Zakład Patofizjologii i Immunologii Klinicznej UM

KOLOKWIUM IV z PATOFIZJOLOGII

imię i nazwisko………………………………………

grupa…………….

Parahormon jest odpowiedzialny za nadciśnienie wtórne w endokrynopatii ponieważ:

1. zwiększa napływ Ca+2 do serca, odpowiada za jego przerost i zwiększenie rzutu,

2. pobudza nerki do syntezy reniny i stymuluje układ RAA,

1. I. twierdzenie jest prawdziwe a II. fałszywe,

2. I. twierdzenie jest fałszywe a II. prawdziwe.

3. oba twierdzenia są poprawne,

4. oba twierdzenia są fałszywe,

Najczęstszą nabytą wadą serca jest:

1. niedomykalność zastawki dwudzielnej,

2. zwężenie lewego ujścia żylnego,

3. zwężenie zastawek aorty,

4. niedomykalność zastawki trójdzielnej.

Do przyczyn ostrej prawokomorowej niewydolności krążenia zaliczę:

I. tamponadę serca,

II. zator t. płucnej,

III. zatorowość płucną,

IV. nadczynność tarczycy,

1. prawidłowe są twierdzenia I., II. i III.,

2. prawidłowe są twierdzenia II., III. i IV.,

3. prawidłowe są twierdzenia I., III. i IV.,

4. wszystkie twierdzenia są prawidłowe.

Czerwienica (nadkrwistość) wtórna występuje w:

I. wadach serca,

II. hipoksji wysokogórskiej,

III. zespole Cushinga,

IV. u nałogowych palaczy tytoniu,

1. prawidłowe są twierdzenia I. i II. i III.,

2. prawidłowe są twierdzenia I. i III. I IV.,

3. prawidłowe są twierdzenia II. i III. I IV.,

4. wszystkie twierdzenia są prawidłowe.

Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej w erytrocytach powoduje:

1. megalocytozę,

2. hemolizę,

3. zaburzenie metabolizmu żelaza wewnątrzkrwinkowego,

4. nie wpływa na stan erytrocytów.

Niedokrwistość z niedoboru żelaza jest:

1. normobarwliwa,

2. niedobarwliwa, normocytarna,

3. niedobarwliwa, makrocytarna

4. niedobarwliwa, mikrocytarna.

Hiperwentylacja może towarzyszyć:

1. zapaleniu mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych,

2. nadczynności tarczycy z hipertyreozą,

3. stanom pobudzenia psychicznego,

4. przedawkowaniu salicylanów,

1. prawidłowe są twierdzenia I., II. i III.,

2. prawidłowe są twierdzenia II., III. i IV.,

3. prawidłowe są twierdzenia I., III. i IV.,

4. wszystkie twierdzenia są prawidłowe.

Zespół Ondyna jest stanem:

1. hiperwentylacji ośrodkowej,

2. hiperwentylacji w hipoksemii wysokogórskiej,

3. hipowentylacji pierwotnej u mężczyzn,

4. hipowentylacji u kobiet w ciąży.

Ilość retikulocytów krwi obwodowej na poziomie < 40/ml jest objawem:

1. odnowy czerwonokrwinkowej po przełomie hemolitycznym,

2. aplazji szpiku kostnego,

3. niedokrwistości z niedoboru żelaza,

4. nie jest patologią.

W owalocytozie wrodzonej:

1. występuje niedokrwistość hemolityczna,

2. dziedziczenie jest autosomalne dominujące,

1. oba twierdzenia są poprawne,

2. oba twierdzenia są fałszywe,

3. I. twierdzenie jest prawdziwe a II. fałszywe,

4. I. twierdzenie jest fałszywe a II. prawdziwe.

W przypadku skurczu przedwczesnego komorowego w EKG stwierdzam:

1. odmienny od prawidłowego kształt zespołu QRS,

2. obecność załamka P,

3. skrócenie czasu trwania zespołu QRS,

4. załamek T skierowany przeciwnie do głównego załamka zespołu QRS

1. prawidłowe są twierdzenia I. i II.i III,

2. prawidłowe są twierdzenia I. i III. i IV.,,

3. prawidłowe są twierdzenia I., II. i IV.,

4. wszystkie twierdzenia są prawidłowe.

Przyczyną bradykardii zatokowej nie jest:

1. wzrost napięcia nerwu błędnego,

2. obniżenie poziomu procesu przemiany materii,

3. przedawkowanie naparstnicy,

4. zapalenie mięśnia sercowego.

Podstawowy patomechanizm zaburzeń wymiany gazowej w płucach to:

1. wzrost objętości martwej fizjologicznej,

2. która jest różnicą objętości martwej anatomicznej od pojemności życiowej,

1. oba twierdzenia są poprawne,

2. oba twierdzenia są fałszywe,

3. I. twierdzenie jest prawdziwe a II. fałszywe,

4. I. twierdzenie jest fałszywe a II. prawdziwe.

Odruch Heringa-Breuera polega na:

1. zahamowaniu mechanoreceptorów wrażliwych na rozciąganie i skróceniu wdechu na rzecz wydłużenia wydechu,

2. pobudzeniu mechanoreceptorów wrażliwych na rozciąganie i skróceniu wdechu na rzecz wydłużenia wydechu,

3. zahamowaniu mechanoreceptorów wrażliwych na rozciąganie i wydłużeniu wdechu na rzecz wydłużenia wydechu,

4. pobudzeniu mechanoreceptorów wrażliwych na rozciąganie i wydłużeniu wdechu na rzecz wydłużenia wydechu.

Duszność wdechowa jest charakterystyczna dla:

1. wzrostu oporu w oskrzelikach końcowych,

2. wzrostu oporów w górnych drogach oddechowych, np. tchawicy,

3. rozedmy płuc,

4. zapalenia płuc.

---