LABORATORIUM Wysokich napięć			Data: 29.10.1999r.
Wykonali :			Grupa:	Zespół:	Rok akademicki: 2006/2007
Nr ćwiczenia:	Temat: Badanie Iskiernika Kulowego				Ocena i podpis:

Cel ćwiczenia :

Celem naszego ćwiczenia jest badanie właściwości izolacyjnych powietrza miedzy dwiema elektrodami.

1. Układ elektrod - Kula - Kula

Lp.	U	[v]
1.	25	kV
2.	24	kV
3.	24,5	kV
4.	24	kV
5.	24,5	kV

Odległość między elektrodami:

Szczelina 0,5 cm.

2. Układ elektrod - Grot - Kula

Lp.	U	[v]
1.	31	kV
2.	32	kV
3.	31	kV
4.	33	kV
5.	32	kV

Szczelina 2 cm.

3.Układ elektrod - Grot - Grot

Lp.	U	[v]
1.	34	kV
2.	33,5	kV
3.	33	kV
4.	33	kV
5.	33	kV

Szczelina 2 cm.

4. Układ elektrod - Grot - Tarcza

Lp.	U	[v]
1.	32	kV
2.	32	kV
3.	33	kV
4.	32	kV
5.	33	kV

Szczelina 2 cm.

Lp. - liczba wykonywanych pomiarów

U - napięcie doprowadzone do końców elektrod (podawane w kV).

2. Wykres przeskoku iskry przy o odpowiednich napięciach

Wnioski:

Celem naszego ćwiczenia było sprawdzenie względnej wytrzymałości dielektrycznej powietrza . Do tego celu używaliśmy różnych typów elektrod, tj. Kula - Kula, Grot - Kula, Grot - Ostrze, Grot - Tarcza. Przy użyciu elektrod Kula - Kula zachowaliśmy najmniejszą odległość od siebie tych dwóch elektrod, a wyniosła ona 5 mm. Te dwie elektrody, mimo iż napięcie przy którym nastąpiło przebicie wynosiło 25 kV, nie stanowiły sprzyjającej powierzchni do przeskoku iskry. Kolejne elektrody Grot - Kula, Grot - Ostrze, Grot - Tarcza ustawialiśmy w odległości 2 cm. W tych przypadkach przeskok nastąpił w granicach od 31 do 34 kV. Zastosowane elektrody wykazały mniejszą tolerancje na przebicie czyli przeskok iskry między nimi. Wysokie napięcie doprowadzone zostało z transformatora wysokich napięć, jego regulacja dokonywana była za za pomocą silnika elektrycznego dziki któremu mogliśmy regulować napięcie i odczytywać jego wartość na woltomierzu.

---