38. Teoria konfliktu - Lewis Coser a Ralf Dahrendorf.
Ralph Dahrendorf:
Na strukturę składają się różnego rodzaju „związki” (tym pojęciem zastępuje słowo „grupy”) oparte na instytucji władzy (np: państwo, kościół, partia polityczna, klub szachistów). Ludzie, którzy muszą się zrzeszać by osiągać cele i zaspokajać potrzeby, dokonują podziału ról i ustanowienia władzy. Następuje podział na rządzących i rządzonych, co rodzi konflikt społeczny. Grupa rządząca chce utrzymać się przy władzy, zaś grupa podległa musi być w opozycji, by bronić się przed władzą rządzących. Struktura społeczeństwa przedstawia się w ujęciu Dahrendorfa jako mozaika współzawodniczących ze sobą z jednej strony grup dominujących, a z drugiej grup podległych (opozycyjnych). Aby społeczeństwo jako całość mogło przetrwać, konieczne jest rozwijanie różnych form regulacji konfliktów. Dahrendorf wskazuje trzy - pojednanie (uzgadnianie), pośrednictwo oraz arbitraż.
Lewis A. Coser:
Sformułował funkcjonalną koncepcję konfliktu. Wedle tej teorii struktura społeczeństwa jest najeżona konfliktami, których źródłem są odmienne i sprzeczne poglądy ludzi na różne sprawy. Te konflikty i sprzeczności są wręcz pożądane, gdyż dzięki temu podejmowane są działania reformatorskie, integracyjne lub adaptacyjne i struktura społeczna ulega udoskonaleniu. Dzięki temu konflikty przyczyniają się do zwiększenia sprawności systemu społecznego.
Podsumowanie:
Obydwaj różnią się w poglądach, czy sprzeczności rodzące konflikty tkwią w systemie (Dahrendorf) czy między systemami (Coser). Gdy Dahrendorf upatruje źródła sprzeczności konfliktu w podziale władzy w każdej grupie (związku) na rządzących i rządzonych, Coser upatruje konflikt w poglądach ludzi.
Analiza:
Koncepcje konfliktowe nie uwzględniają wystarczająco roli państwa ani narodu w kształtowaniu struktury społeczeństwa, natomiast wykazują, że struktura społeczna nie jest stałą zbiorowością, ale płynnym układem, w którym przekształceniom ulegają nie tylko grupy społeczne, ale i relacje między nimi.
_________________