Średniowieczna wizja Boga, świata i człowieka

Bóg- jest miarą wszechrzeczy, stoi w centrum wszechświata (teocentryzm), świat jest jego dziełem, człowiek zaś powinien do niego dążyć. Bóg jest wszechmocny i doskonały, dał człowiekowi ziemię, aby przez życie na niej sławił stwórcę.
Człowiek- życie doczesne uważa za stadium przejściowe, myśli o śmierci i zbawieniu. Całe istnienie doczesne skupia się na dostąpieniu łaski Bożej i przejściu po śmierci do raju. Osiągnąć to można przez wyzbycie się namiętności, bogactwa, wszelkich uciech i radości tego świata- idea ascezy, umartwianie się i cierpienie drogą do Boga. Można także przez prostą wiarę w dobro Stwórcy i każdego człowieka (franciszkanizm). Wreszcie trzecim sposobem poznania Boga i dostąpienia do niego jest rozum (Św. Tomasz), którym można poznać świat i samego Stwórcę. Rozum i myślenie ma wielką siłę.
Świat- jest doskonały i harmoniczny, Bóg stoi w jego centrum wyznaczając wszelki kierunki. Poznać go można przy pomocy zmysłów i rozumu.

---