Urazy klatki piersiowej
Urazowy podział topograficzny klatki piersiowej
- obrażenia ściany klatki piersiowej
- pourazowa odma i krwiak połucnej
- obrażenia śródpiersia
- obrażenia tchawicy i dużych oskrzeli
- urazy serca i dużych naczyń
- obrażenia miąższu płuc
Złamania żeber
mechanizm złamania bywa częściej z przegięcia, rzadziej bezpośredni
objawy:
silny ból ściśle zlokalizowany, nasilający się w trakcie oddychania lub przy ucisku
leczenie złamania żeber:
- opatrunki plastrowe lub opaski elastyczne ( cingulum ) zakładane na szczycie wdechu chorego
- blokady nerwów międzyżebrowych w odpowiednim zakresie
Przy dużym urazie doprowadzającym do rozległych złamań żeber, a nieraz i mostka, może dojść do powstania wolnego, niezwiązanego z resztą kośćca klatki piersiowej, płata kostno - mięśniowego umownie oknem lub tzw. wiotką klatką piersiową.
W przypadkach wiotkiej klatki piersiowej dochodzi do powstania oddechu opacznego, co polega na paradoksalnym przemieszczaniu się wyłamanego okna w kierunku do wnętrza klatki piersiowej przy wdechu, a na zewnątrz przy wydechu.
Leczenie wiotkiej klatki piersiowej
- doraźne - opatrunek uciskowy ustalający okno i przeciwdziałający jego ruchom opacznym,
- stabilizacja zewnętrzna - wyciąg bezpośredni za żebro lub mostek lub operacyjna osteosynteza za pomocą nici nylonowych, szwów metalowych lub drutów Kirschera.
- stabilizacja wewnętrzna - zastosowanie respiratora z kontrolowanym oddychaniem z nadciśnieniem ( ten sposób stosuje się również przy złamaniach wieloodłamowych żeber - nawet bez okna )
Pourazowa odma opłucnej ( pneumothorax )
- otwarta pourazowa odma opłucnej
- odma zastawkowa
- zamknięta pourazowa odma opłucnej
Otwarta pourazowa odma opłucnej
Powstaje w wyniku przedostania się powietrza z otoczenia do jamy opłucnej na skutek powstania ubytku w klatce piersiowej. Im większy jest ubytek w ścianie klatki piersiowej , tym cięższe są zaburzenia oddechowe
Leczenie otwartej pourazowej odmy opłucnowej
- doraźne - założenie szczelnego, nieprzepuszczającego powietrza, opatrunku zamykającego ubytek w powłokach klatki piersiowej,
- operacyjne - zamknięcie rany klatki piersiowej z podłączeniem drenażu ssącego do jamy opłucnej w celu ponownego rozprężenia płuca.
Odma zastawkowa
Na skutek wytworzenia mechanizmu zastawkowego rany drążącej ściany klatki piersiowej powietrze przedostaje się w okresie wdechu do jamy opłucne, lecz przy wydechu nie może jej opuścić.
Następstwa odmy zastawkowej
- stały i postępujący wzrost dodatniego ciśnienia w jamie opłucnej, zapadnięcie płuca oraz skrajne przemieszczenie śródpiersia w stronę zdrową.
- objawy chorobowe w tym przypadku znacznie szybciej narastają, ostrzej się manifestują i mogą doprowadzić do szybkiego zgonu chorego.
Doraźne leczenie odmy zastawkowej
Wkłuć grubą igłę punkcyjną w drugie międzyżebrze od przodu do linii środkowo obojczykowej zatykaną palcem w okresie wdechu. Powoduje to natychmiastowe odbarczenie komory odmowej, a stan chorego ulega natychmiastowej poprawie.
Leczenie odmy zastawkowej w warunkach szpitalnych
- drenaż ssący, który doprowadza w ciągu kilkunastu godzin do całkowitego rozprężenia się płuca. Jeśli drenaż ssący nie doprowadza do rozprężenia się płuca, należy rozważyć możliwość przerwania ciągłości większego oskrzela lub rozdarcia miąższu płuca
Zamknięta pourazowa odma opłucnowa
To drobne uszkodzenie miąższu płucnego z niewielkim i na ogół krótkotrwałym przeciekiem powietrza do jamy opłucnej. Odma ta miewa często charakter odmy płaszczowej i nie towarzyszą jej wyraźne objawy upośledzenia czynności oddechowej
Krwiak opłucnej
Wylew krwawy opłucnej spowodowany najczęściej rozerwaniem tętnicy międzyżebrowej lub tętnicy piersiowej wewnętrznej, rzadziej drobnych naczyń płuca lub oskrzeli.
Leczenie krwiaka opłucnej
- przy niewielkim wylewie krwi wczesne nakłucie i odessanie krwi
- przy utrzymywaniu się objawów krwawienia konieczne jest wykonanie torakotomii z zeszyciem lub podwiązaniem uszkodzonego naczynia.
Odma śródpiersiowa
Występuje w przypadku odmy opłucnej z równoczesnym przerwaniem ciągłości opłucnej śródpiersiowej i gromadzeniem się powietrza w śródpiersiu.. Występowanie odmy podskórnej na twarzy i szyi.
Leczenie odmy śródpiersiowej
- natychmiastowa antybiotykoterapia o szerokim spectrum w celu uniknięcia powikłań ropowiczych w śródpiersiu,
- odbarczenie za pomocą górnej mediastinotomii z dostępu szyjnego ponad wycięciem mostka.
- leczenie operacyjne przy uszkodzeniu przełyku, tchawicy, oskrzela lub ranie drążącej.
Krwiak śródpiersia
Niewieliki krwiak ( uszkodzone naczynie żylne lub częściej śródpoście złamanego mostka ) oprócz osłony antybiotykowej nie wymaga specyficznego leczenia.
- natychmiastowe leczenie operacyjne przy uszkodzeniu dużych naczyń, a zwłaszcza aorty.
Obrażenia tchawicy
- uraz tępy o średnim nasileniu - wstrząs urazowy lub odruchowe zatrzymanie krążenia
- przerwanie ciągłości ściany tchawicy - znacznego stopnia odma podskórna głowy i szyi, skrajna duszność, zamroczenia, a później utrata przytomności.
Leczenie
- operacyjne - natychmiastowa nadrostkowa mediastinotomia i otwarcie górnego śródpiersia przez wytworzenie palcem na tępo tunelu w luźnej tkance - zeszycie końców tchawicy szwami pojedynczymi.
Obrażenia oskrzeli
1. oderwanie oskrzela
2. częściowe rozerwanie oskrzela
3. złamanie oskrzela
Oderwanie oskrzela
- dotyczy najczęściej oskrzela górnego
- w początkowym okresie ciężki wstrząs, krwioplucie oraz szybko narastająca odma zastawkowa.
- następnie objawy bezpowietrzności; braku czynności płata lub płuca.
Częściowe rozerwanie i złamanie płuca
- płuca w pewnym stopniu drożne
- często dochodzi do ciężkich zapalnych zmian w płucu, oraz powstanie ropni.
Leczenie obrażeń oskrzeli
- wyłącznie operacyjna - przywrócenie ciągłości uszkodzonego oskrzela
- wycięcie tkanki płucnej w odpowiednim zakresie w przypadku zmian ropnych i braku powietrzności płuca
Urazy serca
Mogą powodować: - zaburzenia czynności mięśnia sercowego - na ogół mijają bez następstw
- anatomiczne uszkodzenie serca - wymagają doraźnego leczenia operacyjnego
Urazy wielkich naczyń
Są obarczone dużą śmiertelnością i wymagają natychmiastowego leczenia operacyjnego
Chylotorax
- przerwanie ciągłości przewodu piersiowego
- w obrazie radiologicznym nagłe pojawienie się płynu w klatce piersiowej i bardzo szybkie jego narastanie po nakłuciu
- prowadzi do stopniowego wyniszczenia ustroju w niektórych przypadkach do powstania ropniaka opłucnej
Stłuczenie płuca
- krwiak miąższu płucnego
- krwioplucia , duszność i objawy niewydolności oddechowej
Leczenie:
Początkowo tracheotomia, a następnie zastosowanie oddechu zastępczego z nadciśnieniem
Rozerwanie tkanki płucnej
- na skutek urazu tępego o znacznej sile
- krwioplucie, a niekiedy o znacznym nasileniu
Leczenie
- wczesna torakotomia otwarcie klatki piersiowej
- założenie szwów na krwawiący miąższ przy niewielkim uszkodzeniu
- możliwie oszczędne wycięcie zniszczonego miąższu płucnego
W każdym przypadku ciężkiego urazu klatki piersiowej należy brać pod uwagę możliwość równoczesnego uszkodzenia narządów klatki piersiowej i jamy brzusznej.
Preferowane jest podłączenie zbiornika wodnego
Przewód piersiowy (łac. ductus thoracicus) - jest największym naczyniem chłonnym w anatomii człowieka i ważną składową układu limfatycznego. Ze względu na możliwość wystąpienia krążenia obocznego, jego podwiązanie nie jest niebezpieczne.
Przewód piersiowy zbiera główną część chłonki z organizmu, oprócz prawej strony klatki piersiowej, prawej kończyny górnej, szyi i głowy, które są drenowane przez prawy przewód limfatyczny. Ze względu na obecność limfy, u żywego człowieka ma białawe zabarwienie.
Kwalifikowana pierwsza pomoc 25.10.09