Model 3
Model optymalnego rozdziału zastępowanych zasobów.
Charakterystyka modelu:
Model ten stosowany jest wówczas, gdy istnieje możliwość wykorzystania różnych produktów:
na różnych wzajemnie zastępowanych miejscach pracy (przy różnych pracochłonnościach jednostkowych na każdym miejscu pracy);
z różnych wzajemnie zastępowanych surowców (przy różnym jednostkowym zużyciu surowca);
Pojęcie produktów i miejsc pracy jest bardzo szerokie. Produktami mogą być np. pręty stalowe o różnych przekrojach, a miejscami ich produkcji różne walcarki. Produktami mogą być również oleje, a miejscami ich produkcji różne rafinerie.
Głównie model ten znajduje zastosowanie w gałęziach produkcji, w których nie ma istotnych różnic w technologii wytwarzania różnych asortymentów jak np.: odlewnie, walcownie, kuźnie, przemysł papierniczy, włókienniczy, gumowy, materiałów budowlanych itp..
Rozwiązanie takiego modelu sprowadza się do takiego rozdziału zasobów (miejsc pracy, surowców) do określonych prac, który:
zapewnia uzyskanie największego efektu (zysku wielkości produkcji) - przy określonym czasie pracy lub posiadającej ilości surowców;
przy wytworzeniu określonej ilości produktu zapewnia minimalne zużycie czasu i surowców, a więc minimalne koszty ich wytwarzania.
Przykład
Trzy różne produkty A, B, C, mogą być wytwarzane na trzech maszynach. Poniższa tabela zawiera parametry niezbędne do obliczeń. Należy tak zaplanować pracę maszyn aby osiągnąć maksymalny zysk.
Maszyny |
Wydajność (szt./godz.) |
Koszty własne (zł/szt.) |
Cena jednostkowa produkcji (zł/szt.) |
Plan produkcji (szt.) |
||||
Produkty |
I |
II |
III |
I |
II |
III |
|
|
A |
1 |
2 |
1,5 |
3 |
5 |
3 |
7 |
100 |
B |
3 |
6 |
4,5 |
4 |
5 |
2 |
8 |
50 |
C |
5 |
10 |
7,5 |
2 |
1 |
3 |
6 |
80 |
|
30 |
20 |
40 |
|
|
|
|
|