podatki lokalne, prawo finansowe


PODATKI LOKALNE:

Unormowane są w ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. Uregulowane w tej ustawie są podatkami stricte lokalnymi gdyż wpływają one do budżetu

gminy i są uregulowane w odpowiedniej ustawie.

Ustawa określa obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości, podatku od środków transportowych, podatku od posiadania psów oraz opłatach lokalnych: targowej, miejscowej i

administracyjnej.

Podatki lokalne to:

  1. Podatek od nieruchomości;

  2. Podatek od środków transportowych;

  3. Podatek od posiadania psów;

  4. Opłata targowa;

  5. Opłata miejscowa;

  6. Opłata administracyjna.

Należy tu zaznaczyć, iż tylko opłata administracyjna jest opłatą fakultatywną.

PODATEK OD NIERUCHOMOŚCI:

Podatek ten jest podobny do podatku rolnego i leśnego.

To podatek:

    1. Podmiot (podatnik):

Maksymalnie szeroki zakres podmiotowy.

      1. Obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości ciąży na osobach fizycznych, osobach prawnych oraz jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, które:

Podatnikiem jest zawsze podmiot czerpiący z nieruchomości korzyści (np., gdy właściciel wydzierżawia nieruchomość objętą podatkiem podatnikiem jest wydzierżawiający).

      1. Obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości lub obiektów budowlanych nie złączonych trwale z gruntem, pozostających w zarządzie Lasów Państwowych oraz wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, ciąży odpowiednio na

    1. Przedmiot:

Przedmiotem podatku od nieruchomości są nieruchomości, czyli:

      1. budynki lub ich części (za budynek, w rozumieniu ustawy, uważa się obiekt budowlany umocowany w ziemi lub na ziemi, posiadający ściany lub słupy albo filary oraz pokrycie dachowe);

      2. budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza lub leśna (definicja budowli jest zamieszczona w prawie budowlanym i jest to definicja mająca charakter otwarty zbudowana na zasadzie wyliczenia przykładowych budowli jak np. ogrodzenia, mury, baseny, linie energetyczne, rampy itd.),

      3. grunty nie objęte przepisami o podatku rolnym lub leśnym,

      4. grunty objęte przepisami o podatku rolnym lub leśnym, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza lub leśna

      5. nie sklasyfikowane grunty - użytki rolne położone na terenie miast,

      6. grunty wyłączone ostatecznymi decyzjami administracyjnymi na cele inne niż rolnicze lub leśne, z wyjątkiem gruntów, na których przez okres do 2 lat od dnia wydania ostatecznej decyzji administracyjnej wyłączającej te grunty na cele nierolnicze prowadzona jest działalność rolnicza,

      7. grunty pod jeziorami, grunty zajęte na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych.

    1. Podstawa opodatkowania:

Podstawę opodatkowania stanowi:

      1. dla budynków lub ich części - powierzchnia użytkowa:

Za powierzchnię użytkową budynku, uważa się powierzchnię mierzoną po wewnętrznej długości ścian na wszystkich kondygnacjach, z wyjątkiem powierzchni klatek schodowych oraz szybów dźwigów.

Powierzchnię pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50%, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,40 m, powierzchnię tę pomija się.

      1. dla budowli - ich wartość:

Wartość ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych - ich wartość z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego,

Jeżeli obowiązek podatkowy od budowli powstał w ciągu roku podatkowego - podstawę opodatkowania tej budowli stanowi wartość ustalona do obliczania amortyzacji na dzień powstania obowiązku podatkowego.

Jeżeli od budowli nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych - podstawę opodatkowania stanowi ich wartość rynkowa określona przez podatnika.

Jeżeli podatnik nie określi wartości budowli lub poda wartość nie odpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy powoła biegłego, który ustali tę wartość. W przypadku gdy podatnik nie określił wartości budowli lub wartość ustalona przez biegłego jest wyższa co najmniej o 33% od wartości określonej przez podatnika, koszty ustalenia wartości budowli

przez biegłego ponosi podatnik.

      1. dla gruntów - powierzchnia tych gruntów.

    1. Stawki:

Stawki są stawkami rocznymi, maksymalnymi i minimalnymi (tzn., że rada gminy musi zmieścić się między ustawowym minimum i maksimum), niezmiennymi.

      1. Budynki lub ich części: