Beton komórkowy |
Beton komórkowy składający się z: piasku, wapna, cementu oraz proszku glinowego jest często wykorzystywanym materiałem budowlanym. Charakterystyczna jest lekkość materiału wynikająca z jego porowatej struktury oraz dobre właściwości termoizolacyjne.
Ściany zewnętrzne budynków z racji pełnionej funkcji powinny charakteryzować się dobrą izolacyjnością cieplną, a także akustyczną i ogniową. Dzięki właściwością termoizolacyjnym połączonym z odpowiednią wytrzymałością beton komórkowy jest doskonałym materiałem budowlanym pozwalającym na wykonanie jednorodnych materiałowo ścian zewnętrznych oraz na uzyskanie kompromisu między lekkością, a wytrzymałością konstrukcji.
Właściwości
Gęstość objętościowa - stosunek masy betonu do objętości ( łącznie z porami powietrza). W zależności od gęstości, bloczki mają różne parametry izolacji cieplnej. Od najcieplejszej odmiany 400, przez 500, do 600.
Wytrzymałość na ściskanie - określa zdolność do przenoszenia obciążeń konstrukcyjnych.
Izolacyjność cieplna - określana współczynnikiem przewodzenia ciepła w zasadniczy sposób wpływa na ilość energii zużywanej do ogrzewania budynku ( dla betonu komórkowego U<0,3 )
Ognioodporność - beton komórkowy jest materiałem niepalnym o wysokiej klasie odporności ogniowej zapewniając bezpieczeństwo przed rozpowszechnianiem się ognia.
Mrozoodporność - porowata struktura betonu komórkowego powoduje że jest on odporny na niszczące działanie mrozu.
Odporność mikrobiologiczna - jest odporny na działanie mikroorganizmów ( pleśni, bakterii i grzybów )
Mikroklimat - duża bezwładność cieplna oraz absorpcja pary wodnej z otoczenia sprawiają że w pomieszczeniach panuje jednolity dobry mikroklimat.
Obróbka - jego właściwości sprawiają że obróbka bloczków jest prosta i łatwa, zaś do jej przeprowadzenia wystarczają podstawowe narzędzia. Wpływa to korzystnie na obniżenie energo- i pracochłonności.
Nasiąkliwość - absorpcja wody z otoczenia przy złej hydroizolacji sprawia, że elementy mogą nasiąkać wodą tracąc swoje właściwości termiczne i wytrzymałościowe. Z tego względu niewskazane jest stosowanie betonu komórkowego do budowy fundamentów.
Przy budowie z betonu komórkowego chcąc uzyskać zamierzone właściwości termoizolacyjne należy dochować szczególnej staranności. Zastosowanie niewłaściwej zaprawy sprawia że mogą powstawać mostki cieplne, prowadzące do przemarzania ścian. By tego uniknąć najlepiej łączyć bloczki na zaprawę klejową- uzyskując 1-3 milimetrowe spoiny.
Beton komórkowy ze względu na swoje właściwości wymaga dużej staranności przy transporcie oraz prac załadunkowo-rozładunkowych. Z tego względu wskazany jest transport na europaletach.
Źródło - Prefabet Kozienice S.A.