Formy rzeżby

1.wypukłe: pogórek, wzgorze, gora

wierzcholek - najwyższa czesc wypuklej formy terenu (układ poziomic o rosnących cechach).

szczyt - najwyższy punkt na wypuklej formie terenu.

Stok - kazda nachylona pow rozciagajaca się pomiedzy wierzchołkiem a podnozem lub dnem doliny (prosty, wypukly, wklęsły, schodkowy).

Zalom - linia wzdłuż której nastepuje wyrazna zmiana nachylanie stoku.

Grzbiet - wyraznie wydłużony wierzcholek gory albo wzgorza albo Pogoria, może to być również grupa wzniesien o wydłużonej wierzchowinie. (układ poziomic o rosnących cechach i coraz to mniejszych dowodach wydłużonych, zamkniętych konturow).

Grzbiet opadający - którego linia grzbietowa obniza się w jednym kierunku. (układ poziomic o rosnących cechach o coraz to mniejszych, wydłużonych, otwartych konturach).

Przelecz (siodlo) - obniżenie linii grzbietowej. (cesto układ czterech grup poziomic zwróconych do siebie wypukłościami, przy czym w dwoch przeciwległych grupach cechy rosna, w dwoch kolejnych przeciwległych grupach cechy maleja).

2.rowne - rownina

3.nachylone o zarysie wachlarzu - stozek

4.wklęsłe:

Kotlina - rolegla wklesla forma terenu, otoczona ze wszystkich stron wzniesieniami o niezbyt wydluzona. (układ poziomic o malejacychc cechach o coraz to mniejszych odwodach).

Niecka - wklesla forma terenu o pologich zboczach, otwarta w jednym kierunku.

Dolina - dluga wklesla forma terenu o jednostronnym spadku ( układ poziomic coraz to malejących cechach i coraz to mniejszych obwodach).

Bieg - krawędź przecięcia danej płaszczyzny z dowolna plaszczyzna pozioma; dowolna prosta pozioma lezaca na danej płaszczyźnie.

Upad - kierunek największego spadku płaszczyzny.

Kierunek nachylenia - rzut prostokątny upadu płaszczyzny na płaszczyznę pozioma.

Azymut biegu - to jeden z dwoch katow (alfa) jaki tworzy bieg z kierunkiem N zgodnie z ruchem wskazowek zegara.

Azymut kierunku nachylanie - to kat (beta) jaki kierunek ten tworzy z N, liczący od N zgodnie z ruchem wskazowek zegara.

Kat upadu - kat zawarty miedzy upadem płaszczyzny a jej kierunkiem nachylenia. - kat dwuścienny pomiedzy badana plaszczyzna a plaszczyzna pozioma, pomierzony w płaszczyźnie pionowej, prostopadlej do biegu płaszczyzny badanej.

Linia intersekcyjna - krawiedz przecięcia pow geologicznej pow terenu.

Poziomica - krawędź powstala z przecięcia pow terenu z plaszczyzna warstwowa, rzutowana prostokątnie na płaszczyznę odniesienia. Lezace powyżej maja cechy dodatnie, poniżej maja cechy ujemne. Płaszczyznę odniesienia lokujemy na poziomie oceanow.

Poziomica strukturalna - krawędź przecięcia pow geologicznej z poziomymi płaszczyznami warstwowymi lezacymi na określonych wysokościach. Kazda poziomica struk jest jednoczesnie biegiem płaszczyzny.

Modul intersekcyjny - odległość pomiedzy poziomicami strukturalnymi mierzona prostopadle do nich.

Wegrencja - kierunek pochylenia, obalenia faldu (jego pow osiowej) oraz kierunek jego asymetrii.

Undulacja - wychylenie osi faldu od poziomu (w pionie) (w dol to zanurzanie. W gore to wynurzanie).

Fald - kazde wygiecie warstw pochodzenia niekoniecznie tektonicznego. Poza zaburzeniami tektonicznymi przeczynami faldowan mogą być m.in. grawitacyjne ruchy masowe, plyniecie plastyczne, niestateczne warstwowanie gęstościowe.

Uskok - struktura powstala w wyniku wzajemnego (wzglednego) przemieszczania dwoch czesci osrodka skalnego wzdłuż dzielącej je powierzchni utworzonej jednoczesnie z przemieszczeniem lub wczesniej.

Uskok zrzutowy - kierunek ruchu jest równoległy upadu pow uskokowej. (normalny, inwersyjny (odwrocony), progowy).

Uskok przesuwaczy - kierunek ruchu względnego jest równoległy do biegu pow uskokowej, prawoskrętne, lewo.

Uskok zrzutowo-przesuwczy - kierunek lezy miedzy upadem a biegiem. Pow uskokowej.

Pietro strukturalne - kompleks skal oddzielonych w stropie i w spagu (lub tylko w spagu) powierzchniami wyraźnych niezgodności katowych, zaburzony w tym samym czasie i w tym samym stylu tektonicznym.

Alpejska: T,J,Cr,Pg,Ng,Pl

Waryscyjacka: D,C,P

Kaledonska: Cm,O,S

---