KONSPEKT DO ZAJĘĆ Z TERAPII ZAJĘCIOWEJ
Temat: Ludoterapia seniorów. Gra karciana - „wojna”.
Odbiorcy (podopieczni): mieszkańcy DPS-u
Prowadzący: Patrycja Kasperkiewicz
Cel ogólny: zabawa
Cele szczegółowe:
+ Sfera poznawcza:
- omówienie przebiegu gry
- wyjaśnienie zasad gry
- przedstawienie rekwizytów potrzebnych do gry
+ Sfera psychoruchowa:
- tasowanie kart
- podawanie kart
- rozpoznanie liczb w kartach, „wojny”
+ Sfera afektywna:
- cieszenie się z przeprowadzonych zajęć
- współdziałanie w grupie
- okazywanie radości z przeprowadzonych zajęć
- wywołanie uśmiechu na twarzy podopiecznego
- przywrócenie pozytywnych wspomnień
- zapomnienie o bólu
- okazanie serdeczności innym
Czas trwania zajęć: 30 min
Metoda realizacji: ludoterapia
Forma: grupowa
Środki i przybory: karty do gry
Zasady gry:
Zasady gry są bardzo proste. Przetasowaną talię kart dzieli się na dwie części, rozdaje graczom i kładzie koszulkami do góry. Pierwszy i drugi zawodnik równocześnie wykładają po jednej karcie i porównują ich wartości. (względem starszeństwa - kolory nie odgrywają roli) Gracz o wyższej wartości karty odbiera je i kładzie pod spodem swojej talii. Jeśli karty mają taką samą siłę (as na asa, król na króla, itp.), rozpętuje się „wojna”; należy odkryć po jednej karcie, położyć je koszulkami do góry na swoich kartach odkrytych, a następnie wyciągnąć następną kartę, położyć odkryte na zakrytych kartach i wówczas są one porównywane. Karta o wyższej wartości wygrywa, a zwycięzca wojny odbiera wszystkie karty wykorzystane w wojnie. Proces jest powtarzany, jeśli w okresie wojny znowu nie można wyłonić zwycięzcy.
Wygrywa ten, kto pierwszy zabierze wszystkie karty przeciwnikowi. Gra potrafi być bardzo długa, gdyż zebrane karty są przekładane pod spód talii i mogą one później zostać wykorzystane wielokrotnie; partia może trwać nawet ponad kilka godzin, jednak zwykle znudzeni monotonią gracze rezygnują dużo wcześniej. Z tego względu zyskuje popularność głównie u najmłodszych, niezdolnych do zapamiętania reguł bardziej skomplikowanych rozgrywek.
Tok zajęć |
Czynności prowadzącego |
Czynności podopiecznych |
1. Część wstępna |
1. Powitanie i przedstawienie się 2. Zapoznanie z tematem zajęć, celami 3. Zachęta do współudziału 4. Wyzwolenie motywacji do pracy 5. Krótkie poinformowanie o grze 6. Omówienie zasad gry „Witam Państwa Serdecznie. Przypomnijmy sobie, jak się grało w wojnę. Jest to znana przez Państwa gra karciana. Proszę o zajęcie miejsc.” |
1. Obrazowanie aktywności uczestników 2. Przypomnienie zasad gry 3. Dostosowanie się do celów ogólnego i szczegółowych 4. Przygotowywanie stołu do gry |
2. Część właściwa |
1. Pomoc w zajęciu miejsca, tasowaniu kart 2. Rozdanie kart 3. Rozpoczęcie gry, czyli pierwsza runda wojny 4. Ogłoszenie zwycięzcy 5. Powtarzanie kroków 1-4 |
1. Tasowanie i rozdanie kart 2. Granie 3. Zakończenie rundy i rozpoczęcie kolejnej 4. Powtarzanie kroków 1-3 |
3. Część końcowa |
1. Podsumowanie gry, nagradzanie uczestników 2. Posprzątanie stołu 3. Podziękowanie za udział 4. Podanie kolejnego terminu spotkania, pożegnanie „Myślę, że Państwo się dobrze bawiło, w nagrodę wszyscy otrzymują cukierki. Proszę się poczęstować. Zwycięzca otrzyma podwójną nagrodę.” |
|