MÓJ - NIE MÓJ ŚWIAT

Byłam w nie-bycie.

Z nie-bytu powróciłam.

Zawieszona między gwiazdami

Na swojej gwieździe spadłam.

Hanka - imię moje przez rodzicieli nadane.

Skorpion - przeznaczenie przeze mnie wybrane.

Budzę się i jestem

- nie tam, gdzie byłam.

W obcym mi świecie jestem.

W snach swoich jestem „u siebie”.

Tam szukam i znajduję lub nie,

Błądzę lecz nie ginę.

Jestem górą, drzewem,

Jestem śpiewem

Ptaków o poranku.

Jestem gwiazdą

Z nieba spadającą,

Spalającą się własnym płomieniem.

Jestem - SOBĄ

I… już niczego się nie boję.

To moje ciało - nie moje,

To moje życie - nie moje,

Moje czasy są - nie moimi.

GDZIE jest mój świat?

Może w niebie rozgwieżdżonym,

Tęsknotą w mgławice lecący.

W międzygalaktycznej CISZY?

Być nie-bytem w tym rozpędzonym świecie…

Być cząsteczką - bez myśli

A jak bardzo myślącą…

Jaka jestem???.................................................

Hanna Winiecka

Sopot, 13.12.2008r.

---