Ćw.4- Obwody nieliniowe prądu stałego, sem2


POLITECHNIKA LUBELSKA

w LUBLINIE

LABORATORIUM

Nazwisko :

Wójtowicz

Gumiela

Prokopiuk

Imię :

Grzegorz

Wanda

Marcin

Semestr

II

Grupa

E.Di 2.3

Rok akadem.

1998/99

Temat ćwiczenia:

Obwody nieliniowe prądu stałego.

Data wykonania

1998.11.04

Ocena

Cel ćwiczenia:

Zapoznanie oraz badanie obwodów z elementami nieliniowymi.

Przyrządy:

- woltomierze magnetoelektryczne,

- amperomierze magnetoelektryczne,

- autotransformator,

- układ Graetza,

- żarówki (elementy nieliniowe).

Przebieg ćwiczenia:

1. Wyznaczenie charakterystyki elementów nieliniowych.(sch. I,

tab. I, wykresy 1a i 1b)

2. Wyznaczenie charakterystyki elementów nieliniowych w połączeniu szeregowym.(sch. II, tab. I, wykres 2)

3. Wyznaczenie charakterystyki elementów nieliniowych w połączeniu równoległym.(sch. III, tab. I, wykres 3)

4. Zestawienie wybranych wartości napięcia i prądu;

a) na podstawie wykresu charakterystyki łącznej i charakterystyk poszczególnych elementów,

b) na podstawie pomiaru,

c) metodą przecięcia charakterystyk (wykresy 4a i 4b),

dla połączenia szeregowego (tab. II) i połączenia równoległego (tab. III)

5. Aproksymacja charakterystyk doświadczalnych.(tab IV, wykres 5a i 5b)

6. Wyznaczenie zakresu zmienności rezystancji statycznej i dynamicznej.

Schematy pomiarowe:

I

0x01 graphic

II

0x01 graphic

III

0x01 graphic

Tablica I.

Lp.

Element I

Element II

szeregowo

równolegle

U

I

U

I

U

I

U

I

V

mA

V

mA

V

mA

V

mA

1

24

900

24

1610

34

1000

24

2510

2

22

860

22

1540

29

860

22

2400

3

20

820

20

1460

26.6

820

20

2280

4

18

770

18

1370

24

770

18

2140

5

16

735

16

1300

21.3

735

16

2040

6

12

630

12

1100

16

630

12

1730

7

10

570

10

1020

13.3

570

10

1590

8

8

515

8

900

10.5

515

8

1420

9

4

370

4

640

5.4

370

4

1010

10

2

280

2

460

3

280

2

740

Tablica II. (zestawienie wyników z pomiaru i z obliczeń)

Metoda

I

U1

U2

MA

V

V

a

550

9

3

b

550

9

2.6

c

550

9

3

Tablica III. (zestawienie wyników z pomiaru i z obliczeń)

Metoda

U

I1

I2

V

mA

mA

a

12

630

1100

b

12

620

1100

c

12

630

1100

Tablica IV.

Lp.

U

log U

I

log I

V

-

mA

-

Element I

1

24

1.38

900

-0.05

2

20

1.3

820

-0.09

3

16

1.2

735

-0.13

4

12

1.08

630

-0.2

-

-

-

-

-

Element II

1

24

1.38

1610

0.21

2

20

1.3

1460

0.16

3

16

1.2

1300

0.11

4

12

1.08

1100

0.04

-

-

-

-

Równania aproksymujące charakterystyki elementów I i II.

element I

I = 0.199*U

element II

I = 0.28*U

Zakres zmienności rezystancji statycznej i dynamicznej.

element I

Rs = 0 ; Rd = 0 ;

element II

Rs = 0 ; Rd = 0 ;

Wnioski:

W ćwiczeniu badane były dwa elementy nieliniowe, oraz ich połączenia szeregowe i równoległe. Elementami nieliniowymi były dwie żarówki o różnych mocach (różnych oporach) i takich samych napięciach znamionowych. Jak wynika z pomiarów elementy te mają charakter nieliniowy (charakterystyka prądowo-napięciowa nie jest linią prostą), ponieważ w miarę wzrostu napięcia prąd zaczynał wzrastać coraz wolniej, co świadczy o tym, że wzrastała rezystancja tych elementów.Wyniki zestawione w tablicach II i III pochodzą z pomiarów oraz dwóch różnych metod obliczeniowych. Wartości tam zestawione różnią się od siebie w niewielkim zakresie, jest to spowodowane błędami pomiarowymi, małą stałością napięcia i prądu w obwodzie oraz błędami wprowadzonymi podczas wykonywania charakterystyk na papierze milimetrowym. Zależność logI=f(logU) w przybliżeniu jest linią prostą.

Wykresy

2.

0x01 graphic

3.

0x01 graphic

5a.

0x01 graphic

5b.

0x01 graphic



Wyszukiwarka