Public relations, a propaganda Public relations, a reklama

Public relations

Public Relations to trwałe, ciągłe i zaplanowane działanie mające na celu kształtowanie pozytywnych relacji między jednostką (przedsiębiorstwem, organizacją, osobą, produktem, itp.), a otoczeniem. Public relations wspomaga kształtowanie spójnego wizerunku powyższych jednostek, pomaga zwiększać lojalność wobec nich, buduje zaufanie pomiędzy różnymi środowiskami. Public relations to utrzymywanie jak najlepszych kontaktów z otoczeniem(np. klientami), pozyskiwanie poparcia(pozyskiwanie nowych klientów), utrwalanie pozytywnych skojarzeń z jednostką.

Techniki public relations to działania komunikacyjne, kształtowanie opinii poprzez użycie takich środków jak: telewizja, radio, prasa, Internet oraz wykorzystanie standardowych technik negocjacji i socjotechniki.

Profesjonalna działania z Public relations wspierają wiele dziedzin życia (politykę, działalność gospodarczą i charytatywną, edukacje).

Propaganda

Propaganda to proces tworzenia opinii, postaw i zachowań w jakiejś części społeczeństwa, zgodnie z intencją ją uprawiającego. Wykorzystując psychologię i psychoanalizę, propaganda koncentruje się na upowszechnianiu rozmaitych ideologii. Propaganda prowadzi do manipulowania zbiorowości, a ryzyko to zwiększa fakt, że poglądy, wyobrażenia, idee jakie głosi mają być przyjmowane bezkrytycznie

Propaganda marketingowa z kolei obejmuje kompleks działań związanych z wypracowaniem odpowiednich relacji z otoczeniem w celu zbudowania pozytywnego wizerunku firmy na rynku.

Wyróżniamy dwa rodzaje propagandy:

• komunikowanie informacyjne - instruowanie, dzielenie się rzetelną informacją

• komunikowanie perswazyjne - dążenie do wpływu na decyzje odbiorcy, do ukierunkowania jego zachowań lub zmiany postaw.

Reklama

Reklama to proces komunikowania się przedsiębiorstwa z rynkiem. To masowa i odpłatna forma nieosobowego przedstawiania i popierania idei, produktów bądź usług przez określonego nadawcę

Istotą reklamy jest powtarzanie. Gdy coś jest często powtarzane musi dotrzeć do świadomości widza, słuchacza bądź czytelnika. Faktem jest, że odbiorca nie musi się zgadzać z reklamą, ale w momencie, gdy jest ona dla niego interesująca, zapewne zaakceptuje ją. Wówczas owe powtarzanie odbywa się zwykle z niewielkimi zmianami, które po raz kolejny wywołują zainteresowanie.

Powiązania i różnice

Public relations, propaganda i reklama mają nieco podobne cele, takie jak: zmienianie postaw, wywieranie wpływu na opinię publiczną i opinię prywatną czy zachęcanie do nabywania dóbr i usług. Jednak metody wykorzystywane do osiągnięcia tych celów są zdecydowanie odmienne. Choć powyższe dyscypliny mają pewne elementy wspólne i czasami zdarza się, że wykorzystują na wzajem swe techniki, ich filozofia jest zupełnie inna i nie powinny być mylone.

Ogólne założenia poszczególnych dyscyplin:

Public relations - jej strategia jest oparta na zaufaniu i wzajemnym zrozumieniu

Propaganda - jej celem jest wytworzenie siły zbiorowej, a jej twierdzenia nie mają zasadniczo żadnych rzeczywistych podstaw - jest strategią warunkowania.

Reklama stara się zwiększyć sprzedaż dóbr i usług - jest to strategia popytu.

Public relations, a propaganda

• Zadaniem propagandy jest stworzenie ruchu lub grupy zwolenników, a twórca jej działań niejednokrotnie pozostaje nierozpoznawalny.

Natomiast public relations ma na celu osiągnięcie obopólnego zrozumienia i zgody poprzez dialog i zawsze istnieje możliwość jasnej identyfikacji, źródła przekazu lub działalności. Etyka zawodowa wymaga od praktykantów PR, by zawsze deklarowali, w czyim imieniu pracują lub wydają oświadczenia.

• Inną cechą, która pomaga w rozróżnieniu tych dwóch dziedzin jest fakt, że -propaganda operuje trybem rozkazującym i jest jednostronna, podczas gdy celem public relations jest doprowadzenie do dialogu i osiągnięcie harmonii oraz zgody poprzez dwustronną informację, argumentację i dyskusję

• W propagandzie, która odnosi się przede wszystkim do celów politycznych i światopoglądowych, bardziej chodzi o szybki efekt niż o obiektywną prawdę. Kryteria moralne są mało istotne, gdyż najważniejsza jest skuteczność jej celów. Informacja jest jednostronna, odwołuje się do sfery uczuciowej odbiorców, obiecuje sukces, a zasady etyczne tu nie obowiązują. Natomiast public relations oparta na zaufaniu i wzajemnym zrozumieniu oraz wspólnym dialogu odnosi się do pozyskania jak największego poparcia poprzez zbudowanie wzajemnych więzi z otoczeniem. Wartości etyczne i moralne mają tu istotne znaczenie, a efekt budowany jest długotrwale w oparciu o obiektywną prawdę.

• Pomiędzy propagandą, a public relations można dostrzec różnice w traktowaniu grup docelowych. PR nie ma ograniczeń w tym względzie, natomiast propaganda wykorzystywana do celów politycznych przez organizacje polityczne i społeczne, kieruje się do węższych grup społecznych uważanych za potencjalnych zwolenników poglądów, idei i ideologii.

• Jeśli chodzi o zależność pomiędzy PR, a propagandą pod kątem intencji działania., to PR ma na celu przede wszystkim dobro organizacji oraz szeroko pojęty interes społeczny, ponadto zakłada, że organizacja nie działa w próżni i musi się liczyć z opinią otoczenia. Propaganda z kolei może być wykorzystywana do osiągnięcia własnych celów, niekoniecznie służących dobru ogółu.

Podsumowanie

cecha charakterystyczna	public relations	propaganda
nadawca	ściśle określony	nierozpoznawalny
grupa docelowa	względnie szeroka	względnie wąska
przekaz	dialog	tryb rozkazujący, nakazujący
tryb oddziaływania	dwustronny	jednostronny
zakres czasowy	zarówno krótko-jak i długoterminowe zadania docelowe	względnie krótkoterminowe zadania docelowe
wiarygodność przekazu	względnie duża	względnie mała
morale	istotne	mało istotne
punkt koncentracji działania	szeroko pojęty interes społeczny	własne cele

Public relations, a reklama

Public relations i reklama są dziedzinami pokrewnymi - obie służą do komunikowania się z otoczeniem. Istnieje jednak kilka istotnych czynników pozwalających z jednej strony na porównanie obu dyscyplin, a z drugiej zaś - na ich zróżnicowanie.

• Najbardziej znaczącą różnicą jest to, że w ramach działań reklamowych można wykupić miejsce, w obrębie którego ma się całkowitą kontrolę nad tekstem i prezentacją przekazu, oczywiście bez naruszania norm prawnych i moralnych. Również czas pojawienia się reklamy i liczba jej powtórzeń są pod całkowitą kontrolą. Jej efekt może być jednak krótkotrwały lub żaden. Z kolei w PR bezcelowy jest zakup czasu i miejsca w mediach, polega natomiast na zdobyciu opisu danej sprawy w tego typu instytucjach. Natomiast, jeśli chodzi o kontrolę przekazu w PR to jest ona stosunkowo niewielka.

• Reklama jest kształtowana jest na podstawie informacji o preferencjach nabywców, motywach i sposobach ich postępowania przy zakupie produktów oraz sposobach reakcji na uruchamiane wobec nich instrumenty oddziaływania, public relations starają się te motywy, postawy i zachowania kształtować dostarczając konsumentom szerokich i w miarę możliwości zobiektywizowanych informacji. Elementem takiej polityki jest więc nie tylko budowanie wiedzy odbiorców o rodzajach i kierunkach działalności rynkowej przedsiębiorstwa, ale również informowanie o trudnościach, jakie napotka ono na swojej drodze, podejmowanych przez nie przedsięwzięciach o charakterze społecznym, itp.

Public relations i reklama nie wykluczają się. Działalność reklamowa jest częścią PR, skoro jej założeniem docelowym jest wzmocnienie przekonania i zachęcenia do zmian, choć raczej w kategoriach sprzedaży niż wpływu na opinię publiczną.

Istnieje wiele przypadków kiedy programy PR mogą obejmować znaczną część działań reklamowych. Występuje to wówczas, gdy duże instytucje wykorzystują formalne kampanie reklamowe, które jednocześnie budują ich wizerunek jako przedsiębiorstwa dbające o społeczeństwo i otoczenie.

Podsumowanie

cecha charakterystyczna	public relations	reklama
wykorzystanie mediów	polega na zdobyciu danej sprawy w mediach	kupuje czas i miejsce
kontrola przekazu	względnie niewielka kontrola	ścisła kontrola zawartości czasu
wiarygodność przekazu	względnie duża akceptacja przekazu	względnie mała wiarygodność
typ docelowych odbiorców	ściśle określone grupy społeczne lub grupy odbiorców	wąska grupa odbiorców docelowych powiązana z rynkiem
punkt koncentracji działania	nakierowane na postawy lub sytuację	nakierowanie na rynek lub sprzedaż
zakres czasowy	zarówno krótko- jak i długoterminowe zadania docelowe	względnie krótkoterminowe zadania docelowe
ocena	względnie ograniczone metody oceny	ustalone techniki pomiaru
płatność dla agencji	agencje opłacane za konkretne usługi	agencje opłacane głównie z prowizji od mediów

Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl

---