Podział radiotelefonów ze względu na przeznaczenie
Radiotelefony stosowane przez jednostki ochrony przeciwpożarowej można podzielić na trzy podstawowe grupy:
Radiotelefony stacjonarne (bazowe);
Radiotelefony przewoźne;
Radiotelefony przenośne (nasobne).
Poza tym niektóre radiotelefony wyposażone są w urządzenia dodatkowe, np. wymienne zasilacze lub manipulatory i noszą nazwę przewoźno-stacyjnych, przenośno-przewoźnych lub doręcznych.
Radiotelefony stacjonarne - są to radiotelefony montowane zazwyczaj w stanowiskach kierowania i punktach alarmowych przeznaczone wyłącznie do pracy w pomieszczeniach stałych ze stałą obsługą. Budowane zazwyczaj w postaci szaf lub stojaków z manipulatorem przystosowanym do stawiania na biurku lub wmontowanym w pulpit dyspozytorski. Ich nadajniki powinny posiadać dużą moc rzędu 25 - 50W, odbiorniki natomiast dużą czułość. Zasilane są z sieci energetycznej i muszą posiadać także zasilanie awaryjne, które włącza się automatycznie w przypadku zaniku napięcia w sieci. Radiotelefony te powinny posiadać również możliwość zdalnego sterowania.
Radiotelefony przewoźne - są to radiotelefony których konstrukcja i parametry techniczno - eksploatacyjno umożliwiają montowanie ich na samochodach, śmigłowcach, okrętach, motocyklach itp. zapewniając łączność ze stanowiskiem kierowania zarówno w czasie ruchu, jak i na postoju. Muszą być odporne na wstrząsy i wpływy atmosferyczne. Moc nadajnika powinna być regulowana i wynosić 6 - 25W. Radiotelefony te zasilane są z baterii akumulatorów 12V.
Radiotelefony przenośne (nasobne) - są to radiotelefony których niewielka masa, małe gabaryty i parametry techniczno - eksploatacyjne pozwalają na pracę w ruchu i noszenie przez operatora. Moc nadajnika tych radiotelefonów powinna być przełączana lub programowana niezależnie od kanałów od 1 do 5W.
Radiotelefon przenośny stanowi, pod względem budowy, jeden zespół zawierający nadajnik, zasilacz i odbiornik wraz z elementami manipulacyjnymi.
Ogólna budowa radiotelefonów
Bez względu na typ i przeznaczenie każdy radiotelefon zbudowany jest z następujących zespołów:
nadajnik,
odbiornik,
urządzenie sterujące (manipulator),
urządzenie antenowe,
zasilacz.
Urządzenie sterujące (manipulator ) - steruje pracą całego radiotelefonu, spełnia rolę „dyspozytora”, zawiera elementy służące do manipulacji i sygnalizacji radiotelefonu, pozwala na ustalenie zdalnego rodzaju pracy, wybranie właściwego pasma częstotliwości, regulowanie siły głosu, włączanie urządzeń dodatkowych itp.
Nadajnik - urządzenie wytwarzające drgania elektryczne o częstotliwości nośnej odpowiedniego kanału radiowego modulowane określonymi sygnałami fonicznymi.
Odbiornik - urządzenie przeznaczone do odbioru fal elektromagnetycznych, odpowiednie ich wzmocnienie oraz zdemodulowanie na drgania częstotliwości niskiej (akustyczne) i przesłanie do głośnika.
Urządzenie antenowe - obejmuje antenę lub zestaw anten, linię zasilającą i w przypadku stosowania wspólnej anteny dla nadajnika i odbiornika - układ rozwidlający lub przełączający, pozwalający na podłączenie anteny do wejścia odbiornika lub wyjścia nadajnika, zależnie od rodzaju pracy (odbiór lub nadawanie). Zadaniem urządzenia antenowego jest wypromieniowanie dostarczonych drgań z nadajnika w przestrzeń otaczającą, a w przypadku odbioru ma za zadanie wyłowić z przestrzeni sygnał o odpowiedniej częstotliwości i przekazać do odbiornika.
Zasilacz - służy do dostarczania energii elektrycznej o odpowiednich parametrach zarówno do nadajnika, odbiornika jak również manipulatora i elementów sygnalizacyjnych. Zasilacz może być oddzielnym zespołem, względnie z nadajnikiem i odbiornikiem może stanowić całość. Jego rodzaj zależy od przeznaczenia radiotelefonu.
PRACOWNIA ŁĄCZNOŚCI
Zakład Informatyki i Łączności - SGSP
_______________________________________________________________________ 1
Podział i budowa radiotelefonów
kpt. mgr inż. Jacek Chrzęstek
mł. kpt. mgr inż. Przemysław Bylica