zagrożenia dla środowiska naturalnego:
- intensywna rekreacja
- zanieczyszczenie, nawozy, chaos
- destabilizacja lokalnej ludności w skutek nadmiernej liczby tur.
- zmiana charakteru budynków
- krajobraz może zmieniać się niekorzystnie i nieodwracalnie
1. cechy agro. /a,b/c,d/
2. zjawiska weryfikujące rozwój agro.
3. zjawiska wpływające na rozwój agro.:
- niskie dochody gospodarstw agro.
- urbanizacja
- redystrybucja dochodów ludności wiejskiej do gosp. agro. w rezultacie na całą ludność wiejską
- stan infrastruktury wiejskiej i urbanizacja,
- polityka ludowych władz samorządowych
WYKŁAD 4
Gosp. rolne jest produktem dostarczających usł., turystyce. Dzięki działalności agro. może ona uzupełnić swoje dochody
Działalność agro. są zainteresowane inne powody gospodarcze, a same gosp. rolne często marginalizuje działalność rolnicza na rzecz agro.
Tur. wiejska - nie jest pojęciem równorzędnym z agro. Pojęcia te jednak bardzo często się zazębiają. Tur. wiejska oprócz ukazania produkcji roślinnej, zwierzęcej i przetwórstwa obejmuje i także te rodzaje działalności ludowej, które wiążą się z życiem na wsi, jej kultura, religią, z tym wszystkim, co się kryje pod pojęciem etnografia. Gosp. rolne stanowią przecież istotna część terenów wiejskich.
W Europie gdzie wieś spełnia wiele funkcji pozarolniczych, od agro. do tur. wiejskiej jest istotne. Na terenach gdzie produkcja rolnicza jest bardzo rozbudowana , gdzie istnieje silna wspólnota wiejska jest raczej uzasadnione stosowanie pojęcia „tur. wiejska” niż „agro.”. Ponieważ tłumaczenie tradycyjnych społeczności wiejskich marginalizuje się, dlatego prawdopodobnie w przyszłości termin agro. będzie częściej używany niż turystyka wiejska.
Ze względu na ścisłe powiązania praktyczne odwołuje się do tur. wiejskiej oraz agrohotelarstwa, agrogastronomii, agrorekreacjii, agrosportu, aeroterapii.w szerszym znaczeniu agro. obejmuje także niektóre usł. świadczone przez zakłady przetwórstwa rolno-spożywczego oraz przez przedsiębiorstwa handlujące produktami rolnymi.
3 główne cechy odróżniające agro. od tur. konwencjonalnej:
- możliwości zaspokojenia związanej z praktycznym uczestniczeniem w procesie produkcji żywności. Turysta ma szansę nie tylko brać udział w produkcji roślinnej i zwierzęcej oraz przetwórstwa żywności ale również uczestniczyć w życiu rodzinnym gospodarstwa.
- możliwość zaspokojenia poznawczej potrzeby człowieka w zakresie produkcji, szansę poznania życia ludności wiejskiej, jej kultury i zwyczajów
- możliwość zaspokojenia emocjonalnych potrzeb, polegających na chęci bezpośredniego kontaktu ze sprzętem domowym produktem roślinnym, zwierzęcym oraz przetwórstwa, zaspokojenie potrzeb przeżycia sielanki wiejskiej związanej z atmosferą ciszy, odgłosów czy nawet zapachów wsi i gospodarstwa.
Agro- jest prekursorem polityki społecznej ale także gospodarczej i rolniczej krajów UE, zwanej jako wielofunkcyjny rozwój terenów wiejskich. Aro. Jest W odpowiedzi nałaściwie przykładem pozarolniczego rozwoju gospodarstw rolnych i terenów wiejskich
Kategoryzacja:
W Polskiej Federacji Turystyki Wiejskiej „Gospodarstwa Gościnne” przyjęty system kategoryzacji wiejskiej bazy noclegowej wyróżniamy 4 typy kategoryzacji:
- pokoje gościnne
- samodzielne jednostki mieszkaniowe
- kwatery grupowe
- przyzagrodowe pole kempingowe
Działalność tur. w PL jest podejmowana przez:
- rolników prowadzących gosp. rolne jako dodatkową działalność pozarolniczą sprowadzającą się do wynajmu pokoi i miejsc na usytuowanie namiotów, sprzedaży posiłków domowych, świadczenia w gosp. rolnych innych usł. związanych z pobytem gości.
- większość gosp. domowych na wsi nie ma związków z gosp. rolnym a świadczy usł. tur.
- inne osoby mieszkające poza wsią jest to najczęściej działalność gospodarcza, polegająca na prowadzeniu profesjonalnych obiektów noclegowych lub gastronomicznych.
Prawo definiuje działalność agro. również jako wynajem pokoi i i miejsc na ustawienie namiotów sprzedaży posiłków domowych, świadczenia w gosp. rolnych innych usł. związanych z pobytem turystów.
Świadczenie usł z gosp. rolnych oznacza świadczenie ich w oparciu o zabudowę i grunty tego gosp.
Organizacje turystyczne w Polsce:
Kluczową rolę w organizacji działalności agroturystycznej spełniają dobrowolne zrzeszenia kwaterodawców, najczęściej noszą nazwę „stowarzyszeń” lub „izb”. Stowarzyszenie to dobrowolne, samorządowe, trwałe, zrzeszenie o celach niezarobkowych, które swoją działalność opiera na pracy społecznej członków dla upowszechniania wiedzy na temat skutecznych rozwiązań organizacyjnych czy marketingowych.
Ogólnokrajowa reprezentację stowarzyszeń agroturystycznych tworzy Polska Federacja Turystyki Wiejskiej „Gospodarstwa Gościnne”. Ze strony rządowej na rzecz agroturystyki działają dwa resorty. Wiodącą rolę spełnia ministerstwo Rolnictwa, poprzez podporządkowane mu Krajowe Centrum Doradztwa Rozwoju Rolnictwa i Obszarów Wiejskich oraz Ośrodki Doradztwa Rolniczego. Istnieją one we wszystkich województwach, posiadają także terenowe placówki lokalne. W ośrodkach powołano stanowiska specjalistów ds. agroturystyki.
Najważniejszym organem rządowym jest Departament Turystyki w ministerstwie gospodarki oraz współdziałające z nim wydziały. Największym stowarzyszeniem agroturystycznym a kraju jest Stowarzyszenie Agroturystyczne „Galicyjskie Gospodarstwa Gościnne Bieszczady” z siedzibą w Lesku.
Duże stowarzyszenia:
*Jurajskie Stowarzyszenie Turystyki Wiejskiej z siedzibą w Zrębicach (woj. Śl)
*Stowarzyszenie Gospodarstw Agroturystycznych „Ekorozwój Mazury” w Kruklankach (woj. Warm-mazur.)
*Mazowiecko-Podlaskie Stowarzyszenie Agroturystyczne w Hołowczycach (woj. Maz)
*beskidzkie Stowarzyszenie Agroturystyczne „Chata” siedzibą w Bielsku Białej (woj. Śl)
Baza agroturystyczna w Polsce
Najwięcej kwaterodawców agroturystycznych działa w woj. Małopolskim, warmińsko-mazurskim, podlaskim, pomorskim i podkarpackim. Najmniej w woj. Opolskim, kujawsko-pomorski i śląskim.
Korzyści z agroturystyki dla gospodarstwa i wsi:
*wykorzystanie wolnych zasobów
*dodatkowy dochód
*nowe miejsca pracy
*poprawa infrastruktury wiejskiej
*aktywizacja społeczności wiejskiej
*integracja środowiska wiejskiego
*zachowanie dziedzictwa kulturowego wsi
*estetyzacja wsi
*kontakt z innymi wzorcami kulturowymi
*rozwój osobowy mieszkańców wsi
Korzyści dla turystów:
*aktywny wypoczynek na wsi
*poznawanie cyklu życia na wsi i produkcji żywności
*korzystanie ze świeżej żywności
*kontakt ze zwierzętami
*uczestnictwo w życiu gospodarstwa rolnego
*bezpośredni kontakt z miejscową ludnością
*poznawanie kultury regionu
*zdobywanie nowych umiejętności
*rozwijanie zainteresowań
*bezpośredni kontakt z przyrodą
Rynek agroturystyczny (popyt)
Typowi goście agroturystyczni to mieszkańcy bloków dużych i średnich miast, rodziny średnio zamożne pracujące w tzw. Budżetówce, osoby z wykształceniem średnim i wyższym, rodzice z dziećmi w wieku szkolnym lub przedszkolnym, rodziny przeważnie 3-4 osobowe nastawione na pobyt 2-4 tygodniowy.
Posiadacze samochodów osobowych rzadko nastawieni tylko na pobyt, chętnie zwiedzają okolicę, korzystają z atrakcji oferowanych dzieciom, interesują się ciekawostkami turystycznymi, cenią ciszę, przestrzeń, kameralność i kontakt z przyrodą.
Funkcje agroturystyki:
Spełnia wiele funkcji o dużym znaczeniu zarówno dla ludności wiejskiej jak i miejskiej. Można wyróżnić funkcje: dochodową. Zatrudnieniową, wykorzystywanie wolnych zasobów mieszkaniowych, aktywizacji terenów wiejskich, konserwacji zasobów naturalnych a także wypoczynkowe, rekreacyjne i edukacyjne ludności wiejskiej.
3 grupy funkcji:
1. socjologiczne - są związane ze zwiększeniem szacunku dla społeczności wiejskiej, wzajemnego przenikania się kultur wiejskiej i miejskiej oraz możliwością kontaktu z tradycyjnym stylem życia ludności wiejskiej.
2. ekonomiczne - dotyczą stymulacji rozwoju gospodarstw rolnych, ogrodniczych lub hodowlanych. Powstanie dodatkowych źródeł dochodów zarówno dla wiejskich gosp. domowych jak i samorządów terytorialnych, gmin czy nawet województw.
3. środowiskowe - są związane z ochrona i dbałością o środowisko naturalne wsi.
Syntetyczne w ujęciu rozwojowym funkcje agroturystyki można przedstawić jako:
pozyskiwanie dodatkowych źródeł dochodów dla rolników, dzięki wzrostowi dochodów rośnie możliwość ich przeznaczania na nakłady inwestycyjne np. budowy czy remonty, co powoduje zmniejszenie uzależnienia od rolnictwa, zróżnicowanie lokalnej gospodarki która staje się mniej podatna na wahania rynku.
pozyskiwanie dodatkowych dochodów dla gmin, samorządów terytorialnych danej miejscowości, dla województwa.
rozwój lokalnej infrastruktury (zapotrzebowanie w wodę, kanalizacja, oczyszczalnie ścieków, drogi, transport, publiczny) co przyczynia się do ułatwienia życia na wsi, podwyższenia standardów i warunków życia mieszkańców wsi.
zwiększenie bazy noclegowej, utrzymywanie istniejącej produkcji, rozszerzenie asortymentu i podnoszenie jakości oferowanych usług, co daje szanse bezpośredniego zbytu niektórych produktów rolnych. Przyczynia się do powstania i rozwoju dodatkowych rynków zbytu na produkty żywnościowe i różnego rodzaju usługi miejscowe jak rzemiosło, kowalstwo.
tworzenie dodatkowych lub jedynych miejsc pracy oraz zmniejszenie poziomu bezrobocia w tym również bezrobocia utajonego co czyni bezrobotnych mieszkańców wsi potrzebnymi, akceptowanymi w środowisku, mobilizuje do podnoszenia kwalifikacji, umożliwia wykorzystanie potencjału ludzkiego.
zdobywanie nowych umiejętności i doświadczeń, zawodów, umożliwienie nauki języków obcych, nauka przedsiębiorczości oraz aktywizacji społeczności wiejskiej, kształtowanie nowych umiejętności w zakresie obsługi turystów, poszerzanie wiedzy lub poznawanie terenu, na którym się mieszka, jego historii i atrakcji, wyzwalanie inicjatyw społecznych, nowe szanse dla kobiet wiejskich.
przełamywanie recesji gospodarczej, umożliwianie rewitalizacji terenów wiejskich i rewaloryzacji środowiska wiejskiego z wyniku awansu społecznego i ekonomicznego ludności
wspomaganie rozwoju społeczno-ekonomicznego terenów położonych w wykorzystanych warunkach, dywersyfikacja działalności gosp. na terenach wiejskich, stworzenie warunków i możliwości dla rozwoju innych działalności na wsi
przeciwdziałanie masowemu odpływowi ludzi z terenów wiejskich (młodych, wykształconych) oraz wyludnianiu się terenów wiejskich.
poprawienie estetyki w domu i wokół domu, większa dbałość o estetykę wsi, domów, ulic i innych miejsc o charakterze publicznym
wykorzystanie starych często nie używanych budynków lub ich części, co może się przyczynić do zachowania naturalnej spuścizny wsi.
możliwość ożywienia wiejskich tradycji, nabieranie szacunku i powracanie do tradycji i kultury ludowej, rozwój kultury na wsi, pełniejsze wykorzystanie i ożywienie niektórych obiektów na wsi.
Wychowawcza funkcja agroturystyki jest związana z funkcjami poznawania rzeczywistości (przyrody, dziedzictwa kulturowego), co kształtuje określone postawy wobec różnych sfer rzeczywistości (gospodarność), agroturystyka jest środowiskiem kształtowania uczuć (poznawania i szacunku dla rolników oraz wykorzystanych przez nich płodów rolnych), agro stwarza turystom możliwość pracy twórczej.
Dwie zasadnicze grupy:
* makrootoczenie
* mikrootoczenie
Do makroekonomicznych czynników otoczenia firmy usługowej zalicza się:
*demograficzne
*prawno-administracyjne
*ekonomiczne
*technologiczne
*społeczno-kulturowe
Grupa tych czynników nazywana jest DRETS.
Czynniki demograficzne mają wpływ na strukturę i wielkość popytu, służą do segmentacji klientów, zalicza się do nich:
*wiek
*płeć
*narodowość
*wyznanie
*poziom wykształcenia
*miejsce zamieszkania
*liczba osób w rodzinie
*cykl życia gospodarstwa domowego
W odniesieniu do podmiotów gosp. zaliczamy:
*branżę
*wielkość instytucji, miejsce i zasięg prowadzonej działalności.
Czynniki prawno-administracyjne
Regulacje prawne dotyczące zatrudniania i czasu pracy:
*koncesje i zezwolenia
*regulacje państwa w kwestiach dni wolnych od pracy i szkoły
*regulacje dotyczące usług świadczonych przez administrację państwową, wymiar sprawiedliwości, policję i wojsko
*regulacje relacji usługodawca-odbiorca (zasady zawierania umów, wzajemne zobowiązania, ochrona gwarancji)
Czynniki ekonomiczne
Określają siłę nabywcza potencjalnych usługobiorców:
*PKB
*poziom rozwoju gospodarki kraju
*siła lokalnej waluty
*poziom dochodów poszczególnych grup społecznych
*struktura wydatków ludności
*znaczenie wydatków na usługi w gosp. domowym
Wielkość popytu determinowana jest poziomem rozwoju ekonomicznego. Na rynkach krajów rozwiniętych dominuje popyt na specjalistyczne, profesjonalne usługi.
Czynniki technologiczne:
Warunkują sprawną realizację usługi
*postęp technologiczny
*dostępność nowoczesnych technologii
*Know How
Czynniki społeczno-kulturowe:
Różnice między kulturami determinują oczekiwania, potrzeby i zachowania konsumentów związane z korzystaniem z usług.
Cechy charakteryzujące kulturę danej społeczności:
*relacje pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą
*oczekiwania wobec warunków świadczenia usług, cech usługodawcy, sposobu nawiązywania kontaktu z usługodawcą
*zwyczaje konsumpcyjne i wielkość popytu na dany rodzaj usług
*sposoby przyjmowania i zgłaszania reklamacji oraz rozwiązywania ewentualnych problemów
Mikroekonomiczne czynniki otoczenia firmy usługowej - czyli wszystkie podmioty, które występują w bezpośrednim jej sąsiedztwie i mają lub mogą mieć wpływ na jej działalność. Zaliczamy do nich:
*rynek docelowy
*konkurencję
*dostawców, kooperatorów
*przedstawicieli masowych nośników informacji, przedstawicieli administracji państwowej
*lobbystów
Elementy mikrootoczenia firmy usługowej prezentuje koncepcja 5 sił Portera:
*oferty substytucyjne
*dotychczasowa konkurencja
*nowi konkurenci
*dostawcy i kooperatorzy
*siła przetargowa usługobiorców
2 koncepcje:
1. Kofler lansuje model zachowań konsumenta w którym aktywną rolę pełni przede wszystkim usługodawca, natomiast postawa konsumenta jest bierna. Założeniem wyjściowym tego modelu pozwalającym zrozumieć postawy nabywców jest model bodziec-reakcja.
2. inne podejście prezentują Engel, Blackwell. Ich koncepcja zakłada aktywność konsumenta przy podejmowaniu decyzji zakupów. Wg tej teorii czynnikami determinującymi aktywność konsumenta są:
*stopień zaangażowania nabywcy w zakup
*postrzeganie przez konsumenta zróżnicowania w ramach produktów danego rodzaju oraz presja czasu
*stwierdzenie problemu
*poszukiwanie informacji
*ocena alternatywnych wariantów zakupu
*zakup i jego ocena
WYKLAD XXX
Współpraca powinna odbywać się w kilku podstawowych płaszczyznach:
- zgodności rozwoju tur. ze środowiskiem i ekologią przez ocenę potrzeb inwestycyjnych, sporządzanie bilansu potrzeb w zakresie infrastruktury turystycznej oraz uzgodnienie tego z planem przestrzennego zagospodarowania gminy
- poprawy infrastruktury technicznej i usługowej przez uzbrojenie terenu, wyznaczanie tras rowerowych, szlaków spacerowych, miejsc wypoczynkowych, różnych typów zakwaterowania, organizacja placówek handlowo-usługowych, organizacja aktywnego wypoczynku i tworzenie stref ciszy, profesjonalnej obsł. tur. przez organizację szkoleń i kursów w zakresie obsługi turystów i strategii marketingowej usług agroturystycznych.
Marketing szczególnie dobrze pasuje do obecnie panujących warunków rynkowych i ułatwia sprawne prowadzenie działalności gospodarczej.
W gospodarstwie mamy do czynienia z dwoma odmiennymi podejściami „zorientowaniem na produkt” polega na wytworzeniu produktu lub usł., a następnie poszukiwaniu klienta, „zorientowaniem na marketing” polega na wyszukiwaniu tego, czego chce klient, a następnie na wytworzeniu odpowiedniego produktu lub usł.
Małe firmy sadzą że marketing dostępny jest tylko dla „dużych” i jest zbyt kosztowny. Marketing jest dostępny dla wszystkich, należy jednak pamiętać, ze to nie tylko to.
Marketing jest zdobywaniem wiedzy o rynku oraz formułowaniem takich sposobów działania firmy na rynku, które służą realizacji określonych celów firmy
Marketing składa się z:
- postaw i decyzji konsumentów
- postaw i decyzji producentów
- sposobów komunikacji producentów i konsumentów
- umacnia renomę firmy i jej obecności w świadomości klienta
- motywuje pracowników i pozwala im na lepsze utożsamienie się z firmą
- pozwala zareagować na spadek sprzedaży
- pozwala ożywić produkty
- pozwala wprowadzić nowe wyroby i usługi na rynek