Rozedma płuc (łac. emphysema pulmonum) — choroba płuc polegająca nadmiernym napełnieniu pęcherzyków płucnych powietrzem, co powoduje utratę ich elastyczności i pękanie ich ścianek.
Zazwyczaj występuje po zapaleniu oskrzeli i astmie, z którymi tworzy zespół chorobowy BAE (od łac. bronchitis, astma, emphysema).