SPRAWOZDANIE Z WYJAZDÓW TECHOLOGICZNYCH:
STOPIEŃ WODNY KOŚCIUSZKO
ZAKŁAD UZDATNIANIA WODY „BIELANY”
PUSZCZA NIEPOŁOMICKA
Sylwia Majka I rok Ochrona Środowiska
W programie studiów kierunku zamawianego Ochrony Środowiska w semestrze zimowym odbyło się pięć wyjazdów technologicznych. W niniejszym sprawozdaniu opisane zostaną trzy wyjazdy, tj: Wyjazdu do Stopnia Wodnego Kościuszko, Zakładu Uzdatniania Wody w Bielanach i Puszczy Niepołomickiej,
Stopień wodny Kościuszko dnia 13.04.2012r.
Do zadań stopnia wodnego należy usprawnienie żeglugi, rozwój energetyki, stworzenie warunków dla uprawiania sportów wodnych. W skład stopnia wodnego Kościuszko wchodzi jaz i zapora ziemna, śluza, ujęcie wody dla elektrowni i toru kajakarstwa górskiego.
Jaz jest trójprzęsłowy o świetle 32,0 m zamykane sektorami stalowymi. W lewym przyczółku znajduje się sterownia z pomieszczeniami technologicznymi. Przepławka typu komorowego dla ryb umieszczona jest w prawym przyczółku jazu. Wszystkie te elementy konstrukcji mogliśmy zobaczyć. Zwykle nikt obcy nie ma możliwości wejścia i obejrzenia tego co widzieliśmy my. Śluza usytuowana jest przy lewym brzegu obok jazu, w obrębie przekopu korygującego, istniejące wcześniej poniżej Tyńca, zakole Wisły. Napełnianie komory śluzy odbywa się jednocześnie nad segmentem głowy górnej i przez specjalny kanał usytuowany w prawej ścianie komory śluzy przy głowie dolnej. Opróżnianie komory jest klasyczne, przy pomocy obustronnych kanałów obiegowych w głowie dolnej. Spad śluzy wynosi 4,5 m. Ciekawostką jest, że każdy- nawet najmniejszy kajak- może skorzystać ze śluzy. Koszt takiego przepływu jest znikomy. A przeżycie niewątpliwie interesujące. Towarzyszące budowie przekształcenia krajobrazu zostały potraktowane ze szczególna troską ze względu na wyjątkowe walory kulturowo-przyrodnicze otaczającego terenu. Poziom jezdni mostu nad stopniem potraktowano jako linię graniczną, ponad którą nie mogły wystawać żadne obiekty kubaturowe nie mogły wystawać.
Zakład Uzdatniania Wody „Bielany” dnia 25.05.2012 r.
Po zakładzie oprowadzał kierownik Andrzej Tyczyński ZUW Bielany i dostarczył nam szczegółowych informacji dotyczących pracy tego przedsiębiorstwa.Pierwsze wodociągi w Krakowie pojawiły się w XIII wieku i zostały nadane przez króla. Były to wodociągi grawitacyjne. Woda pobierana była z rozwidleń rzeki Rudawy przepływającej przez Kraków, podnoszona była specjalnymi urządzeniami i przelewała się korytami do wyznaczonych punktów w centrum miasta. Miasto było bardzo małe miało ok 2 tys mieszkańców, w Rynku znajdowało się kilka beczek z których mieszkańcy pobierali wodę, płacąc od 2-5 groszy za wiadro.
W XIII wieku w dokumentach miejskich Krakowa pojawia się nazwa zawodu- rurmistrz - osoba odpowiedzialna za utrzymanie w stanie sprawności istniejących wodociągów. Byli to przeważnie specjaliści ściągani z Czech, Niemiec lub północy kraju. W XIV wieku wykonano rurociągi ciśnieniowe. Kiedy został wybrany pierwszy prezydent miasta Krakowa profesor Józef Dietl na pierwszej radzie Miasta Krakowa 10.10.1856 roku podjęto decyzję, że w Krakowie musi być wybudowany nowy wodociąg. Zawrzały na ten temat długie dyskusje, które prezydent uspokoił słynnymi słowami: „Panowie nie zrażajcie się wielkimi kosztami budowy wodociągu, bo koszty przeminą, a korzyści zostaną”. Od 1856 roku powstawało kilkadziesiąt różnych koncepcji budowy wodociągów w Krakowie. Stworzono ok 30 projektów wodociągów, które przeglądem pod względem technicznym przez specjalistów, zasięgano porad także u obcokrajowców. W 1898 roku przystąpiono do budowy wodociągu i 14 lutego1901 roku nastąpiło otwarcie wodociągu w Bielanach. W 1926 roku wybudowano ujęcie Wisła, ponieważ ciągle brakowało wody dla rozwijającego się miasta. Wodę pobierano z Wisły do 1986 roku, później jej jakość wymagała zmiany technologii stąd też zaprzestano pobierania.
Puszcza Niepołomicka dnia 15.06.2012 r.
Podczas wyjazdu zostaliśmy zapoznani z podstawowymi informacjami na temat zbierania, preparowania, konserwowania i przechowywania zwierząt bezkręgowych. Studenci mieli okazję sami zapoznać się z przyrządami i wypróbować ich działanie. Samodzielnie wykonywaliśmy odłów zwierząt bezkręgowych za pomocą takich urządzeń jak: czerpak entomologiczny, czy sito entomologiczne. Szczególny nacisk położono na metody odłowu kleszczy zwłaszcza w związku z ich znaczeniem medycznym. Dzięki wyjazdowi technologicznemu studenci potrafią już odróżnić mity od prawdziwych informacji dotyczących kleszczy. Mogliśmy dokonać połowu kleszczy za pomocą „flagi” (może to być miękki, jasny dziecięcy kocyk) dokonać analizy budowy oraz zapoznać się jak ustrzec się przed atakami kleszczy. Dostosowanie się do zaleceń uchroni nas od nieprzyjemnych konsekwencji po ataku kleszczy.
Wyjazdy technologiczne to najlepszy sposób prowadzący do nabycia umiejętności praktycznych w studiowanej przez nas dziedzinie. Pozwalają one również zapoznać się ze stosowanymi technikami w różnych przedsiębiorstwach. Dzięki kierunkowi zamawianemu mamy możliwość poszerzenia swojej wiedzy w tej dziedzinie, dlatego wszyscy mamy nadzieję, że wyjazdy będą odbywać się również w kolejnych semestrach.