Człowiek jednowymiarowy Herberta Marcusego.

Teza: wygodna, uładzona, rozsądna, demokratyczna niewolność dominuje w rozwiniętej cywilizacji przemysłowej, jest dowodem technicznego postępu.

Zanikają funkcje krytyczne w nauce, sztuce, myśleniu i polityce.

Dominuje myślenie w kategoriach -jest.

Najwyższym ideałem jest konsumpcja. Panuje kult posiadania. Jednostki kierują się fałszywymi potrzebami, a zapominają o dobru, pięknie, sprawiedliwości.

Nauka zajmuje się tylko praktycznym aspektem rzeczy.

Społeczeństwo tak ukształtowane składa się z ludzi jednowymiarowych. Zaspokaja ono ogromną ilość potrzeb, ale są one fałszywe. Narzucone przez reklamę, rynek, masmedia.

Współczesna ekonomia staje się narzędziem ucisku.

---