Gianlorenzo Bernini - plac i kolumnada przed bazyliką św. Piotra w Rzymie
Giovanni Lorenzo Bernini zw. Gianlorenzo (ur. 7 grudnia 1598 w Neapolu, zm. 28 listopada 1680 w Rzymie) - włoski rzeźbiarz, architekt, malarz; jeden z najwybitniejszych artystów baroku.
Ostatnim dziełem architektonicznym Berniniego jest kościół Sant'Andrea al Quirinale w Rzymie, założony na planie owalu. Jego fasada składa się z dwóch zdwojonych pilastrów dźwigających belkowanie i przyczółek. Między pilastrami dostawiony jest półkolisty portyk, a ponad nim usytuowane jest okno termalne.
Architekt i rzeźbiarz Giovanni Lorenzo Bernini otrzymuje zlecenie "naprawy" wizualnego odbioru bazyliki św. Piotra. Bernini w latach 1655 - 1667 poprowadził budowę eliptycznego placu św. Piotra. Plac otacza kolumnada złożona z 284 kolumn ustawionych w czterech rzędach. Wieńczy je attyka ozdobiona posągami świętych. W centralnej części placu Bernini umieścił egipski obelisk. Dwie symetrycznie rozmieszczone fontanny uzupełniają zabudowę i jednocześnie prowokując do zatrzymania się i spojrzenia w kierunku bazyliki z perspektywy, która umożliwia oglądanie prawie całej kopuły. Baldachim nad ołtarzem głównym we wnętrzu bazyliki oraz prowadzące do pałacu papieskiego Schody Królewskie (Scala Regia) to także znane dzieła Berniniego.
Bernini Lorenzo, Plac św. Piotra
Plac św. Piotra w Watykanie zbudowany został przez Gianlorenza Berniniego w latach 1656-1667 na zlecenie papieża Aleksandra VII, który pragnął zakończyć prace przy Bazylice św. Piotra. Trzeba było poprawić wygląd fasady świątyni, której proporcje były nieodpowiednie oraz uporządkować plac przed świątynią. Architekt zaprojektował potężny plac, składający się z dwóch części: pierwsza, bezpośrednio stykająca się z kościołem, oparta jest na planie trapezu, druga część to elipsa, której oś dłuższa jest równoległa do biegu fasady. Ujęta została czterorzędową kolumnadą, udekorowaną licznymi posągami świętych, a po środku elipsoidalnej części placu stanął obelisk egipski. Uporządkowanie placu, gigantyczna kolumnada z rzeźbami i obeliskiem, optycznie poprawiły proporcje świątyni i stały się bardzo reprezentacyjne.