Ćw-1 Fizykoterapia 15.02.2008

Fizykoterapia - to dział lecznictwa, w którym stosuje się występujące w przyrodzie czynniki fizyczne, termiczne, promieniowanie słoneczne i wytworzone przez człowieka.

• Dział med. fizykalnej, w którym naturalne i sztuczne czynniki fiz wykorzystuje się do zaspokojenia potrzeb ustroju lub zwiększenia jego odporności.

Diagnostyczne metody fizykalne polegają na polegają na rejestracji pewnych zjawisk fiz zachodzących w ustroju albo na badaniu reakcji organizmu na bodźce fiz (EKG, EMG, EEG, EG, USG)

Czynniki fizyczne:

• Naturalne

• Termiczne

• Promieniowanie słoneczne

• Pole magnetyczne

• Ciśnienie atmosferyczne

• Ruchy i wilgotność powietrza

W medycynie fizykalnej głównie posługujemy się bodźcami fizjologicznymi tzn. takimi, które w mniejszym lub większym stopniu stale działają na organizm ludzki ze str. środowiska.

Z uwagi na rodzaj energii metody fizykalne dzieli się na:

• Elektroterapię

• Magnetoterapię

• Termoterapię

• Fototerapię

Bodźcem jest każdy stan środowiska wew. i zew, który może wpływać na przebieg procesów życiowych w komórkach, narządach lub całym organizmie.

Czynniki determinujące reakcję na bodziec:

1. Cechy bodźca (siła, czas)

2. Cechy działania (przerwy)

3. Fizjologiczne właściwości tkanek

4. Osobnicze właściwości tkanek

5. Rytm bodźca

Rodzaje podstawowych reakcji na bodźce fizykoterapeutyczne:

1. Szybka lub powolna

2. Natychmiastowa lub z opóźnieniem

3. Miejscowe zadziałanie lub w miejscu odległym

4. Miejscowe lub ogólne

Siła bodźca

1. Fizyczny bodziec jest tym silniejszy ( ↑ ) im więcej ( ↑ ) energii posiada

2. Neurofizjologicznie jest tym większy ( ↑ ) im większy ( ↑ ) potencjał czynnościowy wywoła. W praktyce im wyższą ( ↑ ) reakcję wywoła.

Bodziec powinien być tak silny jak to jest konieczne a jednocześnie tak słaby jak to tylko możliwe.

Im większa ( ↑ ) powierzchnia działania bodźca tym większa ( ↑ ) reakcja na bodziec. Siała odpowiedzi na bodziec zależy również od okolicy ciała, która poddana jest działaniu bodźca. Jeśli stosujemy więcej niż 1 bodziec ich działanie może być synergistyczne lub antagonistyczne.

Reguła Wildena

Im układ lub narząd jest bardziej ( ↑ ) pobudzony tym mniejsza ( ↓ ) jego reakcja na bodźce pobudzające i większa ( ↑ ) na bodźce hamujące.

Odczyn

Występuje w tkance w wyniku zadziałania na nią określonych bodźców i zależy od:

1. Ilości energii

2. Czasu działania

3. Właściwości tkanek

Jeżeli natężenie danego czynnika jest małe ( ↓ ) a czas krótki ( ↓ ) to odczyn jest minimalny lub go brak.

Najmniejszy skuteczny - odczyn progowy

Przekroczenie granicy zdolności przystosowania się tkanki do bodźca powoduje jej uszkodzenie

Odczyn normalny - gdy tkanka reaguje w prawidłowy sposób na bodziec

Odczyn nieodwracalny - powoduje uszkodzenie tkanki

Odczyn odwracalny - ustępuje po upływie określonego czasu

Odczyn paradoksalny - gdy tkanka reaguje w sposób odmienny od spodziewanego

Odczyn miejscowy - w miejscu działania

Odczyn ogólny - stanowi odp. całego ustroju lub niektórych jego układów na bodziec

Fizykoterapia jako metoda wywołania adaptacji

Fizykoterapię uważa się powszechnie za nieswoiste leczenie bodźcowe mające na celu wywołać odpowiednie zmiany adaptacyjne. Stosowane przez nią bodźce mają charakter adaptacyjnego stresu.

Zabiegi fizykoterapeutyczne powodują najpierw natychmiastową reakcję, a następnie w ciągu pewnego czasu pojawiają się odległe reakcje w postaci adaptacji.

1

---