Temat:
Świat przedstawiony w „Panu Tadeuszu” jako realizacja toposu arkadyjskiego.
MICHAL POGÓDŹ
Kl. II
Niepubliczne Liceum Techniczne
Nr. 12
„Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza powstał w Paryżu w latach 1832-1834. Akcja utworu dzieje się na Litwie w dworku Soplicowo oraz w Dobrzynie. Zamierzeniem Adama Mickiewicza było złagodzenie panującego wśród polskich emigrantów uczucia bólu i żalu, poprzez ukazanie optymistycznej wizji Ojczyzny. Jego dzieło miało „przenosić (...) duszę upragnioną „ do „kraju lat dziecinnych „ do spokojnej krainy zapamiętanej z czasów młodości poety. Dlatego w „ Panu Tadeuszu ” ukazano cichy , malowniczy zakątek Litwy , ostoją polskości i prostoty życia , miejsce gdzie żyje się według obyczajów szlacheckich . Klimat ukazany w utworze jest pogodny i ciepły . Życie w Soplicowie toczy się zgodnie z odwiecznym rytmem przyrody , nie jest zakłócone przez siły „z zewnątrz” - walki , zabójstwa , grabieże (wyjątek stanowi napaść Rosjan na posiadłość Horeszki )
Mieszkańcy utrzymują między sobą przyjazne , zgodne stosunki sąsiedzkie , organizują wspólne polowanie, wyprawy do lasu, uczty.
Społeczność Soplicowa ukazana jest jako wielka rodzina, w której każdy ma swoje miejsce i każdy jest niezbędny . Panuje w niej określona hierarchia , widoczna choćby w zasiadania do stołu , czy w drodze powrotnej z lasu . Wyraźnie widać posłuszeństwo młodych wobec starszych. Wszystko jest podporządkowane pewnym niezmiennym regułom, wszystko ma swój czas i miejsce.
Mieszkańcy Soplicowa i Dobrzynia to pracowici, dobrzy gospodarze, a także gorący patrioci.Młodzież mimo wesołości i ciekawości życia nie buntuje się przeciw „starszyźnie” i respektuje obowiązujące od wieków zasady.
Społeczność Soplicowa jest bardzo zżyta ze sobą , często spotyka się przy różnych okazjach , aby porozmawiać , wymienić poglądy i bawić się a także przy polowaniu i grzybobraniu . Soplicowo żyje własnym życiem odizolowane od problemów współczesnego świata , stoi jakby poza jego granicą .
Mickiewicz pragną ukazać taką właśnie optymistyczna , arkadyjska wizję ukochanej Litwy , gdyż wiedział że tylko ten sposób ukazania jej ukoi rozpacz Polaków będących w niewoli . Pragnął im przybliżyć nadzieję na szybki powrót z emigracji do rodzinnego domu , do kraju beztroskiego i serdecznego