Zwrot wywłaszczonej nieruchomości

Poprzedni właściciel lub jego spadkobierca nie złożą wniosku o zwrot wywłaszczonej nieruchomości, jeżeli wystąpi potrzeba użycia nieruchomości na inny cel niż ten, który został określony w decyzji wywłaszczeniowej właściwy organ ma obowiązek powiadomienia dotychczasowego właściciela lub jego spadkobiercę o zmianie wykorzystania nieruchomości na inny cel jednocześnie musi go poinformować o tym, że może złożyć wniosek o zwrot wywłaszczonej nieruchomości. Wniosek o zwrot wywłaszczonej nieruchomości poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą również złożyć wtedy, gdy nieruchomość stała się zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. W przypadku nie złożenia wniosku o zwrot wywłaszczonej nieruchomości w terminie 3 m- cy od dnia otrzymania informacji o możliwości zwrotu wywłaszczonej nieruchomości, uprawnienie wygasa.

Nieruchomość uznaje się za zbędną do realizacji celu określonego w decyzji o wywłaszczeniu w dwóch niezależnych od siebie sytuacji:

1. Pomimo upływu 7 lat od dnia, w którym decyzja o wywłaszczeniu stała się ostateczna nie rozpoczęto prac związanych z realizacją tego celu,

2. Utraciła moc decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu a cel ten nie został zrealizowany.

W sytuacji, gdy cel został zrealizowany na tylko części wywłaszczonej nieruchomości ta niewygospodarowana część również podlega zwrotowi. W sytuacji, gdy wywłaszczona nieruchomość zostaje zwrócona poprzedniemu właścicielowi lub jego spadkobiercy jest on zobowiązany do zwrotu na rzecz Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, odszkodowanie lub nieruchomość zamienną, jeżeli ta została przyznana. Odszkodowanie podlega waloryzacji z zastrzeżeniem, że wysokość po waloryzacji nie może być wyższa niż wartość rynkowa nieruchomości w dniu jej zwrotu. Wielkości mogą być rozłożone na raty nie dłużej niż na 10 lat przy czym wielkości o rozłożeniu na raty musza być określone w decyzji o zwrocie nieruchomości.

USTAWA O DOKUMENTACH PASZPORTOWYCH

Każdy obywatel ma prawo otrzymywania paszportu. Zasada pozbawienia, ograniczenia tego prawa może wynikać z przepisów niniejszej ustawy.

Wniosek o wydanie paszportu może złożyć osoba pełnoletnia. Wniosek o wydanie paszportu dla osoby małoletniej składają rodzice wspólnie, wyj. jeden z rodziców pozbawiony jest władzy rodzicielskiej lub władza ta na podstawie orzeczenia sądu została mu ograniczona, w tej sytuacji ten rodzic, któremu przysługują prawa rodzicielskie może jednoosobowo złożyć wniosek .W sytuacji, gdy stanowiska rodziców są niezgodne,albo w sytuacji braku możliwości uzyskania zgody prze jednego z nich należy wystąpić do sadu opiekuńczego o rozstrzygniecie tej kwestii. Orzeczenie sądu opiekuńczego zastępuje zgodę tego rodzica, z który nie wyraził zgody, albo nie można się porozumieć. Wniosek złożony przez jednego z rodziców z pisemną zgodą drugiego poświadczona za zgodność podpisu przez organ paszportowy lub notariusza uznaje się za wniosek złożony wspólnie przez rodziców. w wyjątkowych sytuacjach dokument paszportowy może być wydany małoletniemu za granica za zgodą tylko jednego z rodziców. Natomiast wniosek wydanie paszportu osobie ubezwłasnowolnionej złożony może być przez przedstawiciela ustawowego tej osoby lub opiekuna prawnego. Złożenie wniosku wydanie paszportu i odbiór paszportu następuje osobiście. Obecność małoletniego lub osoby ubezwłasnowolnionej jest wymagana przy składaniu wniosków o wydanie dokumentu paszportowego. Odbiór dokumentu paszportowego dla małoletniego może dokonać jeden z rodziców, przy czym małoletni i osoby ubezwłasnowolnione, które ukończyły 13 lat odbierają ten dokument osobiście w obecności co najmniej jednego z rodziców.

Można odmówić wydania paszportu w dwóch sytuacjach:

1. Na wniosek sadu prowadzącego przeciwko osobie ubiegającej się wydanie paszportu postępowanie w sprawie karnej, postępowanie o przestępstwo skarbowe, postępowanie w sprawie małoletniego lub prowadzące postępowanie cywilne,

2. na wniosek organu prowadzącego postępowanie przygotowawcze organu postępowania wykonawczego w sprawie karnej, w tym o przestępstwo skarbowe przeciwko osobie ubiegającej się wydanie paszportu.

Paszport tymczasowy może być wydany małoletniemu po ukończeniu 5 roku życia, przy czym na żądanie rodziców może być wydane małoletniemu paszport, jego ważność nie może przekroczyć 5 lat od daty jego wydania.

Paszport tymczasowy wydaje się:

• małoletniemu po ukończeniu 5 roku życia

• obywatelom polskim przebywającym za granicą, którzy nie posiadają paszportu

• obywatelom polskim przebywającym za granicą na czas oczekiwania przez nich na doręczenie paszportu sporządzonego w kraju

• przypadkach nagłych zwianych z choroba, pogrzebem członka rodziny lub innym pilnym wyjazdem za granicą, paszport może być wydany obywatelowi polskiemu tu w kraju

Paszporty dyplomatyczne- od jego otrzymania uprawnieni są:

• Prezydent RP

• Marszałek i Wicemarszałek Sejmu

• Marszałek i Wicemarszałek Senatu

• Prezes i Wiceprezesi Rady Ministrów

• Ministrowie

• Sekretarze i Podsekretarze Stanu

• Posłowie i senatorowie

• Posłowie deputowaniu Parlamentu Europejskiego

• Osoby zajmujące stanowiska w służbie zagranicznej, które posiadają stopień dyplomatyczny, jak też związane z przywilejami i immunitetami dyplomatycznymi na podstawie umów dyplomatycznych, których stroną jest RP

• Członkom rodziny tych osób, jeżeli wspólnie podróżują w celach służb

Paszport służbowy MSZ- przysługuje członkom służby zagranicznej nieposiadającym stopnia dyplomatycznego oraz innym osobom skierowanym do wykonywania obowiązków służbowych w placówce zagranicznej. Paszportem dyplomatycznym i służb MSZ można się legitymować wyłącznie w trakcie podróży służbowej lub w związku z wykonywaniem czynności służbowych poza granicami. Paszport jest ważny 10lat od jego wydania.

Paszport wydany małoletniemu, który ukończył 5 lat a nie skończył 13 lat ważny jest 5 lat od jego wydania.

Paszport tymczasowy ważny jest przez okres nieokreślony nie dłuższy 12 m- cy od daty jego wydania

Paszport dyplomatyczny i służb MSZ ważny jest przez okresy w nim wskazane, okres ich ważności nie może przekroczyć 10lat od daty wydania.

Utrata ważności paszportu nie pozbawia jego posiadacza prawa wyjazdu na podstawie na terytorium Polski.

W razie utraty paszportu lub jego zniszczenia powstaje obowiązek niezwłocznego powiadomienia organu paszportowego. Odnaleziony paszport nie podlega zwrotowi osobie, której zostały wydany. Paszport zgłoszony jako utracony, znaleziony, uszkodzony z dniem zawiadomienia o jego utracie, zniszczeniu, znalezieniu.

Unieważnienie dokumentu

Dokument paszportowy ulega unieważnieniu w następujących sytuacjach:

1. Na wniosek sądu, który prowadzi przeciwko posiadaczowi postępowanie w sprawie karnej, o przestępstwo karno-skarbowe, postępowanie w sprawie nieletniego lub prowadzone postępowanie cywilne.

Na wniosek organu prowadzącego postępowanie przygotowawcze, wykroczeniowe, w sprawie karnej, w tym o przestępstwa skarbowe przeciwko posiadaczowi paszportu

2. Jeżeli został on wydany z naruszeniem przepisów prawa

3. Jeżeli posiadacz paszportu utracił, obywatelstwo polskie.

Na wniosek sądu prowadzącego postępowanie w sprawie o wykonywanie władzy rodzicielskiej, unieważnia się dokument paszportowy małoletniego w stosunku, do którego ma zostać wydane orzeczenie w przedmiocie wykonywania władzy rodzicielskiej.

Paszport z mocy prawa traci ważność z chwili śmierci jego posiadacza.

Unieważnienie i odmowa wydania paszportu następuje w formie decyzji administracyjnej. Osoba wobec, której wydano decyzję o unieważnieniu paszportu Obowiązywania jest do jego zwrotu organowi paszportowemu. Tworzy się centralną ewidencję wydanych i unieważnionych paszportów. Prowadzona jest przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Organy paszportowe prowadza w zakresie swoich uprawnień wydanych i unieważnionych paszportów jest to tzw. ewidencja paszportowa. W ewidencji paszportowej wpisuje się wszystkie te dane, które są w dokumencie paszportowym a nadto datę złożenia wniosku wydanie paszportu, informacje o odmowie wydania, z jakich powodów, przyczynie, datę wydania decyzji, skutki unieważnienia paszportu, datę utraty ważności dokumentu paszportowego. Ewidencja centralna stanowi zbiory danych zgromadzonych w ewidencjach paszportowych, a nadto w ewidencji centralnej wpisuje się dane dokumentach paszportowych utraconych lub unieważnionych przed odbiorem uprawnionych osób do odbioru.

USTAWA O OBYWATELSTWIE POLSKIM

Zgodnie z ustawodawstwem polskim w rozumieniu naszego prawa nie może być obywatel polski uznawany równocześnie za obywatela innego państwa.

Zawarcie związku małżeńskiego przez obywatela polskiego z osobą niebędącą obywatelem polskim nie powoduje zmian w obywatelstwie małżonków. Zmiana obywatelstwa jednego z małżonków nie pociąga za sobą zmiany obywatelstwa drugiego małżonka.

Sposoby nabycia obywatelstwa polskiego:

1. Przez tzw. urodzenie-dziecko nabywa obywatelstwo polskie poprzez urodzenie. W sytuacji, gdy oboje rodzice są obywatelami polskimi, kiedy jedno z rodziców jest obywatelem polskim, a drugie jest nieznanego obywatelstwa, jest nieokreślone, gdy nie posiada żadnego obywatelstwa, dziecko nabywa obywatelstwo z tzw. urodzeniem.

2. Dziecko urodzone lub znalezione w Polsce nabywa obywatelstwo polskie, gdy rodzice są nieznani bądź nieokreśleni jest jego obywatelem, nie mają żadnego obywatelstwa

3. Dziecko z rodziców, którego tylko jedno jest obywatelem Polski a drugie jest obywatelem innego państwa, dziecko nabywa obywatelstwo polskie jednakże rodzice mogą złożyć w terminie 3 m-cy od urodzenia się dziecka oświadczenie, że wybierają dla dziecka obywatelstwo drugiego z rodziców pod warunkiem, że według prawa tego państwa dziecko nabędzie to obce obywatelstwo. W sytuacji braku porozumienia pomiędzy rodzicami, każdy z nich może zgłosić się o rozstrzygnięcie do sadu, w ciągu 3 m-cy od urodzenia się dziecka. Dziecko, które nabyło obywatelstwo obce w wyniku wcześniej opisanej sytuacji nabywa obywatelstwo polskie, jeżeli po ukonczeniu16 lat, a przed upływem 6 m-cy do osiągnięcia pełnoletności złoży oświadczenie przed właściwym organem i ten wyda decyzję o przyjęciu tego oświadczenia.

Nadanie obywatelstwa polskiego

Cudzoziemcowi można nadać obywatelstwo polskie na jego wniosek, jeżeli zamieszkuje na terytorium RP co najmniej 5 lat na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta lub posiadając prawo stałego pobytu

Nadanie obywatelstwa obojgu rodzicom automatycznie rozciąga się na dzieci pozostające pod ich władzą.

Nadanie obywatelstwa tylko jednemu z rodziców rozciąga się na dzieci, jeżeli dzieci zostają wyłącznie pod jego władzą rodzicielska albo drugi jest już obywatelem polskim. Albo jedno wyraziło zgodę przed właściwym organem na nabycie obywatelstwa polskiego przez dziecko. Nabycie lub rozciągnięcie obywatelstwa polskiego na dzieci, które, ukończyły 16 lat następuje za ich zgodą.

Uznanie za obywatela polskiego

Może być uznana za obywatela polskiego osoba o nieokreślonym obywatelstwie lub nie posiadająca żadnego obywatelstwa, jeżeli zamieszkuje na terytorium RP co najmniej przez 5 lat, albo na podstawie zezwolenia na osiedlenie się lun zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego. Uznanie następuje na wniosek, rozciąga się na dzieci uznanego, jeżeli zamieszkują w Polsce.

Cudzoziemiec, który pozostaje w związku małżeńskim z obywatelem polskie może nabyć obywatelstwo polskie, jeżeli kumulatywnie występują następujące przesłanki:

1. Pozostaje w związku małżeńskim co najmniej 3lata

2. Zamieszkuje na terytorium RP na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego wspólnot europejskich, posiadając prawo stałego pobytu

3. w określonym terminie złoży oświadczenie o chęci nabycia obywatelstwa polskiego, termin wynosi 3 lata i 6 m-cy od zawarcia związku małżeńskiego albo 6 m-cy od uzyskania przez cudzoziemca zezwolenia na pobyt

4. Właściwy organ wyda decyzję o przyjęciu tego oświadczenia

Osoba, która utraciła obywatelstwo polskie wskutek nabycia obywatelstwa polskiego poprzez zawarcie związku małżeńskiego z cudzoziemcem odzyskuje obywatelstwo polskie, jeżeli po ustaniu tego małżeństwa lub jego unieważnienia złoży oświadczenie przez właściwym organem, który wyda decyzję o przyjęciu oświadczenia.

Utrata obywatelstwa polskiego

Obywatel polski traci obywatelstwo polskie na swój wniosek po uzyskaniu zgody Prezydenta RP na zrzeczenie się obywatelstwa.Zgoda na zrzeczenie udzielona rodzicom rozciąga się na dzieci pozostających pod ich władzą rodzicielską. Zgoda udzielona jednemu z rodziców rozciąga się na jego dzieci, w sytuacji, gdy drugiemu władza nie przysługuje,nie jest obywatelem polskim, albo nie wyraził zgodę na utratę obywatelstwa przez dzieci. Prezydent RP nadaje obywatelstwo polskie oraz wyraża zgodę na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego. Wnioski o nadanie obywatelstwa polskiego, wnioski zarzecznie się obywatelstwa polskiego osoby, które mieszkają na terenie RP składają za pośrednictwem właściwego wojewody,osoby poza granicami kraju za pośrednictwem konsula. Decyzje o uznaniu za obywatela polskiego należą do właściwości wojewody.

USTAWA O EWIDENCJI LUDNOŚCI I DOCHODACH OSÓB

Ewidencja ludności polega na rejestracji danych w miejscu pobytu osób, o urodzeniach,

o obowiązku wojskowym, o zmianach stanu cywilnego, obywatelstwie, zmianach imion

i nazwisk oraz o zgonach.

Za dowód osobisty uznaje się dokument, który:

• stwierdza tożsamość osoby

• poświadcza obywatelstwo polskie

• uprawnia obywateli polskich do przekraczania granic państw członkowskich UE, europejskiego obszaru gospodarczego państw, których obywatele mogą korzystać ze swobody przepływu osób na podstawie jednostronnych decyzji tych państw uznających ten dokument za wystarczający do przekraczania ich granicy.

Obowiązek meldunkowy polega na:

1. zameldowaniu się w miejscu pobytu stałego lub czasowego

2. wymeldowaniu się w miejscu pobytu stałego

3. zameldowaniu o urodzeniu dziecka

4. zameldowaniu o zmianie stanu cywilnego

5. zameldowaniu o zgonie osoby

Nadawanie nr PESEL- numer 11 cyfrowy mający postać stałego symbolu numerycznego, który jednoznacznie identyfikuje osobę fizyczną. Najczęściej jest tak, że 6 pierwszych cyfr oznacza date urodzenia, 4 kolejne oznaczają liczbę porządkową i płeć osoby, a ostatnia jest tzw. liczbą kontrolną. PESEL nadawany jest przez Ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

Dowody osobiste

Każda osoba będąca obywatelem polskim i zamieszkała na terytorium Polski obowiązana jest posiadać dowód osobisty w następujących sytuacjach:

1. gdy ukończyła 18 rok życia

2. gdy ukończyła 15 rok życia, a pozostaje w stosunku pracy albo tez nie zamieszkuje wspólnie z osobami pod których opieka lub władzą rodzicielska się znajduje albo też nie pozostaje pod opieką lub władzą rodzicielską.

Ma prawo dotrzymania dowodu osobistego osoba bądź obywatel polski od ukończenia 13 roku życia. Na uzasadniony wniosek rodziców lub opiekunów dowód może być wydany osobie, która nie ukończyła 13 roku życia. Dowód osobisty jest ważny 10 lat od jego wydania, a dowód osobisty wydany osobie, która nie ukończyła 18l roku życia jest ważny 5 lat od jego wydania. Dowód osobisty wydany osobie, która ukończyła 65 lat jest ważny na czas określony, jeżeli osoba ta w tym zakresie złożyła wniosek.

Obowiązek wymienienia dowodu osobistego:

1. zmiana danych, które są w dowodzie osobistym

2. uszkodzenie dowodu osobistego lub zaistnienia takiej okoliczności, która utrudnia ustalenie tożsamości osoby

3. upływ terminu ważności dowodu osobistego

W razie utraty dowodu osobistego należy niezwłocznie powiadomić najbliższy organ gminy, który wydaje zaświadczenie o utracie, które jest ważne do czasu wydania nowego dokumentu. W sytuacji, kiedy znajdujemy utracony wcześniej dowód osobisty należy powiadomić organ gminy, w którym złożono wniosek wydanie dokumentu, jeżeli nie został wydany nowy dokument.

Dowód osobisty podlega zwrotowi w razie:

1. utraty obywatelstwa polskiego

2. zgonu posiadacza dowodu osobistego

7

---