Sprawozdanie

Temat: Oczyszczanie ścieków osadem czynnym.

Wstęp teoretyczny:

Biologiczne oczyszczanie ścieków metodą osadu czynnego oparte jest na wykorzystaniu mikroorganizmów tlenowych rozwijających się w komorach wskutek długotrwałego napowietrzania. Osad czynny jest to całość tych mikroorganizmów łączących się śluzowatą substancją, w wyniku czego występują one w postaci zawiesiny złożonej z kłaczków. Napowietrzanie stanowi źródło tlenu koniecznego do realizacji procesów życiowych mikroorganizmów, oczyszczania jak i pozwala na utrzymanie kłaczków w stanie zawieszonym. W pierwszej fazie oczyszczania utleniane są związki organiczne, co pozwala na gromadzenie energii oraz rozmnażanie bakterii. Ustanie ich wzrostu jest początkiem rozwoju kłaczków. Oddzielany w osadniku wtórnym osad recylkulowany jest do komór z napowietrzaniem, zaś jego nadmiar usuwa się z obiegu.

Cel:

- ustalenie efektywności oczyszczania ścieków metodą osadu czynnego.

Zakres:

- kontrola jakości ścieków dopływających oraz oczyszczonych

- określenie obciążenia osadu czynnego, oraz komory osadu czynnego ładunkiem związków organicznych

- oznaczenie indeksu objętościowego osadu.

Metodyka techniczna:

Oznaczenia przeprowadzono na przygotowanych do badań analitycznych próbkach zawierających: ścieki surowe, ścieki oczyszczone biologicznie metodą osadu czynnego, oraz do oznaczenia indeksu objętościowego - ścieki pobrane bezpośrednio z komory napowietrzania. W celu możliwości wyznaczenia obciążeń osadu oraz komory zmierzono wydatek na przewodzie ze ściekami dopływającymi. Określenie indeksu objętościowego wyznaczającego zdolność osadu czynnego do sedymentacji przeprowadzono w cylindrze 100cm³ w czasie 30min, odczytując objętość do której osad zmniejszył swą objętość.

Metodyka analityczna.

Wykonano następujące oznaczenia:

• określenie Chemicznego Zapotrzebowania Tlenu metodą dwuchromianową polegającą na zmiareczkowaniu odpowiednio przygotowanej próbki solą Mohra wobec siarczanu ferroiny jako wskaźnika, do zmiany barwy z zielono-niebieskiej na czerwono-brunatną.

• określenie stężeń azotu:

- amonowego N-NH₄

- azotynowego N-NO₂

- azotanowego N-NO₃

metodami kolorymetrycznymi.

• pomiar pH

Wyniki oznaczen:

Wskażnik	Ścieki surowe	Ścieki oczyszczone	Jednostka
ChZT	160,0	49,6	mg O2/l
N-NH4	11,3	2,1	mg N-NH4/l
N-NO2	nie wykryto	11,8	mg N-NO2/l
N-NO3	0,45	28,1	mg N-NO3/l
Norg	40	nie wykryto	mg Norg/l
pH	7,02	7,64	-

Obliczenia:

Amonifikacja

Nitryfikacja

wartość określająca efektywność nitryfikacji

Denitryfikacja

Indeks objętościowy osadu

- masa sączka wraz z osadem po wysuszeniu

- masa sączka

Zawartość suchej masy w reaktorze - komorze osadu czynnego

, stężenie wyznaczone na podstawie danych z określania indeksu osadu.

Obciążenie osadu czynnego ładunkiem związków organicznych

Obciążenie komory osadu czynnego ładunkiem związków organicznych

Wnioski.

W wyniku oczyszczenia ścieków biologiczną metodą osadu czynnego nastąpiła całkowita amonifikacja azotu organicznego, w znacznym stopniu, dzięki wysokiemu natlenieniu, zaszła nitryfikacja, a denitryfikacja nastąpiła w ok. 20%, co może wskazywać na zbyt krótki czas przetrzynmania ścieków w komorze osadu czynnego. Za redukcje stężenia ChZT odpowiadają bakterie tlenowe, przeprowadzające procesy gromadzenia energii i rozmnażania. Procent redukcji rzędu blisko 70% dowodzi stosunkowo poprawnego ustalenia intensywności napowietrzania komory osadu czynnego.

Wartość wskaźnika ChZT oczyszczonych ścieków jest poniżej najwyższej dopuszczalnej wartości określonej w załączniku do Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 24.07.2006r. dla ścieków zrzucanych do odbiorników z wszystkich jednostek opisanych RLM. Wartość wskaźnika - N _og - w ściekach oczyszczonych nie spełnia wymagań dopuszczalnego stężenia jak i procentowej redukcji dla wody odprowadzanej do odbiorników z jednostek o RLM ≥10000. Poniżej tej wielkości RLM ścieki mogą być zrzucane,za wyjątkiem odprowadzania do jezior i ich dopływów oraz bezpośrednio do sztucznych zbiorników wodnych usytuowanych na wodach płynących.

Indeks objętościowy osadu równy ok. 36 [ml/g s.m.] jest znacznie poniżej umownej granicy dobrej kondycji osadu wynoszącej ok. 150 [ml/g s.m.], co świadczy o niskim stopniu uwodnienia badanego osadu.

OŚ1 Tomasz Grabowski

---