21 - 22 marca 2009 r.
W JAKI SPOSÓB POWSTAWAŁY EWANGELIE?
ŻYCIE APOSTOŁÓW „WYWOŁUJE”
Po zmartwychwstaniu Jezusa i zesłaniu Ducha Świętego apostołowie udali się w różne części ówczesnego świata, by tam głosić Dobrą Nowinę o Jezusie. Tych, którzy uwierzyli ich słowom przez chrzest włączano do Kościoła. We wspólnocie Kościoła ujawni się wizerunek Chrystusa.
Głoszenie. Apostołowie przypominają sobie słowa Jezusa
i przekazują je swoim słuchaczom. Jest to świadectwo wiary
w Jezusa Zmartwychwstałego i Żyjącego. Świadkowie Zmartwychwstałego mówią o Nim w krótkich zdaniach zwanych kerygmatem. Opowiadają o cudach, które czynił Jezus. Podejmują przypowieści, którymi posługiwał się ich Mistrz.
Świętowanie wieczerzy. Uczniowie odtwarzają ostatnią wieczerzę. Próbują przypomnieć sobie szczegóły. To, co czynił Jezus nabiera znaczenia w świetle Jego męki i śmierci. Kiedy przybywają nowi uczniowie nie znający Mistrza wyjaśniają, im znaczenie wina i chleba. Gdy wspólnota uczniów gromadzi się na takiej wieczerzy i Apostołowie opowiadają o Nim - Jezus staje się wśród nich obecny, bo On prawdziwie zmartwychwstał i żyje!
Katecheza. Nowo ochrzczeni uczniowie, którzy nie znali Jezusa, chcą więcej wiedzieć o Jego życiu. Ci, którzy byli z Nim przypominają sobie nowe szczegóły działania Mistrza, Jego cudów
i słów i opowiadają o tym. Przychodzą też nowe osoby - im trzeba przekazać nauczanie Jezusa, aby uwierzyli i przyjęli chrzest. We wspólnotach pojawiają się problemy. Trzeba je rozwiązać. Dlatego w pamięci Apostołów trzeba odnaleźć wydarzenia oraz słowa pasujące do wyjaśnienia i rozwiązania trudności. Odżywają obrazy
z Jezusem w tle. Te obrazy zaczynają tworzyć pewne grupy.
W tym czasie pojawia się bardzo mądry teolog. To św. Paweł. Wykształcony w Prawie Starego Testamentu pomaga
w zrozumieniu tajemnicy o Jezusie.
Odszukaj w Biblii i przeczytaj kilka razy fragment
J 3,14-21
Syn Boży wywyższony na krzyżu dał ludziom zbawienie. Ale żeby je przyjąć, trzeba z wiarą spojrzeć na Krzyż, czyli zaufać Jezusowi Chrystusowi, Zbawicielowi, Synowi Bożemu. Starotestamentalna figura miedzianego węża, którego widok ratował naród wybrany przed śmiercią od jadowitego ukąszenia, pozwala zrozumieć dobrze zadanie Jezusa i rolę wiary. Właśnie wiara pozwala przyjąć ratunek przyniesiony przez Jezusa. Ratunek jest dany każdemu, ale nie każdy chce go przyjąć.
Zastanów się i odpowiedz w swoim sercu:
Czy moja wiara w Boga oznacza zaufanie Mu zwłaszcza wtedy gdy wiąże się ona z krzyżem w moim życiu? Czy pamiętam w chwilach trudnych, że Bóg jest ze mną i mnie nie opuszcza? Czy patrząc na krzyż widzę nie tylko cierpienie Jezusa, ale też Jego miłość do mnie i moje zbawienie. Jak realizuję w tym Wielkim Poście: modlitwę, post i jałmużnę. Czy już czegoś sobie odmówiłem, ze względu na miłość do drugiego człowieka. Przygotuję jałmużnę wielkopostną, aby ją złożyć podczas rekolekcji.
Zastanów się i odpowiedz:
Dlaczego Pan Jezus musiał być wywyższony na krzyżu?
Po co Bóg posłał swego Syna na świat?
Dlaczego każdy, kto dopuszcza się nieprawości nienawidzi światła?
Do czego wzywa nas Pan Bóg przez ten fragment Ewangelii?
Naucz się poniższego tekstu na pamięć, by Słowo Boże mogło przemieniać twoje życie.
Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony.
1