Heyna (10g chlorku amono-miedziowego, 100ml destylowanej). Zgład po wyszlifowaniu na drobnoziarnistych papierach ściernych trawi się w czasie kilku minut. Na próbie powstaje osad miedzi, który usuwa się watą zwilżoną wodą. Osad usuwa się łatwiej przy zmywaniu amoniakiem. Miejsca zanieczyszczone fosforem zabarwiają się na brunatno, zaś bogate w węgiel na szaro.
Oberhoffera (500ml H2O, 500ml alkoholu etylowego, 0,5g chlorku cynowego, 30g chlorku żelazowego, 50ml kwasu solnego, 0,5g chlorku miedziowego). Sposób trawienia podobny jak przy Heyna. Miejsca ubogie w fosfor są silniej trawione i ciemnieją, a miejsca bogate w fosfor są trawione słabiej i pozostają jasne, błyszczące. Długotrwałe trawienie stali kutej lub walcowanej ujawnia przebieg włókien.
Baumanna (5% kwas siarkowy, papier bromosrebrowy). Złag przygotowuje się przez szlifowanie na drobnoziarnistym papierze. Krawędzie i powierzchnie zgładu oczyszcza się watą. Do wykonania tej próby stosuje się papier bromosrebrowy. Papier ten moczy się około 5 min. w 5% kwasu siarkowego. Po wyjęciu z roztworze kwasu siarkowego. Po wyjęciu z roztworu przesusza się go za pomocą ligniny. Papier układa się emulsją do góry i obciąża zgładem. Zgład dociska się do emulsji. Po wytrzymaniu od 2 do 5 min papier płucze się w wodzie i utrwala w utrwalaczu foto w czasie ok. 5 min. Po ponownym przepłukaniu w wodzie papier suszy się. Na skutek działania kwasu siarkowego na siarczki żelaza, będące zanieczyszczeniami, wydziela się siarkowodór, który reaguje z bromkiem srebra papieru, tworząc na żółtawo-brun siarczek srebra.
Fry (120cm3 kw solny, 90g chlorku miedziowego, 100cm3 wody). Przed wykonaniem zgładu zaleca się wygrzać próbkę w czasie 1 godz w temp 150-300 C. Wypolerowany zgład trawi się, pocierając go 2-3 min watą zwilżoną odczynnikiem, płucze w 5% kw solnego, a następie w wodzie i suszy w strumieniu powietrza. Odczynnik atakuje strefy, których została przeprowadzona granica plastyczności, ujawnia w postaci ciemnych linii.
Adlera (3g chlorku miedziowo-amonowego, 25ml H2O, 50ml kw solnego, 15g chlorku F). Badaniom poddaje się próbki wycięte z połączeń spawanych i zgrzewanych. Próbki szlifuje się na papierach o drobnym ziarnie. Zgład pociera się watą zwilżoną w odczynniku. Trawienie wykonuje się na zimno aż do ujawnienia obrazu spoiny. Następnie zgład płucze się H2O, po czym suszy w strumieniu powietrza. Ujawniony zostaje obraz spoiny, zarys strefy wpływu ciepła oraz wady w spoinie i w strefie wpływu ciepła w postaci pęcherzy, porów.
Jacewicza (38ml kw solnego, 12ml kw siarkowego, 50ml H2O). Badaniom poddaje się próbki pobrane z całego przekroju poprzecznego lub podłużnego. Powierzchnie trawioną obrabia się drobnoziarnistym papierem ściernym. Trawienie przeprowadza się w odczynniku podgrzanym do temp 60-100C, w czasie kilkudziesięciu min. Trawienie kończy się, gdy powierzchnia zgładu zaczyna być chropowatym lub matowa, co należy okresowo kontrolować. Po wytrawieniu próbkę dokładnie wypłukać w H2O, Wytrawioną powierzchnię obserwuje się okiem i porównuje z wzorcami podanymi w normie (PN-57/H04501). Układ włókien.
Niebieski. Próba nieb pozwala na ocenę wew wad makrosk stali.. Stosuje się ją do badania konstrukcyjnych stali węglowych i stopowych w stanie przerobionym plastycznie. Próbki do badań wycina się z prętów walcowanych tak, aby płaszczyzna przełomu byłą równoległa do kier włókien. Próbki w kształ płytki o grub 2-4cm ma nacięty karb o głęb 1/5. Próbkę nagrzewa się do temp 100-150C > od temp nieb nalot. Po wyjęciu z pieca próbka stygnie do temp nieb nalotu, której należy złamać. W celu stwierdzenia temp nieb nacina się pilnikiem próbkę i obserwuje powstające na nacięciu barwy nalotowe. W chwili, gdy świeża rysa uzyska barwę nieb nalotu nieb. Złamaną próbkę pozostawia się do zupełnego ostygnięcia. Przełom obserwuje się okiem, oceniając ilość, długość, rozmieszczenie i kontrastowość występujących na nim wad.