PPR wykład 14.03, Semestr 4, PPR


 

Chwasty bezwzględne

  1. Gatunki kolczaste, cierniste

 

Są niepożądane w paszach.

 

Podsumowanie:

 

Fitosocjologia zbiorowisk łąkowych

Cel:

 

Fitosocjologia= socjologia roślin- nauka o społeczeństwach roślin, zbiorowiskach roślinnych, zespołach roślin i klasyfikowaniu ich w system fitosocjologiczny.

 

Historyczny rozwój:

 

Zbiorowisko roślinne- skupienie roślin (wspólnota gatunkowa), stanowiące potem pewną przestrzenną całość na danym obszarze

Płat roślinny- część zbiorowiska roślinnego występującego w terenie, np. płat łąki ściśle odznaczający się wyraźnie od innych płatów roślinnych

 

Siedlisko- miejsce, w którym organizm lub zespół organizmów żyje, oznacza określony układ warunków środowiskowych. Siedliskiem określamy miejsce wzrostu i rozwoju jakiegoś organizmu lub organizmów. Stanowi ono ogół czynników fizycznych środowiska, niezależnych od biocenozy. Zest to przestrzeń wraz z całym układem warunków abiotycznych…

 

Środowisko życiowe- abiotyczna część ekosystemu- otoczenie organizmów (ludzi, zwierząt, roślin)

Biocenoza- żywa część ekosystemu- oznacza funkcjonalno- strukturalny układ dynamiczny, w którym wyróznia się 3 elementy, spełniające w ekosystemie różne funkcje: rosliny, zwierzęta i mikroorganizmy, czyli producenci, konsumenci i destruenci (reducenci). Każda biocenoza, wykorzystująca potencjał troficzny siedliska tworzy biotop.

 

Ekosystem- biogeocenoza- podstawowa jednostka ekologiczna, wycinek układu przyrodniczego, stanowiący naturalna całość, w którym zachodzi stała wymiana energii i materii między organizmami żywymi, a nieożywionym środowiskiem

formacja roślinna- zbiorowisko roślinne, w którym nie wyróżniamy gatunków, tylko formy życiowe, np. krzewinki, trawy

 

Zespół roślinny- zbiorowisko roślinne, w skład którego wchodżą określone gatunki roslin, odróżniające się od innych zbiorowisk tym właśnie składem florystycznym, miejscem występowania. Taki zespół posiada wiodący gatunek, spotykany częściej albo bujniej niż gdzie indziej. Podstawowa jednostka klasyfikacyjna.

Subasocjacja- podzespół roslinny- wydzielany na podstawie obecności gatunków wyrózniających, tj takich, których brak innym podzespołom tego zespołu

facje- zbiorowiska róznioące się od pozostałej reszty zespołu stosunkami ilościowymi, np. facja firletki, facja kupkówki

 

Zdjęcie fitosocjologiczne

Jest podstawową metoda badań fitosocjologicznych jednorodego zbiorowiska. Istnieje określonhy schemat opisu badanego płatu roślinności.

W opisie uwzględniane są cechy płatu możliwe do opisu terenu.

 

 

Ilościowość- pokrycie powierzchni przez dany gatunek:

5- liczba osobników dowolna, >75%

4- 50-75%, liczba osobników dowolna

3- 25-50%- liczba osobników dowolna

2- 5-25%- liczba osobników duża

1- do 5%, liczba osobników duża (5-50 okazów)

+ - liczba osobników mała 2-5 okazów

R- liczba osobników bardzo mała (1 okaz), pokrywanie znikome

Suma ilościowości poszczególnych gatunków musi zgadzać się z ogólnym stopniem pokrycia powierzchni.

 

Towarzyskość- stosunki przestrzenne- czy rośliny danego gatunku występują pojedynczo, czy tworzą skupienia

1- gatunki rosnące pojedynczo, osobniki oddalone od siebie

2- gatunki rosnące w grupach lub w kępach

3- gatunki rosnące w kępach tworzących małe płaty lub poduchy

4- gatunki rosnące w większych płatach lub kobiercach, małe kolonie

5- gatunki rosnące łanowo

 

Podstawowy warunek prawidłowego wykonania zdjęcia i uzyskania obiektywnych wyników- reprezentatywność badanego płatu, czyli wykluczenie wszelkich nietypowości, np. ścieżek

 

Najlepiej 4 powtórzenia.

 

powierzchnia zdjęcia dowolnego zbiorowiska roślinnego nie powinna obejmowac przejścia z jednej fitocenozy do drugiej ani fragmentów powierzchni niereprezentatywnych dla całego płatu.

Płaty roślinne- zmienność przestrzenna- wyznaczenie ich zasięgu w terenie- trudne- wybór subiektywny- próba tendencyjna.

 

Stosowanie prób losowych

 

Ważne jest ustalenie wielkości próby, taka powierzchnie minimalna tzw. minimum areału obejmuje najmniejszy obszar, na którym mogą się realizować socjalne stosunki właściwe dla fitocenozy.

Ogólna zasada mówi, że im mniejsze rośliny tworzące płat roślinności, tym mniejsza może być powierzchnia zdjęcia (weź porównaj np. łąkę a las)

 

Istnieje zależność między liczbą gatunków a powierzchnią zdjęcia, zwiększenie powierzchni do pewnej wielkości powoduje wzrost liczby gatunków, po czym liczba ta stabilizuje się.

 

powierzchnie zalecane:

las- 500- 2500 m2 - drzewostan i runo

las 100-400 m2- tylko runo

murawy kserotermiczne- 50-100

zbiorowiska roślin ruderalnych i segetalnych- 25-100 m2

łąki, szuwary- 10-25 m

Pastwiska- 5-10

Zbiorowiska mchów i porostów- 1-4

 

Kształt zdjęcia może być dowolny, jednak zaleca się stosowanie regularnych kształtów.



Wyszukiwarka