OP 2, Politechnika Poznańska (PP), Obróbka Plastyczna, Labolatoria, Inne


Dorota Markiewicz

ZP 1

Semestr I

Temat 2: Cięcie i wykrawanie blachy.

  1. Definicja cięcia.

Cięcie- proces kształtowania przedmiotów, polegający na oddzieleniu jednej części materiału od drugiej. Towarzyszą temu znaczne odkształcenia plastyczne, które doprowadzają do naruszenia spójności materiału.

Istnieją różne sposoby cięcia zależnie od rodzaju materiału, jak również kształtu wykonywanego przedmiotu.

  1. Definicja wykrawania.

Wykrojnictwo obejmuje operacje cięcia blachy za pomocą tłoczników mocowanych na prasach. Tłoczniki przystosowane do cięcia zwane są wykrojnikami. Wykrawania umożliwia otrzymanie płaskich przedmiotów o różnych kształtach.

  1. Metody i sposoby cięcia.

Wyróżnia się dwie metody cięcia:

- cięcie za pomocą dwóch elementów tnących (częściej stosowane)

- cięcie za pomocą jednego elementu tnącego (rzadziej stosowane)

Przykładem cięcia za pomocą dwóch elementów jest cięcie na nożycach wzdłuż linii prostej lub wykrawanie przedmiotów na wykrojnikach wzdłuż linii zamkniętej.

Jeden element tnący może być stosowany przy wygładzaniu małych otworów zewnętrznych powierzchni przedmiotów wykrawanych.

  1. Fazy cięcia.

  1. Odkształcenia plastyczne.

  2. Odkształcenia sprężysto-plastyczne.

  3. Plastyczne płynięcie.

  4. Pękania.

  5. Całkowitego oddzielenia wyciętego przedmiotu od blachy.

Ad. I

W tej fazie siły wywierane na blachę przez krawędzie tnące stempla i płyty tnącej są względem siebie przesunięte. Przez takie ustawienie pojawia się wybrzuszenie blachy (moment zginający). Obszar przylegania do czołowych powierzchni stempla i płyty tnącej zmniejsza się do wąskich pasków, które biegną obok krawędzi tnących. Paski przyjmują cały nacisk wywierany przez stempel u płytę tnącą, a to powoduje koncentrację naprężeń w pobliżu krawędzi tnących.

Ad. II

Miejscowe uplastycznienie materiału rozpoczyna się od chwili, gdy naprężenia tnące osiągną dostateczną wartość. W tej fazie siła wywierana przez stempel stale się zwiększa.

Ad. III

Plastyczne płynięcie charakteryzuje się płynięciem materiału w otoczeniu powierzchni rozdzielania, przy czym przy dostatecznie dużej średnicy stempla środkowa część materiału przemieszcza się do dołu wraz ze stemplem. Nie doznaje żadnych odkształceń trwałych.

Ad. IV

Gdy materiał się umacnia to wzrastają też naprężenia tnące na powierzchni rozdzielania. Jeżeli naprężenia te osiągną wartość krytyczną to następuje naruszenia spójności- pęknięcie.

Pęknięcia pojawiają się w miejscach gdzie materiał jest najbardziej odkształcony ( w pobliżu krawędzi tnących). Jeżeli jest odpowiednia wartość luzu to pęknięcia rozchodzą się od obu krawędzi tworząc wspólną powierzchnię (o przybliżonym zarysie litery S).

Ad. V

Aby osiągnąć ostatnią fazę należy odkształcić lub ściąć występy na powierzchni pęknięcia, a to wymaga wywarcia przez stempel pewnego nacisku.

Faza całkowitego oddzielenia wyciętego przedmiotu nie występuje przy cięciu wzdłuż linii nie zamkniętej.

  1. Siła cięcia

Pmax= k*l*g*Rt

Pmax- maksymalna siła cięcia

k- stała

l- długość linio cięcia

g- grubość blachy

Rt- wytrzymałość materiału na cięcie

  1. Siła wykrawania

Psk=λ*g2*Rt/tg α

Psk- siła wykrawania

g- grubość blachy

λ- współczynnik wypełnienia wykresu

tg α- kąt nachylenia

  1. Nożyce gilotynowe.

Schemat:

Kształt linii cięcia: linia prosta

Grubość ciętej blachy: do 60 mm (zależnie od wielkości nożyc)

Zastosowanie: cięcie arkuszy na pasy lub kawałki

Wady: skrzywienie odcinanej części, trudności w zachowaniu równoległości krawędzi, zadzior położony po obu stronach elementu odcinanego

  1. Nożyce krążkowe z pochylonym dolnym krążkiem.

Schemat:

Kształt linii cięcia: po prostej i linia wypukła

Grubość ciętej blachy: do 30 mm

Zastosowanie: cięcie arkuszy na pasy i kawałki, wycinanie przedmiotów o zarysie będący linią wypukłą, wycinanie krążków i pierścieni

Zalety: dowolnie długa linia cięcia

Wady: skrzywienie obu części ciętego materiału

  1. Wykrojnik.

Wykrojnictwo obejmuje operacje cięcia blachy za pomocą wytłoczników mocowanych na prasach. Wykrawanie umożliwia otrzymywanie płaskich przedmiotów o różnych kształtach. Za pomocą wykrojników można wykonać osiem różnych operacji cięcia:

  1. Wycinanie

  2. Dziurkowanie

  3. Odcinanie

  4. Przycinanie

  5. Nadcinanie

  6. Okrawanie

  7. Rozcinanie

  8. Wygładzanie

Przykład wykrojnika:

  1. Wady.

Skrzywienie odcinanej części, zadziory, wyciąganie materiału przez krążki, co utrudnia dokładne cięcie według wytrasowanej linii



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
sprawozdanie obrobka plastyczna, Politechnika Poznańska (PP), Obróbka Plastyczna, Labolatoria, Inne
Ci±gnienie, Politechnika Poznańska (PP), Obróbka Plastyczna, Labolatoria, Plastyczna
tłoczenie, Politechnika Poznańska (PP), Obróbka Plastyczna, Labolatoria, Plastyczna
kucie, Politechnika Poznańska (PP), Obróbka Plastyczna, Labolatoria, Plastyczna
Kinematyka cieczy roboczej, Politechnika Poznańska (PP), Obróbka Plastyczna, Labolatoria, Plastyczna
wyciskanie, Politechnika Poznańska (PP), Obróbka Plastyczna, Labolatoria, Plastyczna
walcowanie, Politechnika Poznańska (PP), Obróbka Plastyczna, Labolatoria, Plastyczna
Ci±gnienie, Politechnika Poznańska (PP), Obróbka Plastyczna, Labolatoria, Plastyczna
Obróbka plastyczna, Politechnika Poznańska (PP), Obróbka Plastyczna, Wykłady, exam OP, exam
Obróbka plastyczna, Politechnika Poznańska (PP), Obróbka Plastyczna, Wykłady, exam OP, exam
Budowa wiertła cw5, Politechnika Poznańska (PP), Obróbka skrawaniem, Labolatoria, Ćwiczenie 5
paramskraw, Politechnika Poznańska (PP), Obróbka skrawaniem, Labolatoria, Ćwiczenie 4
labki materiałoznawstwo, Politechnika Poznańska (PP), Nomy warun, Labolatoria
badania silnika indukcyjnego trójfazowego, Politechnika Poznańska (PP), Elektronika i elektrotechnik
walcowanie wnioski i gwinty, Studia Politechnika Poznańska, Semestr V, Obróbka plastyczna, Sprawozda
Sprawozdanie Silniki, Politechnika Poznańska (PP), Elektronika i elektrotechnika, Labolatoria, Ćw 6
09-rozruch i hamowanie silników asynchronicznych trójfazowych, Politechnika Poznańska (PP), Elektron
Próba tłoczności blach metodą Erichsena, Studia Politechnika Poznańska, Semestr V, Obróbka plastyczn
307 (2), Politechnika Poznańska (PP), Fizyka, Labolatoria, fiza sprawka, optyka

więcej podobnych podstron