1. Kodeks karny z 1997 r. z punktu widzenia regulacji dotyczącej strony podmiotowej czynu zabronionego:
oparty jest na zasadzie domniemania umyślności, od której odstępstwo wymaga wyraźnego postanowienia ustawodawcy przyjmującego postać tzw. klauzuli nieumyślności,
umyślność tożsama jest z zamiarem, który z punktu widzenia regulacji zawartej w art. 9 § 1 k.k. przybierać może postać zamiaru bezpośredniego oraz zamiaru wynikowego,
nieumyślność definiowana jest jako możliwość przewidywania realizacji znamion typu czynu zabronionego,
żadne z powyższych twierdzeń nie jest trafne;
2. Zaznacz twierdzenie(a), które nie jest (są) trafne na gruncie k.k. z 1997r.:
tzw. świadomość niepełna - świadomość możliwości popełnienia czynu zabronionego - przesądza o tym, że sprawcy można przypisać tylko nieumyślność,
jeżeli sprawcy przypisano naruszenie reguł ostrożności to jest to jednoznaczne z przypisaniem winy,
jeżeli sprawca w ogóle nawet nie przewidywał możliwości popełnienia czynu zabronionego, to nigdy nie można mu przypisać normatywnie rozumianej nieumyślności,
żadne z powyższych twierdzeń nie jest trafne;
3. Które z poniższych twierdzeń jest prawdziwe:
a. reguły ostrożności, o których mowa w art. 9 § 2 k.k. są wyznaczane przez m.in. kwalifikacje podmiotu, używane przy określonej czynności narzędzia oraz przez sposób przeprowadzenia czynności,
b. naruszenie reguł ostrożności zawsze przesądza o tym, że sprawcy można przypisać winę,
c. właściwy dla ustalenia naruszenia reguł ostrożności zakres i poziom wymagań należy ustalać według tzw. minimalnego poziomu oczekiwań,
d. jeżeli sprawca przewiduje tylko możliwość popełnienia czynu zabronionego, to przypisać mu można wyłącznie nieumyślność
e. żadne z powyższych twierdzeń nie jest prawdziwe
4. Możliwość przewidywania realizacji znamion typu czynu zabronionego, stanowiąca warunek odpowiedzialności karnej za przestępstwo nieumyślne, jest zawsze wykluczona, gdy:
a. Sprawca nie miał dostatecznej wiedzy, by uzmysłowić sobie znaczenie podejmowanych zachowań.
b. Sprawca jest w podeszłym wieku i posiada ograniczone zdolności do analizy bodźców (informacji) pochodzących z otoczenia.
c. Według aktualnego stanu wiedzy osoba o podobnych kwalifikacjach i wiedzy jak sprawca, również nie przewidziałaby możliwości realizacji znamion typu czynu zabronionego.
d. Sprawca po raz pierwszy wykonywał daną czynność.
e. Żadna z powyższych odpowiedzi nie jest poprawna.
5. Które z podanych poniżej twierdzeń jest prawidłowe:
nieświadoma nieumyślność to sytuacja, w której sprawca przewidując możliwości popełnienia czynu zabronionego, sądzi, że tego uniknie z uwagi na fakt, iż jego zachowanie nie stanowi naruszenia wymaganych w danych okolicznościach reguł ostrożności,
przestępstwa znamienne celem działania sprawcy, to typy, w których strona podmiotowa może przybierać wyłącznie postać zamiaru bezpośredniego,
dla przypisania sprawcy odpowiedzialności za nieumyślną realizację znamion typu czynu zabronionego konieczne i wystarczajace jest wykazanie, że realizując określone zachowanie naruszył wymagane od niego w danych okolicznościach reguły ostrożności, oraz że przewidywał możliwość popełnienia czynu zabronionego lub co najmniej mógł taką możliwość przewidzieć,
żadne z podanych powyżej twierdzeń nie jest prawidłowe
6. W nauce prawa karnego można spotkać następujące sposoby interpretacji znamienia „godzi się” w stosunku do zamiaru wynikowego:
a. sprawca przewiduje możliwość popełnienia czynu zabronionego i jest mu obojętne, czy będzie ponosił odpowiedzialność karna za ten czyn czy też nie
b. sprawca ani chce aby nastąpiła realizacja znamion typu czynu zabronionego, ani też nie chce aby ona nie nastąpiła
c. sprawca ma świadomość wysokiego prawdopodobieństwa realizacji znamion typu czynu zabronionego i nie czyni nic, by tego uniknąć;
d. sprawca działa w błędzie co do prawdopodobieństwa realizacji znamion typu czynu zabronionego
e. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest poprawna
7. Warunek „godzi się" przy zamiarze ewentualnym jest spełniony gdy:
a. sprawca po popełnieniu czyny zabronionego pozytywnie ocenia jego rezultat;
b. sprawca mając świadomość wysokiego prawdopodobieństwa realizacji znamion typu czynu zabronionego, nie czyni nic, by tego uniknąć;
c. sprawca mając świadomość wysokiego prawdopodobieństwa realizacji znamion typu czynu zabronionego, sądzi, że uniknie odpowiedzialności karnej;
d. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest poprawna
8. Wskaż poprawną odpowiedź
Ustalono, że sprawca przewidywał możliwość popełnienia czynu zabronionego. Czy to oznacza, iż
Sprawca na pewno działał umyślnie;
Sprawca na pewno działał nieumyślnie;
sprawca na pewno działał z zamiarem ewentualnym;
sprawca na pewno działał bądź z zamiarem ewentualnym bądź ze świadomą nieumyślnością.
Żadna z powyższych odpowiedzi nie jest poprawna
9. Wskaż zdanie(a) prawdziwe:
a. ponieważ sprawca nie miał świadomości, iż osoba do której strzela jest jego żoną, wykluczone jest przypisanie mu umyślnego spowodowania jej śmierci
b. ponieważ sprawca miał świadomość tego, że w domu który właśnie wysadza w powietrze śpią ludzie można mu przypisać umyślne spowodowanie śmierci zarówno w formie zamiaru wynikowego, jak i bezpośredniego
c. brak przewidywania realizacji znamion typu czynu zabronionego wynikający z upośledzenia umysłowego wyłącza umyślną realizacje tych znamion przez sprawę czynu
d. żadne z powyższych zdań nie jest prawdziwe
10. Które z poniższych uzasadnień sądowych jest zgodne z k.k. 1997 r.
„fakt, iż sprawca miał świadomość tego, że swoim zachowaniem może spowodować skutek śmiertelny wyklucza przyjęcie, iż spowodował on ten skutek nieumyślnie”;
„wprawdzie sprawca nie miał świadomości, iż swoim zachowaniem może zrealizować znamiona typu czynu zabronionego, jednakże modelowy dobry obywatel znajdując się w sytuacji sprawcy taką świadomość by posiadał, co przesądza o tym, że nie można sprawcy przypisać tzw. „nieświadomej nieumyślności”;
„wprawdzie sprawca miał świadomość wysokiego stopnia prawdopodobieństwa spowodowania swoim zachowaniem skutku śmiertelnego, jednakże fakt podjęcie przez niego kilku czynności mających w jego przekonaniu zmniejszyć do minimum to prawdopodobieństwo, nie pozwala przyjąć, iż godził się na spowodowanie tego skutku.”;
„ponieważ sprawca miał tylko świadomość możliwości realizacji podejmowanym znamion czynu zabronionego wykluczone jest przyjęcie, iż działał z zamiarem bezpośrednim”
żadne z powyższych uzasadnień nie jest zgodne
11. Które z podanych poniżej twierdzeń jest prawidłowe:
W wypadku, gdy sprawca miał świadomość tego, że jego zachowanie doprowadzi do popełnienia czynu zabronionego (świadomość konieczności) i godził się na to, to należy przypisać mu działanie z zamiarem wynikowym,
Ustawowe sformułowanie "godzi się" rozumieć należy jako zwrot określający stosunek wolitywny sprawcy do czynu tożsamy z chęcią jego popełnienia,
Świadomość jedynie wysokiego prawdopodobieństwa popełnienia czynu zabronionego wyklucza możliwość uznania, że sprawca działał z zamiarem bezpośrednim,
Nieświadoma nieumyślność obejmuje sytuacje, gdy sprawca przewidując nikły stopień prawdopodobieństwa popełnienia czynu zabronionego bezpodstawnie przypuszcza, że do jego popełnienia nie dojdzie,
żadne z podanych powyżej twierdzeń nie jest prawidłowe.
1