Art. 23. 1. Projekt scalenia lub wymiany gruntów określa proponowane granice wydzielonych gruntów oraz następujące zasady obejmowania tych gruntów w posiadanie:   1)   plony upraw jednorocznych zbiera dotychczasowy właściciel gruntów;   2)   plony upraw wieloletnich zbiera dotychczasowy właściciel gruntów w okresie do dnia 1 września następnego roku po zakończeniu scalenia, z tym że dotychczasowy właściciel gruntów powinien na ten okres zezwolić uczestnikowi scalenia, któremu przypadły te grunty, na korzystanie z odpowiedniego obszaru swoich gruntów lub dokonać rozliczeń z tego tytułu w inny sposób;   3)   dotychczasowy właściciel gruntów zabudowanych, do czasu rozbiórki lub przeniesienia zabudowań, powinien zezwolić uczestnikowi scalenia, któremu przypadły te grunty, na korzystanie z odpowiedniego obszaru swoich gruntów lub dokonać rozliczeń z tego tytułu w inny sposób;   4)   sposób rozliczeń za pozostałe części składowe gruntów, które przypadły innym uczestnikom scalenia, może być ustalony na zgodny wniosek zainteresowanych. 2. Projekt scalenia lub wymiany wyznacza się na gruncie i okazuje uczestnikom scalenia lub wymiany. Art. 24. 1. Uczestnicy scalenia, w terminie 14 dni od dnia okazania projektu scalenia gruntów, mogą zgłaszać na piśmie staroście zastrzeżenia do tego projektu. 2. Zastrzeżenia do projektu scalenia gruntów rozpatruje starosta, po zasięgnięciu opinii komisji, o której mowa w art. 10 ust. 1. Art. 25. 1. Opiniowanie zastrzeżeń do projektu scalenia gruntów przez komisję, o której mowa w art. 10 ust. 1, odbywa się w obecności zainteresowanych uczestników scalenia oraz przynajmniej połowy liczby członków komisji. 2. W razie potrzeby komisja lub upoważnieni przez nią członkowie dokonują oględzin. 3. O terminie i miejscu posiedzenia komisji oraz dokonywania oględzin powiadamia się zainteresowanych uczestników scalenia na piśmie lub w inny sposób przyjęty w danej miejscowości co najmniej na 3 dni przed wyznaczonym terminem. 4. Nieobecność zainteresowanych uczestników scalenia na posiedzeniu komisji lub przy dokonywaniu przez nią oględzin nie ma wpływu na przebieg jej czynności, jeżeli zainteresowani uczestnicy zostali prawidłowo zawiadomieni i wezwani do udziału w tych czynnościach. Art. 26. Każdorazowe zmiany, wprowadzane do projektu scalenia po jego wyznaczeniu na gruncie i okazaniu uczestnikom scalenia, wymagają ponownego wyznaczenia na gruncie i okazania zainteresowanym uczestnikom. Art. 27. 1. Projekt scalenia gruntów może być zatwierdzony, jeżeli po jego okazaniu, o którym mowa w art. 23 ust. 2 i w art. 26, większość uczestników scalenia nie zgłosiła do niego zastrzeżeń. 2. Projekt wymiany gruntów może być zatwierdzony, jeżeli po jego okazaniu, o którym mowa w art. 23 ust. 2, wszyscy uczestnicy wymiany przyjęli go bez zastrzeżeń. 3. Projekt scalenia lub wymiany gruntów zatwierdza, w drodze decyzji, starosta. 4. Decyzja o zatwierdzeniu projektu scalenia lub wymiany gruntów, poza wymogami określonymi w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego, powinna określać:   1)   obszar scalenia lub wymiany gruntów;   2)   terminy i zasady objęcia w posiadanie gruntów wydzielonych w wyniku scalenia lub wymiany oraz sposoby rozliczeń, o których mowa w art. 2 ust. 3, art. 8, art. 14 ust. 1 oraz w art. 23 ust. 1;   3)   przebieg granic nieruchomości w wypadkach, o których mowa w ustawie - Prawo geodezyjne i kartograficzne. Art. 28. 1. Decyzję o zatwierdzeniu projektu scalenia gruntów podaje się do wiadomości przez jej odczytanie na zebraniu uczestników scalenia, a ponadto przez jej wywieszenie na okres 14 dni w lokalach urzędów gmin, na których terenie są położone scalane grunty, oraz na tablicach ogłoszeń we wsiach wchodzących w obszar scalenia. 2. Z chwilą upływu terminu, o którym mowa w ust. 1, decyzję o zatwierdzeniu projektu scalenia gruntów uważa się za doręczoną wszystkim uczestnikom scalenia. 3. Decyzję o zatwierdzeniu projektu wymiany gruntów doręcza się uczestnikom wymiany na piśmie. Art. 29. 1. Decyzja o zatwierdzeniu projektu scalenia lub wymiany gruntów stanowi tytuł do ujawnienia nowego stanu prawnego w księgach wieczystych i podstawę do wprowadzenia uczestników scalenia w posiadanie wydzielonych im gruntów. Decyzja ta nie narusza praw osób trzecich do gruntów wydzielonych w zamian za grunty posiadane przed scaleniem lub wymianą. 2. Obciążenia wpisane do ksiąg wieczystych przenosi się z gruntów poddanych scaleniu lub wymianie na grunty wydzielone w wyniku scalenia lub wymiany. Art. 30. Wprowadzenie uczestników scalenia w posiadanie wydzielonych gruntów następuje na zebraniu uczestników, zwołanym przez starostę. Za datę objęcia w posiadanie przez uczestników scalenia nowo wydzielonych gruntów uważa się termin zebrania; termin ten jest skuteczny także w stosunku do uczestników scalenia niebiorących udziału w zebraniu. Art. 31. O terminach zebrań uczestników scalenia, o wyłożeniu do publicznego wglądu wyników oszacowania gruntów, lasów oraz sadów, ogrodów, chmielników i innych upraw specjalnych, o terminie okazania projektu scalenia gruntów - starosta zawiadamia uczestników postępowania przez obwieszczenie lub w inny, zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości, sposób publicznego ogłaszania. Art. 32. W razie uniemożliwiania objęcia nowo wydzielonych gruntów w posiadanie albo niedotrzymywania terminów i zasad spłat należności ustalonych w decyzji o zatwierdzeniu projektu scalenia gruntów, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

10.Samorząd Rolniczy (ust. z 1989 o izbach rolniczych) Jednostkami organizacyjnymi samorządu rolniczego są izby rolnicze posiadające osobowość prawną i działające na obszarze województwa. Członkami izby są osoby płacące podatki (podatek rolny, podatek dochodowy z działów specjalnych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych i podatku dochodowym od osób prawnych) na terenie działania danej izby, a także członkowie RSP mający siedzibę na terenie działania tej izby. Izby działają na rzecz rolnictwa, wpływają na kształtowanie polityki rolnej i uczestniczą w jej realizacji. W celu realizacji wspólnych zadań izby mogą zawierać porozumienia regionalne. Izby tworzą Krajową Radę Izb Rolniczych, w skład, której wchodzą prezesi izb oraz wybrani przez walne zgromadzenie delegaci, po jednym z każdej izby. KRIR posiada osobowość prawną. 1. Do zadań izb należy w szczególności:   1)   sporządzanie analiz, ocen, opinii i wniosków z zakresu produkcji rolnej oraz rynku rolnego i przedstawianie ich organom administracji rządowej i samorządu terytorialnego,   2)   występowanie do organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego z inicjatywą w zakresie regulacji prawnych oraz opiniowanie projektów przepisów,   3)   prowadzenie działań na rzecz tworzenia rynku rolnego oraz poprawy warunków zbytu płodów rolnych i produktów rolnych,   4)   prowadzenie analiz kosztów i opłacalności produkcji rolnej,   5)   gromadzenie, przetwarzanie przekazywanie informacji gospodarczych na potrzeby producentów rolnych oraz innych podmiotów gospodarczych,   6)   doradztwo w zakresie działalności rolniczej, wiejskiego gospodarstwa domowego oraz uzyskiwania przez rolników dodatkowych dochodów,   7)   podejmowanie działań na rzecz rozwoju infrastruktury rolnictwa i wsi oraz poprawy struktury agrarnej,   8)   podnoszenie kwalifikacji osób zatrudnionych w rolnictwie,   9)   prowadzenie listy rzeczoznawców oraz przyznawania tytułów kwalifikacyjnych w zakresie rolnictwa, na zasadach określonych w odrębnych przepisach,   10)  kształtowanie i upowszechnianie zasad etyki i rzetelnego postępowania w działalności gospodarczej,   11)  działanie na rzecz podnoszenia jakości środków i urządzeń stosowanych w działalności rolniczej oraz na rzecz poprawy warunków pracy i bezpieczeństwa w rolnictwie,   12)  współdziałanie z jednostkami prowadzącymi szkoły rolnicze, wspieranie ich działalności, inicjowanie powstawania nowych szkół i zmian w programach nauczania oraz współorganizowanie praktyk,   13)  kształtowania świadomości ekologicznej producentów rolnych,   14)  inicjowanie działań mających na celu powoływanie i wspieranie zrzeszeń producentów rolnych,   15)  działanie na rzecz poprawy jakości produktów rolnych,   16)  promowanie eksportu produktów rolnych,   17)  rozwijanie współpracy z zagranicznymi organizacjami producentów rolnych. 2. Izby mogą wykonywać zadania zlecone z zakresu administracji rządowej, przekazane ustawami lub na podstawie porozumień z właściwymi organami administracji rządowej. 3. Izby mogą realizować zadania przekazywane w drodze porozumienia przez organy samorządu terytorialnego z zakresu zadań własnych gminy. 4. Zadania, o których mowa w ust. 2 i 3, są wykonywane przez izby po zapewnieniu koniecznych środków finansowych przez administrację rządową lub samorządową. Samorząd rolniczy ma za zadanie reprezentowanie interesów gospodarczych producentów rolnych, jednakże same izby rolnicze nie mogą prowadzić działalności gospodarczej, mogą jedynie być udziałowcami lub akcjonariuszami spółek prawa handlowego a dochód z działalności spółek może być przeznaczony wyłącznie na realizację zadań ustawowych i statutowych izby. Izby rolnicze - osoby prawne typu korporacyjnego działają na podstawie statutu i ustawy. Statut określa: 1. Strukturę organizacyjną, 2. Tryb wyboru i odwołania organów izby, 3. Zasady reprezentowania izby na zewnątrz. Organy izby: 1. Walne zgromadzenie (organ najwyższy), 2. Komisja rewizyjna (skład 5 - osób wybranych spośród członków walnego zgromadzenia, sprawuje kontrolę wykonywania uchwał walnego zgromadzenia i działalności finansowej izby). 3. Zarząd (wykonuje wszystkie sprawy niezastrzeżone dla innych organów), wybierany spośród członków walnego zgromadzenia. Skład - prezes, wiceprezes, 3-ch członków, wybierany spośród członków walnego zgromadzenia. Skład - prezes, wiceprezes, 3-ch członków. Organy Krajowej Rady Izb Rolniczych: Zarząd oraz komisja rewizyjna. Nadzór na działalnością izb odbywa się na podstawie kryterium zgodności z prawem. Nadzór nad KRIR sprawuje Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. Nad działalnością izb - właściwi wojewodowie. Nadzór nad działalnością izb w zakresie wydatkowania środków przekazanych na realizację zadań zleconych - organ zlecający.

11.Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna. Obowiązujące prawo spółdzielcze wyróżnia dwie kategorie spółdzielni produkcji rolnej: 1. Rolnicze spółdzielnie produkcyjne, 2. Inne spółdzielnie zajmujące się produkcją rolną. Podstawowym aktem prawnym system organizacyjno - prawny spółdzielczości, w tym i rolniczych spółdzielni produkcyjnych jest ustawa - Prawo Spółdzielcze. Przedmiotem działalności Rolniczych Spółdzielni Produkcyjnych jest prowadzenie wspólnego gospodarstwa rolnego oraz działalności na rzecz indywidualnych gospodarstw rolnych członków. Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna może prowadzić inną działalność gospodarczą. Podstawą prowadzenia gospodarstwa rolniczej spółdzielni produkcyjnej jest osobista praca członków spółdzielni. Ponadto członkowie posiadający grunty rolne obowiązani są wnieść je w całości lub części, jako wkład do spółdzielni, jeżeli statut tak przewiduje. Członkami spółdzielni mogą być rolnicy będący: 1. Właścicielami lub posiadaczami samoistnymi gruntów rolnych, 2. Dzierżawcami, użytkownikami lub innymi posiadaczami zależnymi gruntów rolnych, 3. Członkami spółdzielni mogą być również inne osoby mające kwalifikacje przydatne do pracy w spółdzielni. Wkłady w rolniczej spółdzielni produkcyjnej, służące zapewnieniu materialnych czynników produkcji dla działalności zespołowego gospodarstwa rolnego, mają charakter wkładów gruntowych lub pieniężnych. Bezpośrednią podstawę prawną dla działalności spółdzielni stanowi statut, którego postanowienia określają w sposób zindywidualizowany zasady funkcjonowania konkretnej spółdzielni. Osoby zamierzające założyć spółdzielnię (założyciele) uchwalają statut spółdzielni potwierdzając podpisem jego przyjęcie. Dokonują wyboru organów spółdzielni, których wybór należy w myśl statutu do kompetencji walnego zgromadzenia lub komisji organizacyjnej w składzie, co najmniej 3-ch osób. W spółdzielni produkcji rolnej liczba założycieli - osób fizycznych nie może być mniejsza od pięciu. Spółdzielnia podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. Z chwilą wpisania do KRS nabywa osobowość prawną a więc wpis do KRS jest czynnością konstytutywną. 1. Statut spółdzielni powinien określać:   1)   oznaczenie nazwy z dodatkiem "spółdzielnia" lub "spółdzielczy" i podaniem jej siedziby;   2)   przedmiot działalności spółdzielni oraz czas trwania, o ile założono ją na czas określony;   3)   wysokość wpisowego oraz wysokość i ilość udziałów, które członek obowiązany jest zadeklarować, terminy wnoszenia i zwrotu oraz skutki nie wniesienia udziału w terminie; jeżeli statut przewiduje wnoszenie więcej niż jednego udziału, może określać ich górną granicę;   4)   prawa i obowiązki członków;   5)   zasady i tryb przyjmowania członków, wypowiadania członkostwa, wykreślania i wykluczania członków;   6)   zasady zwoływania walnych zgromadzeń, obradowania na nich i podejmowania uchwał;   7)   zasady i tryb wyboru oraz odwoływania członków organów spółdzielni;   8)   zasady podziału nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) oraz pokrywania strat spółdzielni. W przypadku gospodarki finansowej rolniczych spółdzielni mamy do czynienia ze specyficznym ujęciem wyniku finansowego (dochód rolniczy) a także ze szczególnymi regułami opodatkowania działalności gospodarczej R S P. Dochód ogólny RSP stanowi różnicę między przychodem uzyskanym w danym roku obrachunkowym z produkcji i usług oraz zysków nadzwyczajnych, nadzwyczajnych a sumą poniesionych kosztów na tę działalność, pomniejszoną o straty nadzwyczajne i należne podatki oraz powiększoną lub pomniejszoną o różnicę wartości zapasów między stanem na koniec roku obrachunkowego a stanem na początek tego roku. Dochód ogólny RSP podlega podziałowi na odpowiednie fundusze spółdzielni. Część dochodu ogólnego powstała po dokonaniu odpisów na fundusze, stanowi dochód podzielny, podlegający podziałowi pomiędzy członków spółdzielni i domowników z tytułu ich pracy oraz innych tytułów przewidzianych w statucie. Rolnica Spółdzielnia Produkcyjna tworzy następujące zasadnicze fundusze własne: 1. Fundusz udziałowy powstający z wpłat udziałów członkowskich, 2. Fundusz zasobowy powstający z wpłacanego przez członków wpisowego, części dochodu ogólnego oraz wartości majątkowych otrzymanych nieodpłatnie. Spółdzielnia tworzy także inne fundusze własne przewidziane w odrębnych przepisach oraz jej statucie. Do rolniczych spółdzielni produkcyjnych mają także zastosowanie przepisy o waloryzacji udziałów członkowskich w spółdzielniach. Działalność gospodarcza spółdzielni produkcyjnych podlega opodatkowaniu wg. zasad ogólnych. Z tytułu działalności rolniczej RSP jest podatnikiem podatku rolnego. Przychody z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych, nie są objęte podatkiem dochodowym. Jeżeli spółdzielnia obok działalności rolniczej, wykonuje inną działalność gospodarczą, to przychody z tej działalności podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Podstawą prowadzenia gospodarstwa RSP jest osobista praca członków spółdzielni, nadto członkowie posiadający grunty rolne obowiązani są wnieść je w całości lub części jako wkład do spółdzielni, jeżeli statut tak stanowi. 1. Zdolny do pracy członek spółdzielni ma prawo i obowiązek pracować w spółdzielni w rozmiarze ustalanym corocznie przez zarząd, stosownie do potrzeb wynikających z planu działalności gospodarczej spółdzielni. § 2. Przy przydzielaniu pracy członkom spółdzielnia powinna uwzględniać ich kwalifikacje zawodowe i osobiste. 1. Oprócz członków spółdzielnia może zatrudniać także ich domowników. § 2. Za domownika członka uważa się każdego członka jego rodziny, a także inne osoby, jeżeli zamieszkują z nim wspólnie i prowadzą z nim wspólne gospodarstwo domowe. Spółdzielnia poza członkami i domownikami może zatrudniać stosownie do swoich potrzeb również inne osoby na podstawie umowy o pracę lub na podstawie innego stosunku prawnego, którego przedmiotem jest świadczenie pracy. 1. Członkowie wynagradzani są za pracę w formie udziału w dochodzie podzielnym stosownie do wkładu ich pracy. § 2. Statut spółdzielni powinien określać jednostkę stanowiącą miernik oceny wkładu pracy członków. § 3. Szczegółowe zasady oceny wkładu pracy dla określenia udziału członków w dochodzie podzielnym ustala walne zgromadzenie, uwzględniając warunki pracy, potrzebne kwalifikacje oraz odpowiedzialność z tytułu powierzonej funkcji.

Wkłady w RSP służące zapewnieniu materialnych czynników produkcji dla działalności zespołowego gospodarstwa rolnego, mają charakter wkładów gruntowych lub pieniężnych. Statut RSP może przewidywać, że członek spółdzielni posiadający grunty rolne jest obowiązany wnieść je w całości lub części jako wkład do spółdzielni. Wkłady gruntowe mogą być wnoszone w zależności od postanowień statutu - bądź na własność spółdzielni albo do korzystania z nich przez spółdzielnię na podstawie innego stosunku prawnego. W praktyce RSP, w większości wkłady wnoszone są do użytkowania. Użytkowanie to wykazuje pewne cechy specyficzne. Statut RSP może postanawiać, że gdy wymaga tego prawidłowe wykonywanie zadań spółdzielni - przysługuje jej uprawnienie do zmiany przeznaczenia wkładów gruntowych oraz uprawnienie do naruszenia ich substancji (art. 278 k.c.). Budynki i inne urządzenia wznoszone przez RSP na gruncie stanowiącym wkład gruntowy stają się jej własnością, to samo dotyczy drzew i innych roślin zasadzonych lub zasianych przez spółdzielnię. W razie wygaśnięcia użytkowania gruntu działka, na której znajdują się budynki lub urządzenia będące własnością spółdzielni może być przejęta na własność przez spółdzielnię. Wniesienie wkładu gruntowego do użytkowania spółdzielni nie pozbawia członka - właściciela gruntu możliwości rozporządzania tym gruntem zarówno intern vivos jak i mortis causa. W razie odpłatnego przeniesienia własności wkładu gruntowego i spółdzielni przysługuje prawo pierwokupu. Oprócz gruntów wniesionych do spółdzielni jako wkład członkowski RSP może użytkować: 1. Grunty państwowe, 2. Grunty stanowiące własność spółdzielni, 3. Grunty osób trzecich, uzyskane np. umowy dzierżawy. Dla potrzeb prowadzenia wspólnego gospodarstwa rolnego, oprócz wkładów gruntowych, statut RSP może zobowiązać członków do wniesienia określonego wkładu pieniężnego. Na poczet wkładów spółdzielnia może przyjąć środki produkcji: inwentarz żywy, paszę, materiał siewny, urządzenia, maszyny itp. Przydatne we wspólnym gospodarstwie. Ponieważ wkład pieniężny ma charakter wkładu zwrotnego zarówno środki pieniężne jak i środki produkcji wniesione na poczet tego wkładu są przeliczane według zasad określonych w statucie, zwrot wkładu pieniężnego następuje w gotówce, przy uwzględnieniu statutowych zasad przeliczenia. Wkład pieniężny jest oprocentowany. Wysokość oprocentowania określa statut RSP. Wypłata odsetek od wkładu pieniężnego następuje raz w roku, w terminie wskazanym w statucie. Osoby zamierzające założyć spółdzielnię (założyciele) uchwalają statut spółdzielni potwierdzając podpisem jego przyjęcie. Dokonują wyboru organów spółdzielni, których wybór należy w myśl statutu do kompetencji walnego zgromadzenia lub komisji organizacyjnej w składzie, co najmniej 3-ch osób. W spółdzielni produkcji rolnej liczba założycieli - osób fizycznych nie może być mniejsza od pięciu. Spółdzielnia podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. Z chwilą wpisania do KRS nabywa osobowość prawną a więc wpis do KRS jest czynnością konstytutywną. Za czynności dokonane w interesie spółdzielni przed zarejestrowaniem, osoby działające do chwili zarejestrowania spółdzielni odpowiadają wobec osób trzecich solidarnie. Za zobowiązania wynikające z tych czynności spółdzielnia odpowiada po jej zarejestrowaniu tak jak za zaciągnięte przez siebie, jednakże osoby działające przed zarejestrowaniem spółdzielni odpowiadają wobec niej według przepisów prawa cywilnego. Warunkiem przyjęcia na członka spółdzielni jest deklaracja członkowska złożona w formie pisemnej pod rygorem nieważności. Deklaracja powinna zawierać imię i nazwisko kandydata oraz miejsce zamieszkania a jeżeli przystępującym jest osoba prawna jej nazwę i siedzibę, ilość zadeklarowanych udziałów, dane dotyczące wkładów, jeżeli statut przewiduje ich wnoszenie a także inne dane przewidziane w statucie. Założyciele spółdzielni, którzy podpisali statut, stają się członkami spółdzielni z chwilą jej zarejestrowania. Przystępujący do spółdzielni po jej zarejestrowaniu stają się członkami spółdzielni z chwilą ich przyjęcia przez spółdzielnię. Spółdzielnia przechodzi w stan likwidacji: 1. Z upływem okresu, na który w myśl statutu spółdzielnię powołano, 2. W skutek zmniejszenia się liczby członków poniżej ustalonej w statucie lub ustawie, jeżeli spółdzielni w terminie jednego roku nie zwiększy liczby członków do wymaganej wielkości, 3. Wskutek zgodnych uchwał walnych zgromadzeń zapadłych większością ¾ głosów na dwóch kolejno po sobie następujących walnych zgromadzeniach, w odstępie co najmniej dwóch tygodni, 4. Jeżeli zarząd spółdzielni (likwidator) zgłosi do KRS otwarcie likwidacji spółdzielni i zawiadomi o tym właściwy związek rewizyjny. Związek rewizyjny, w którym spółdzielnia jest zrzeszona może podjąć uchwałę o postawieniu spółdzielni w stan likwidacji, jeżeli: 1. Działalność spółdzielni wykazuje rażące i uporczywe naruszenie prawa lub postanowień statutu, 2. Spółdzielnia została zarejestrowana z naruszeniem prawa, 3. Spółdzielnia co najmniej od roku nie prowadzi działalności gospodarczej. Jeżeli spółdzielnia nie rozpoczęła działalności gospodarczej w ciągu roku od dnia jej rejestracji i nie posiada majątku, może ulec wykreśleniu z KRS na wniosek związku rewizyjnego. Likwidator powinien niezwłocznie po wyznaczeniu go: 1. Zgłosić do KRS wniosek o wpisanie otwarcia likwidacji spółdzielni, 2. Powiadomić banki finansujące spółdzielnię oraz organy finansowe o otwarciu likwidacji spółdzielni, 3. Ogłosić w „Monitorze Spółdzielczym” zawiadomienie o otwarciu likwidacji spółdzielni i wezwać wierzycieli do zgłaszania wierzytelności w terminie 3-ch miesięcy od dnia tego zgłoszenia, 4. Przystąpić do sporządzenia sprawozdania finansowego na dzień otwarcia likwidacji oraz listy zobowiązań spółdzielni, 5. Sporządzić plan finansowy likwidacji i plan zaspokojenia zobowiązań spółdzielni, O odmowie zaspokojenia zgłoszonych wierzytelności likwidator powinien zawiadomić wierzyciela na piśmie w terminie 4 tygodni od dnia zgłoszenia wierzytelności. Uznanie przez likwidatora wierzytelności przerywa bieg przedawnienia i terminu zawitego, jeżeli zostało dokonane na piśmie.

---