Pierwiastek:	Występowanie:	Wł. fizyczne:	Wł. chemiczne:	Związki:	Inne:
C - węgiel:	Rodzime: diament, grafit.. Minerały: kalcyt (CaCO3), dolomit, magnezyt (MoCO3), syderyt (FeCO3). Występuje również w przyrodzie jako produkt rozkładu. W postaci CO2 występuje w powietrzu i wodach morskich, rzecznych itd.				Otrzymywanie: rozkład pirolityczny, niepełne spalanie produktów węglopochodnych. Pierwiastek niezbędny do życia, wchodzi w skład organizmów żywych w postaci związków organicznych.
Si - krzem:	Nie występuje w stanie rodzimym. Minerały: krzemionka SiO2 (kwarcyt, trydynit, krystobalit) oraz w postaci krzemianów i glinokrzemianów.	Nietoksyczny, niektóre krzemiany, np. azbest, są rakotwórcze. Szczególne znaczenie dla organizmów ma krzemionka rozpuszczalna w wodzie.		SiO2 (tlenek krzemu IV), H2SiO3 (kwas krzemowy), krzemiany (krzemian sodu - Na2SiO3).	Zastosowanie: w elektronice jako półprzewodnik; w metalurgii żelaza do odtleniania stali; do wyrobu stopów.
N - azot:	W stanie wolnym w powietrzu, w związkach chemicznych.		Stopnie utlenienia -3, +5. pierwiastek nieaktywny chemicznie, w podwyższonej temperaturze reaguje z tlenem tworząc tlenki azotu. Z wodorem tworzy amoniak (NH3).	Tlenki azotu: N2O (gaz rozweselający), NO, N2O3, NO2, N2O5. Kwasy azotowe: HNO3 (V), HNO2 (II).	Otrzymywanie azotu: 1. poprzez skroplenie powietrza, 2. NH4NO2→N2+2H2O.
P - fosfor:	Tworzy kilka odmian alotropowych, znaczenie mają tylko dwie: biały i czerwony.	Fosfor biały jest krystaliczny, fosfor czerwony jest bezpostaciowym polimerem. Fosfor biały jest miękką, żółtawo-białą masą, która hujowato śmierdzi. Odmiana czerwona stanowi czerwony proszek.	Zarówno fosfor biały jak i czerwony nie rozpuszcza się w wodzie. Fosfor czerwony nie rozpuszcza się w rozpuszczalnikach organicznych (nieszkodliwy dla ludzi). 0,1 g fosforu białego stanowi dla człowieka dawkę śmiertelną (rozpuszcza się w płynach ustrojowych organizmu).		Fosfor znacznie łatwiej od azotu łączy się z tlenem. Spalany w ograniczonej ilości powietrza tworzy P4O6, zwany tradycyjnie trójtlenkiem P2O3. 4P+3O2→2P2O3. Spalany w czystym tlenie tworzy P4O10 zwany pięciotlenkiem P2O5. 4P+5O2→2P2O5.
S - siarka:	Siarka w stanie stałym występuje w dwóch odmianach alotropowych zwanych siarką rombową (Salfa) i siarką jednoskośną (Sbeta).	Siarka rombowa jest trwała w temp. Pokojowej, ale po ogrzaniu do 95,5^OC ulega przemianie w siarkę jednoskośną, która w niższych temperaturach przechodzi w siarkę rombową. Obie mają jasnożółtą barwę		Tlenki siarki: SO2, SO3. Siarkowodór: H1S. Tlenowe kwasy siarki: H2SO3, H2SO4.
Cr - chrom:	Występuje w przyrodzie w postaci minerałów, z których najważniejszy jest chromit.	Metal ciągliwy, kowalny, srebżystobiały, o niebieskawym odcieniu. Służy do pokrywania metali ze względu na swój połysk oraz do sporządzania stopów i stali stopowych.	Występuje w zw. chemicznych na +2, +3 i +4 stopniu utlenienia. Ze wzrostem stopnia utlenienia pierwiastka potęgują się kwasowe wł.. tlenków.	Związki chromu II: (powstają zawsze w wyniku reakcji chromu z kwasami nieutleniającymi): tlenek chromu II (CrO), wodorotlenek chromu II (Cr(OH)2). Związki chromu II utleniają się bardzo łatwo, nawet pod wpływem tlenu z powietrza, są więc silnymi reduktorami. Związki chromu III: tlenek chromu III (Cr2O3), wodorotlenek chromu III (Cr(OH)3), siarczan VI chromu III (Cr2(SO4)3, chlorek chromu III CrCl3. Związki chromu VI: tlenek chromu VI (wykazuje wł. kwasowe), kwas chromowy VI (H2CrO4), kwas dwuchromowy VI (H2Cr2O7) - są to kwasy nietrwałe, ale ich sole (chromiany) są związkami trwałymi.	Tlenek chromu VI, chromiany VI i dwuchromiany VI sią silnymi utleniaczami ulegającymi łatwo redukcji do związków chromu II.
Mn - mangan:	Dość rozpowszechniony w przyrodzie (brausztyn, hausmanit, szpat manganowy). Otrzymuje się go metodami hutniczymi.		Łatwo reaguje z fluorowcami, siarką i innymi niemetalami.	Związki manganu II i III: tlenek manganu II i III (wykazuje właściwości zasadowe), wodorotlenek manganu II i III. Związki manganu IV: tlenek manganu IV (wykazuje właściwości amfoteryczne, silne wł. utleniające. Zastosowanie w przemyśle szklarskim, jako katalizator). Związki manganu VI i VII: manganiany VI i VIII - na +6 i +7 stopniu utlenienia (silne wł. utleniające).	W srodowisku kwaśnym manganiany VII redukują się do jonów Mn^2+. W środowisku obojętnym lub słabokwaśnym MnO4^- redukuje się do MnO2 lub innych związków manganu IV. W środowisku silnie zasadowym powstają manganiany VI.
Cl - chlor:	W wyziewach wulkanicznych.			Tlenki chloru: Cl2O, ClO2, Cl2O7 - nie powstają one w wyniku bezpośredniej syntezy chloru z tlenem, można je otrzymać w sposób pośredni. Inne: FeCl3, HCl, ClF3, HclO, NaCl (chlorek sodu), KCl (sylwin).	Wdychanie powietrza zawierającego chlor powoduje podrażnienie lub niszczenie błon śluzowych nosa i dróg oddechowych. Większe stężenie chloru może doprowadzić do śmiertelnego zatrucia. Otrzymywanie chloru: 2KMn04+16HCl→2KCl+2MnCl2+8H2O+5Cl2 lub MnO2+4HCl→MnCl2+H2o+Cl2.

---