Brak tolerancji we współczesnym świecie.
Przyglądając się realią współczesnego świata, na moje szczególne zainteresowanie zwróciło orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości w Strasburgu. Orzeczenie to było końcem procesu pewnej obywatelki Włoch w sprawie wolności edukacji swojego dziecka bez „przymusowego” zapoznawania się z religią katolicką. Wyrok, aby zdjąć krzyże we Włoskich szkołach zbudził ogólno społeczny sprzeciw we Włoszech jak i na forum innych krajów wspólnoty europejskiej.
Patrząc jak rozwinęła się ta sprawa na skalę ogólnoeuropejską, rozpoczęła się publiczna debata na temat krzyży w polskich placówkach oświatowych. Przypatrując się tej sprawie odczuwam niepokojące zjawisko, gdy to mniejszość dyktuje większość jak ma być a jak nie. Jednak istnieje granica miedzy dyskryminacją a dominacją, uważam, że właśnie ta granica została przekroczona. W Polsce każda sprawa związana z Kościołem Katolickim odbija się szerokim echem, co jest związane z historią naszego narodu, w której to Kościół zawsze miał wielkie znaczenie. Aby jednak zrozumieć sens wieszania krzyża w szkole rozważmy jego symbolikę. Dla chrześcijan jest to symbol poświęcenia Mesjasza dla człowieka oraz symbol cierpienia i nadziei. Jednak jest także inne znaczenie krzyża, która nie tylko musi mieć podłoże religijne, może to także być nasz symbol wielkich przeżyć, których przez wieki musiał odczuwać polski naród. Właśnie pod tym znakiem szły polskie manifestacje patriotyczne w okresie zaborów oraz zwykła ludzka pomoc księży, zakonnic i zakonników w walce z germanizacją czy rusyfikacją. Jednak przeciwnicy wieszanie krzyży w miejscach publicznych, zwracają uwagę na wolność wyznania, słowa czy wyboru swojej wiary. Sugerują, że wieszanie krzyży w takich miejscach jest zbędne i niezgodne z prawami człowieka bądź prawem obowiązującym w danym państwie, popiera tę tezę pani eurodeputowana prof. Joanna Senyszyn mówiąc - „że państwo i Kościół są w swoich działaniach, a także symbolice autonomiczne i rozdzielone, a zatem nie ma powodu, żeby mieszać te dwa porządki - religijny i świecki.”. Jednak wyrok ten jest oparty na jednym suchym dowodzie bez głębszego przemyślenia i zastanowienia oraz bez orientacji historycznej, która w takiej sprawie ma duże znaczenie, także we Włoszech. Tolerancja religijna, która w Polsce obowiązuje już od XVI w. zawarta w postanowieniach konfederacji warszawskiej która gwarantowała religii katolickiej dominacje w państwie przetrwała do dnia dzisiejszego. Jednak zmienili się ludzie, którzy jakby „zachłysnęli” się wolnością. Uważają, że należy rozdzielić władze duchową od świeckiej, co bardzo popieram,ale nie można się odcinać od korzeni, na których to państwo urosło. Pamiętajmy, że jako początek istnienia państwa polskiego wybrano datę przyjęcia przez nasz kraj wiary chrześcijańskiej z Rzymu. Jednakowoż nie wolno zapomnieć o tym jak dawaliśmy w granicach naszego kraju azyl wyznawcą innych religii niż ta, co na ogół obowiązywała w europie, Teraz potomkowie tych, którzy możliwe, że dzięki temu nie zginęli na stosie czy nie zostali zabici za to, że wyznają inną wiarę czy idee, żądają od tych co ten azyl dali zakazu rozpowszechniania symbolu który dla większości jest znakiem świętym.
Tutaj dochodzimy do sedna sprawy, że w kraju gdzie prawo wyraźnie określa, że religią państwową jest katolicyzm, mniejszość nie ma moralnej podstawy aby te symbolikę wymazać z życia publicznego nie ze względu na to, że tak głosi doktryna Kościoła lecz na duchowe odczucia rdzennych polaków. Jeżeli to przeszkadza rodzicą w wychowaniu swoich dzieci w innej wierze, to niech rozmowa i wyjaśnianie co to jest tolerancja, czy dlaczego taki znaczek wisi na ścianie będzie próbą wzrostu ich potomstwa. Jednak współcześni rodzice wolą, aby ich dzieci same się sobą zajęły i same tłumaczyły otaczający ich świat, np. grając na komputerze. Właśnie ten tryb życia w pędzie i pośpiechu powoduje to że rodzice zamiast tłumaczyć i wyjaśniać wolą usunąć to co by im przeszkadzało w edukacji dziecka, instytucjami które nie powinny ingerować w sprawy moralne.
Na zakończenie mych rozważań chciałbym głęboko zaapelować właśnie o to, po co w klasie jest krzyż czy to symbol zjednoczenia, podległości państwa wobec Kościoła, czy historia mojego narodu może się zamknąć w wizerunku krzyża, oraz aby zastanowić się ile czasu mam aby tłumaczyć nowemu pokoleniu jak ten świat jest zbudowany. Moim zdaniem współczesny brak tolerancji ujawnia się u tych warstw społecznych które, tę gwarancje niezależności otrzymały.
Patryk Banasiak kl. III β