MIĘDZYNARODOWA POLITYKA TURYSTYCZNA 12.09.2009
INFRASTRUKTURA
Wpływ |
Zwiększona intensywność wykorzystania terenu - oprócz korzyści dla mieszkańców - może powodować także nieodwracalne i uciążliwe zmiany. |
Możliwości |
Rozwój infrastruktury zwykle jest korzystny dla miejscowej ludności, lokalna technologia, materiały i projekty budowlane mogą zostać wykorzystane do poprawy koniunktury gospodarczej; może też sprzyjać napływowi nowych technologii, dzięki infrastrukturze następuje ogólna poprawa dostępności i atrakcyjności i walorów estetycznych. |
Problemy |
Zwiększenie konkurencji na rynku podstawowych gruntów i terenów przybrzeżnych; degradacja krajobrazu i przyrody; przeludnienie wskutek urbanizacji. |
Środki Zaradcze |
Roztropne i wspólne planowanie zagospodarowania terenów (tworzenie stref); programy odnowy urbanistycznej mogą wzmocnić lokalna gospodarkę i korygować popełnione błędy. |
KONSUMPCJA
Wpływ |
Wzrost zapotrzebowania na żywność, wodę, energie, towary luksusowe. |
Możliwości |
Większy wybór w zakresie dóbr i usług konsumpcyjnych dla miejscowej ludności (np. restauracje), lepsza jakość usług, poprawa urządzeń infrastruktury usługowej, większa dostępność towarów luksusowych podniesienie poziomu życia. |
Problemy |
Wyczerpanie zasobów, odpady, zależność od towarów importowanych noszenie tradycyjnych wartości kulturowych, możliwości inflacji. |
Środki Zaradcze |
Wszędzie, gdzie to możliwe należy stosować recykling (wykorzystanie surowców wtórnych) oraz preferować zasoby odnawialne, zróżnicowanie lokalnego rolnictwa i przetwórstwa żywności, wzmożenie regionalnego handlu, zapewnienie lokalnej ludności kształcenie i doskonalenia zawodowego stosowanie do potrzeb na rynku pracy, stworzenie możliwości dla kariery zawodowej oraz sferze biznesu. |
LUDNOŚĆ
Wpływ |
Turystyka stanowi konkurencyjny sposób użytkowania terenu; wpływ turystów na dany obszar może przyciągnąć inwestycje z zewnątrz, a w ślad za tym także sile robocza |
Możliwości |
Nowe możliwości zatrudnienia mogą wpłynąć na zmianę niejagniącego schematu imigracji do obszarów zurbanizowanych lub zagranice (dotyczy to zwłaszcza przez młodego pokolenia), turystyka oferuje szerokie możliwości prowadzenia własnego biznesu. |
Problemy |
Budowa urządzeń turystycznych infrastruktury może spowodować przesiedlanie ludności wbrew jej woli; napływ obcej siły roboczej może być przyczyna przemieszczenia lokalnych pracowników, koncentracja ludności miejscowej wokół infrastruktury może spowodować konflikty kulturowe. |
Środki Zaradcze |
Należy udzielić priorytetu budownictwu dostępnemu finansowo dla lokalnej ludności; kształcenie oraz szkolenia zakładowe mogą miejscowym pracownikom zapewnić konkurencyjna pozycje i kampania uświadamiająca, zarówno wśród ludności, jak i grup turystycznych, zwiększa wrażliwość oraz wzajemne zrozumienie |
DOCHODY
Wpływ |
Turystyka jako czynnik rozwoju ekonomicznego generuje w społeczności zatrudnienia, przyczynia się do wzrostu dochodów oraz zwiększa wpływy podatkowe |
Możliwości |
Szerszy rozdział dochodów; na skutek efektu mocznikowego (z wielokrotnego) turystyka może generować dodatkowe dochody w innych sektorach; powstają nowe możliwości zatrudnienia |
Problemy |
Zmiany w poziomie dochodów mogą zaburzyć strukturę społeczna, poprzez wzrost nierówności, gdyż nie wszyscy korzystają na turystyce; w krajach rozwijających się wysokie dochody osiąga jedynie wykwalifikowany personel obcy (zagraniczny); turystyka sezonowa dostarcza dochody jedynie w ograniczonym czasie. |
Środki Zaradcze |
Edukacja i system mogą otworzyć możliwości dla miejscowej ludności; ukierunkowany marketing może przedłożyć sezon turystyczny; ustawodawstwo może sprzyjać napływowi kapitało i powstawaniu nowych firm ( w tym również joint-venture) oraz zatrudnieniu miejscowej ludności. |
STRUKTURA SPOŁECZNA
Wpływ |
Stosunki pomiędzy ludnością miejscowa, turystami i zagranicznymi pracownikami |
Możliwości |
Ulepszenie kulturalne i wzrost możliwości awansu społecznego |
Problemy |
Napływ turystów, czasowo zaburzających strukturę społeczna |
Środki Zaradcze |
Pomoc mieszkańcom w przewidywaniu zmian w strukturze społecznej oraz przebiegu procesów społecznych, poprzez uświadamianie edukacje |
ROZRYWKA
Wpływ |
Zwiększenie wykorzystania środków wypoczynku |
Możliwości |
Wykorzystanie coraz to nowych możliwości (oprócz tych które mogłaby zapewnić gmina) podniesienie standardu infrastruktury uprzyjemniającej popyt turystów oraz życie codzienne mieszkańców. |
Problemy |
Opłaty za usługi rozrywkowe mogą przewyższać możliwości finansowe mieszkańców, konflikt między odmiennościami kulturowymi. |
Środki Zaradcze |
System preferujących cen i opląt dla mieszkańców; uczestnictwo gmin w planowaniu może rozwiązać problemy kulturowe; kulturowe kampanie uświadamiające mogą pomoc uczulić turystów na kwestie właściwego zachowanie względem miejscowej ludności. |
KULTURA
Wpływ |
Stosunki między społecznością miejscowa, turystami a pracownikami zagranicznymi |
Możliwości |
Zachowanie tradycji, miejscowej sztuki i rzemiosła jako produktu turystycznego |
Problemy |
Komercjalizacja, zmniejszenie autentyczności kultury, tradycyjnych wyrobów rzemieślniczych, modyfikacja tradycji pod kątem oczekiwań turystów |
Środki Zaradcze |
Uczestnictwo gmin w planowanym procesie mogłoby pomoc w podejmowaniu decyzji i świadomości biur handlowych, uświadomienie i edukowanie mogłoby podwyższyć wiarę we własna wartość i dumę tak, zęby tradycje mogły być zachowane. |
RELIGIA
Wpływ |
Stosunki między ludnością wiejska, turystami i zagranicznymi pracownikami |
Możliwości |
Ożywienie zainteresowania tradycjami religijnymi przez turystów |
Problemy |
Bezczeszczenie miejsc kultu religijnego przez wścibskich turystów, ograniczenie tradycji religijnych, wówczas gdy staja się one towarami rynku turystycznego |
Środki Zaradcze |
Gminy mogą decydować o tym, które miejsca można udostępniać i „sprzedawać” turystom, a które nie. |
ROLNICTWO, LEŚNICTWO, RYBOŁUSTWO
Wpływ |
Zwiększone zapotrzebowanie na produkty; zwiększenie konkurencji w dziedzinie gruntów i użytkowych zasobów wodnych |
Możliwości |
Tworzenie miejsc pracy, konkurencja w pozyskiwaniu siły roboczej może spowodować wzrost płac; transfer techniki może przyczynić się do poprawienia metod pracy i zróżnicowania produktów, rekreacyjne wykorzystywanie lodzi rybackich może prowadzić do zwiększenia dochodów rekreacyjnie wykorzystanie zasobów leśnych może zapobiegać ich nadmiernej eksploatacji. |
Problemy |
Spekulacja terenami; niewłaściwe wykorzystanie gruntów |
Środki Zaradcze |
Plany zagospodarowania gruntów oraz tworzenia stref, mogą ograniczać nadużycia i ukierunkowywać rozwój turystyki na działania korzystne dla miejscowej ludności. |
MIEJSCOWOŚCI O ZNACZENIU HISTORYCZNYM I ARCHITEKTONICZNYM
Wpływ |
Ogólnie pojęty rozwój miast historycznych, zwiększający możliwości wykorzystania znajdujących się na ich terenie zasobów, zwłaszcza kulturowych |
Możliwości |
Szanse na ochronę i konserwację wzrost świadomości własnych korzeni, zainteresowanie i pomoc odwiedzających mogłyby wspomóc finansowanie utrzymania i konserwacji |
Problemy |
Zanieczyszczenie i wandalizm, zatłoczenie i profanacja, zbieranie pamiątek, zużycie przewyższa możliwości. |
Środki Zaradcze |
Obsługa turystów zawierająca ulotki, transport, parking, kampanie uświadamiające pomogą uczulić turystów, zapewnienie bezpieczeństwa |
CZYNNIKI ROZWOJU TURYSTYKI MIĘDZYNARODOWEJ 12.09.2009
Geneza turystyki międzynarodowej - zjawisko turystyki międzynarodowej może być wyjaśnione na wiele sposobów:
rożne państwa mają rożne zasoby środowiskowe; turyści kierują się do państw posiadających specyficzny klimat lub warunki naturalne, których brakuje w kraju emisji(kraju pochodzenia turystów zagranicznych -inne określenia to źródło turystyki wyjazdowej lub kraj generujący turystykę wyjazdowa). Kraj pochodzenia turysty to kraj w którym osoba ta mieszka na stale (taka osoba to rezydent) bądź przez okres dłuższy niż rok.
Popyt turystyczny kieruje się rożnymi gustami, upodobaniami, okresowa moda.
Zgodnie z zasada podziało pracy każde państwo turystyczne zgodnie z jego zasobami naturalnymi. Implikuje to produkcje po mniejszych kosztach.
Każde państwo specjalizuje się w produkcji usług turystycznych zgodnie z zasobami środków produkcji. Bezpośrednia produkcja usług turystycznych nie wymaga wysoko wykwalifikowanej siły roboczej, podczas gdy wymaga jej działalność organizacyjna . Państwa mające dany typ środków produkcji będą produkowały odpowiednie usługi; kraje biedniejsze dysponują zwykle tańsza sile robocza, co implikuje produkcje tych usług właśnie tam.
Poszukiwanie różnorodności; turysta z roku na rok zmienia kraj recepcji turystycznej (kraj przejmujący turystów zagranicznych - inne określenie to kraj destynacji turystycznej), poszukując jednak ciągle tego samego typu usługi. Ten typ turystyki określany jest jako turystyka pozioma, stymulowana przez popyt na różnorodność i ekonomikę skali, natomiast hamowana jest przez koszty transportu.
Rozwój turystyki międzynarodowej 1950-2004
Turystyka międzynarodowa na wielka skale rozpoczęła się w połowie XX w., a zwłaszcza na początku lat 70 ubiegłego stulecia i od tamtego czasu stale się rozwija (stale rośnie)
W latach 1950-2004 międzynarodowy ruch turystyczny zwiększył się 30-krotnie, co dowodzi względnie wysokiego tempa jego wzrostu. Twierdzi się, ze podczas gdy w indywidualnych wyjazdach turystycznych stale występują spadki i wzrosty, to w skali globalnej turystyka międzynarodowa okazuje się odporna na recesje.
Promocja rozwoju turystyki międzynarodowej (WTO) do 2020
Według Światowej Organizacji Turystyki wielkość Światowego ruchu turystycznego wyniesie do roku 2020 - 1,6 mld osób, co odpowiada rocznej stopie wzrostu 0 4,3%, a przychody z turystyki wzrosną do 1,9 biliona USD (roczna stopa wzrostu 6,4%)
Prognoza ta przewiduje zmianę kierunku światowej turystyki w stronę Azji Wschodniej, gdzie średnioroczny wzrost ma wymienić 6,5 %.
Prognoza WTO przewiduje ponadto, ze w 2020 do Azji Wschodniej uda się co czwarty turysta.
Najchętniej odwiedzanymi krajami świata w 2020 roku mają być: Chiny, USA, Francja, Hiszpania i Hongkong(Chiny)
Liczba jednostek turystycznych to liczba obiektów przekroczenia granicy przez podróżnych. Jest ona większa od liczby turystów, gdyż nie uwzględnia wielokrotnych przekroczę granicy
Jest to jednak najbardziej praktyczny miernik ruchu turystycznego.
MIĘDZYNARODOWE STOSUNKI EKONOMICZNE 12.09.2009
Etapy internacjonalizacji przedsiębiorstw krajowych:
● Etap I : umiędzynarodowienie sfery wymiany - to nawiązanie pierwszych kontaktów zagranicznych poprzez eksport własnych produktów lub import niezbędnych surowców i materiałów.
● Etap II : pełne wejście przez przedsiębiorstwo dotychczas krajowe na rynek zagraniczny (międzynarodowy) - to pojęcie za granica produkcji i zbytu, zdobycia nowego rynku, ominięcia barier handlowych, administracyjnych. ( Na tym etapie przedsiębiorstwo staje się przeważnie przedsiębiorstwem międzynarodowym (korporacja transnarodowa), a więc jakościowo nowym, innym podmiotem gospodarki światowej).
●Etap III : globalizacja - to całkowite umiędzynarodowienie zarówno przedsiębiorstwa, jak i jego działalności. Przedsiębiorstwo przestawia się na działanie w skali rynku międzynarodowego (światowego), tzn. posiada globalny zasięg działalności, globalna strategie. np. produkcyjna, handlowa, globalna politykę itd.
Internacjonalizacja przedsiębiorstw
trzeba podkreślić, ze nie każde przedsiębiorstwo krajowe nawiązuje kontakty międzynarodowe wkracza tym samym na drogę pełnego umiędzynarodowienia i przechodzi kolejno wspomniane etapy.
Zdecydowana większość przedsiębiorstw krajowych osiąga etap umiędzynarodowienia wymiany oraz staje się podmiotem gospodarki światowej na tym etapie pozostaje na stale.
Na etap drugi - tzn umiędzynarodowienia produkcji - przechodzą tylko przedsiębiorstwa silne i dynamiczne.
Globalizacja przedsiębiorstw - o tym, ze po dwóch etapach procesu umiędzynarodowienia, nieliczne grupy przedsiębiorstw wchodzą w stadium globalizacji decyduje ich wielkość, potencjał. To studium osiągają bowiem jedynie największe przedsiębiorstwa, przeważnie już nie krajowe, ale transnarodowe.
Przedsiębiorstwa krajowe (narodowe) to najczęściej spotykany, występujący w masowej skali podmiot gospodarki światowej.
Korporacje transnarodowe - to przedsiębiorstwa międzynarodowe zwane tez korporacjami wielonarodowymi. Są one definiowane w rożny sposób. Jednak, na ogol podkreśla się ich dwie główne cechy:
prowadza działalność gospodarcza o zasięgu międzynarodowym
posiadają filie zagraniczne
Korporacja transnarodowa jest przedsiębiorstwem prowadzącym działalność produkcyjna, usługowa itp., w co najmniej dwóch krajach oraz posiadających również w co najmniej dwóch krajach swoje filie bać oddziały, będące w całości lub w części własnością przedsiębiorstwa macierzystego i działające pod jego kontrola.
Ze względu ma strukturę własności wyróżniamy następujące rodzaje korporacji:
takie, w których przedsiębiorstwo macierzyste jest właścicielem tylko części aktywów korporacji, w części zaś - np. w filiach zorganizowanych w formie join ventures - są one także własnością innych zagranicznych przedsiębiorstw (kapitał jest więc wielonarodowy) przedsiębiorstwo można zatem określić jako korporacja wielonarodowa.
Korporacje transnarodowe (wielonarodowe) powstają i rozwijają się przede wszystkim poprzez zagraniczne inwestycje bezpośrednie.
Jest to lokowanie kapitału za granica (zwykle przez przedsiębiorstwo macierzyste usytuowane w określonym kraju) w celu uzyskania bezpośredniego wpływu na działalność przedsiębiorstwa zagranicznego w które się inwestuje(ewentualnie tworząc zarazem takie przedsiębiorstwo od podstaw) albo tez z zamiarem dostarczenia dodatkowych środków przedsiębiorstwo w którym inwestor kapitału ma już znaczący udział.
Inne drogi powstania i rozwoju korporacji transnarodowych to:
tworzenie lub rozbudowa przedsiębiorstwa filialnego poprzez zaciąganie pożyczek w kraju jego usytuowania lub na międzynarodowym rynku finansowym (przedsiębiorstwo macierzyste nie dokonuje eksportu swojego kapitału i bezpośrednich inwestycji zagranicznych zwykle jednak inicjuje ono i nadzoruje cały proces.
Reinwestowanie części zysków z wcześniej już zainwestowanego(np., w zagraniczna filię) kapitału.
Do okoliczności sprzyjających powstawaniu i szybkiemu rozwojowi korporacji transnarodowych należy zaliczyć:
a) organizację przedsiębiorstw w formie spółek akcyjnych- ułatwia ona dokonywanie przekształceń własnościowych i strukturalnych np., droga inwestycji kapitałowych
b) osiąganie przez coraz liczniejsze przedsiębiorstwa krajowe etapu umiędzynarodowienia produkcji towarów i usług.
Korporacje transnarodowe są uosobieniem międzynarodowych stosunków ekonomicznych z dwóch powodów:
a) fakt ich powstania i istnienia wiąże się z konkretna forma międzynarodowych stosunków ekonomicznych tj., międzynarodowymi przepływami kapitałowymi ( w formie np., zagranicznych inwestycji bezpośrednich).
b) działalność tych podmiotów gospodarczych polega głównie na uprawianiu międzynarodowych stosunków ekonomicznych.
● rola korporacji transnarodowych w gospodarcze światowej nieustannie wzrasta
● staja się one pierwszoplanowymi podmiotami gospodarczymi na świecie.
Gospodarka narodowa t suma działalności gospodarczej przedsiębiorstw krajowych, a także tych korporacji transnarodowych, które włączyły dana gospodarkę narodowa bądź jej określone działy (na., system bankowy) w sferę swego działania.
gospodarki narodowe poszczegolnych krajow wraz z instytucja panstwa są tradycyjnie uznawane za wazny podmiot gospodarki swiatowej
są one wlaczone do gospodarki swiatowej przede wszystkim poprzez dzialalnosc gospodarcza przedsiebiorstw krajowych, ewentualnie także transnarodowych oraz nawiazywanie przez nie miedzynarodowych stosunkow ekonomicznych.
Niezmiernie wazna role w systemie powiazan gospodarki narodowej z gospodarka swiatowa odgrywa instytucja panstwa, które spelnia funkcje regulacyjne i organizacyjne - np., w sferze polityki, bezpieczenstwa, w sferze spolecznej, gospodarczej - oddziałując w większym lub mniejszym stopniu na każdy z tych sfer.
Mimo rosnącej roli korporacji transnarodowych gospodarki narodowe są nadal znaczącymi podmiotami gospodarki światowej.
REGIONY I ATRAKCJE TURYSTYCZNE ŚWIATA 12.09.2009
I Teoria Regionów
Atrakcje w koncepcji marketingu - są to elementy miejsca docelowego, które w znacznej mierze określają wybór konsumentów i wpływają na motywacje potencjalnych nabywców.
atrakcje naturalne
atrakcje stworzone przez człowieka
atrakcje kulturowe
atrakcje społeczne
(Middleton, 1996)
„Walor turystyczny wg, J Warszyńskiej i A Jackowskiego 1978 (region,szlaku, miejscowości) stanowi zespół elementów środowiska naturalnego oraz elementów poza przyrodniczych które- wspólnie lub każde z osobna - są przedmiotem zainteresowań turysty”.
Kryteria klasyfikacji walorów turystycznych:
pochodzenie (geneza walorów)
pełnione funkcje
- walory wypoczynkowe
- walory krajoznawcze
- walory specjalistyczne
wg genezy
walory przyrodnicze (środowiska naturalnego)
walory antropogeniczne
Walor i atrakcyjność turystyczna.
Walor turystyczny jest obiektywnie istniejąca cecha a atrakcyjność turystyczna jest subiektywnym odczuciem znaczenia danego waloru przez poszczególnych turystów.
Istota atrakcji turystycznej
zgodnie z teoria amerykańskiego socjologa i antropologa Deana MacCannella obiekty staja się atrakcjami turystycznymi dzięki złożonemu społecznemu procesowi, który autor nazywa „sakralizacja”.
Fazy „sakralizacji” obiektu:
nazwa
ujęcia w ramy i podniesienia
umieszczenia na ołtarzu
mechanicznej reprodukcji obiektu
społecznej reprodukcji
Faza nazywania:
w fazie pierwszej, fazie nazywania, obiekt zostaje wyodrębniony z szerszego tła, chociażby w innych jemu podobnych poprzez nadanie mu nazwy jako oznacznika
wstępem do tej fazy jest często procedura na weryfikacji autentyzmu, między innymi poprzez specjalistyczną ekspertyzę chemiczną.
Faza ujęcia w ramy i podniesienia
(framiny and elevation phase)
podniesienie oznacza umieszczenie jakiegoś obiektu na widoku - w gablocie, na postumencie czy tez otwarcie go dla zwiedzających.
Ujecie w ramy to wyznaczenie oficjalnych granic obiektu
„W muzeum na przykład służą temu takie procedury, jak umieszczanie wybranego obiektu za szybę, oświetlenie go, ustawienie w jego pobliżu ochrony, przeniesienie go do sali w której nie ma innych eksponatów”
faza umieszczenia na ołtarzu, na przykład poprzez wybudowanie kościoła dla wyeksponowania jakiś relikwii lub muzeum, dla pokazania jakiegoś szczególnego obiektu, na przykład biblii.
Faza mechaniczna reprodukcji obiektu
W czwartej fazie pojawia się mechaniczna reprodukcja obiektu
Jest on w skali masowej powielany jako widokówka, obrazek, miniatura.
Owe „modele” atrakcji pełnia funkcje stymulowania turysty do obejrzenia „oryginału”
Faza społecznej reprodukcji
Ostatnia, piata faza to faza społecznej reprodukcji
Okoliczne instytucje i obiekty odwołują się do wizerunku.