Kładąc rękę na czole, wyznajemy, że Bóg Ojciec jest przedwiecznym początkiem dwu innych Osób i wszechrzeczy; dotykając piersi, wyznajemy, że Syn Boży, od wieków z Ojca zrodzony zstąpił z Jego łona w żywot NMP i stał się człowiekiem; nareszcie przenosząc rękę z piersi na ramię lewe, a z lewego na prawe, wyrażamy, że Duch Święty pochodzi od Ojca i Syna, oraz że przez Krzyż Chrystusowy jesteśmy przeprowadzeni z niewoli szatana do wspólnoty Synów Bożych, z lewicy potępienia na prawicę zbawienia.

Drugi sposób żegnania się używamy głównie na początku czytania Ewangelii, polega na kreśleniu krzyżyka dużym palcem na czole, ustach i piersiach. Pierwszy krzyżyk wyraża, że Bogu Ojcu jako początkowi wszystkiego co istnieje, poświęcamy nasze myśli będące początkiem naszych pragnień i czynów. Drugi, zrobiony na ustach, głosi, że Bogu Synowi jako Słowu wychodzącemu od Ojca, poświęcamy wszystkie nasze słowa. Trzecim, zrobionym na piersiach, poświęcamy wszystkie uczucia naszego serca Duchowi Świętemu, Duchowi Miłości

Nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata.

Mihi autem absit gloriari, nisi in cruce Domini nostri Iesu Christi, per quem mihi mundus crucifixus est, et ego mundo
.

Ad Galatas Epistula Santi Pauli Apostoli 6, 14.

---