Świadectwo pracy jest dokumentem pozbawionym elementów ocennych (wartościujących czy dana osoba była dobrym czy złym pracownikiem), w którym pracodawca w związku z ustaniem stosunku pracy stwierdza określone prawem okoliczności faktyczne.
Treść świadectwa pracy obejmuje informacje zamieszczone w nim z mocy prawa m.in. dotyczące okresu i rodzaju wykonywanej pracy, rodzaju zajmowanych stanowisk, trybu rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy, a także informacje, które są niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych (np. wymiar wykorzystanego urlopu na żądanie pracownika) i uprawnień z ubezpieczenia społecznego (np. liczba dni, za które pracownik zachował prawa do wynagrodzenia). Świadectwo pracy zwiera również informacje podawane wyłącznie na żądanie pracownika, takie jak informacje o uzyskanych kwalifikacjach oraz o wysokości i składnikach wynagrodzenia za pracę.
Pracodawca ma obowiązek wystawić pracownikowi świadectwo pracy, obowiązek ten jest niezależny od wniosku pracownika i powstaje w dniu ustania stosunku pracy (wyjątek określony w art. 97 § 11, co wymaga żądania zgłoszonego pracodawcy najpóźniej w przeddzień ustania stosunku pracy).
Pracodawca wydaje świadectwo bezpośrednio pracownikowi albo osobie dysponującej jego pisemnym upoważnieniem, a jeżeli jest to niemożliwe, przesyła świadectwo za pośrednictwem poczty albo doręcza je w inny sposób. Obowiązek wydania świadectwa pracy aktualizuje się przy każdym ustaniu stosunku pracy, bez względu na podstawę jego nawiązania i bez względu na przyczynę jego rozwiązania lub wygaśnięcia.
Sprostowanie świadectwa pracy. Pracownik może w terminie 7 dni od otrzymania świadectwa pracy zażądać jego sprostowania. Jeżeli pracodawca uwzględni wniosek pracownika to w ciągu 7 dni od otrzymania wniosku wydaje pracownikowi nowe świadectwo pracy. W razie negatywnego rozpatrzenia wniosku pracodawca przekazuje pracownikowi o tym pisemną informację w tym samym terminie, co daje pracownikowi prawo wystąpienia w ciągu kolejnych 7 dni z żądaniem sprostowania świadectwa do sądu pracy. Jeżeli sąd uwzględni powództwo, pracodawca obowiązany jest wydać pracownikowi niezwłocznie nowe świadectwo pracy, nie później niż w ciągu 3 dni od uprawomocnienia się orzeczenia w tej sprawie. To samo dotyczy uwzględnienia przez sąd pracy powództwa pracownika o odszkodowanie w związku z niewydaniem w terminie lub wydaniem niewłaściwego świadectwa pracy. Natomiast po prawomocnym orzeczeniu sądu o przywróceniu do pracy lub przyznaniu odszkodowania z tytułu bezprawności wypowiedzenia umowy lub rozwiązania jej bez wypowiedzenia pracownik może się od pracodawcy domagać w zasadzie tylko uzupełnienia treści uprzednio wydanego świadectwa o informację dotyczącą tego orzeczenia.
Wyjątkiem jest wyrok przywracający do pracy lub zasądzający odszkodowanie za bezprawne rozwiązanie niezwłoczne z przyczyn zawinionych przez pracownika, gdyż w takiej sytuacji pracodawca powinien niezwłocznie, nie później wszakże niż w ciągu 3 dni od uprawomocnienia się orzeczenia, wydać zainteresowanemu nowe świadectwo z informacją o rozwiązaniu umowy za wypowiedzeniem dokonanym przez pracodawcę.
Sprawy o sprostowanie świadectwa pracy zostały przekazane "sądom pracy", którymi są zarówno wydziały pracy w sądach rejonowych, jak też wydziały pracy i ubezpieczeń społecznych w sądach okręgowych.
Świadectwo pracy odróżnić należy od zaświadczenia o pracy (o zatrudnieniu), które jest niekiedy niezbędne pracownikowi w czasie trwania stosunku pracy dla załatwienia różnych spraw osobistych lub rodzinnych, np. przy ubieganiu się o kredyt bankowy.