Popraw i zaproponuj jednolity zapis przypisów:
S. Żeromski, Ludzi bezdomni, oprac. I. Maciejewsk, BN I 254, Wrocław 1987, s. 403; podkreśl. - J.W.
Pisze o tym D. Rolin, Małe dzieło o wielkiej rzeczy. Bruno Wiunawer: „Dług honorowy”, „Głos Poranny” 1929, nr 23.
W. Sadkowski, Profesorskie udręki i utopie, „Nowe Książki” 1960, nr 27; wcześniej o dwóch częściach powieści pisała: D. Rolin, Małe dzieło o wielkiej rzeczy…
W. Husarski, Jan Żyznowski, „Pani” 1924, nr 8/9.
Tajemnica. Nowela. (Z rękopiśmienniczej spuścizny po znakomitym pisarzu i Bajończyku), „Polska Zbrojna w Kulturze” (dodatek „Polski Zbrojnej”) 1937, nr 5-6.
K. Czachowski, Obraz współczesnej literatury polskiej 1884-1934, t. 3: Ekspresjonizm i neorealizm, Warszawa, Lwów 1936.
E. Szary-Matywiecka, Książka - powieść - autotematyzm (od „Pałuby” do „Jedynego wyjścia”), Wrocław 1982.
Samotność słowa. Z listów do Wacława Iwaniuka. Józef Wittlin - Kazimierz Wierzyński - Aleksander Janta-Połczyński, oprac. i wstępem opatrzył L.M. Koźmiński, Lublin 1995
Popraw zdania:
Powiedziała: „Uwielbiam rozgryzać raki!”.
Ona powiedziała „Uwielbiam rozgryzać raki”! To oburzające!
Czy ona powiedziała: „Uwielbiam rozgryzać raki”?
Zapytała mnie: „Nie lubisz rozgryzać raków?”.
Wiewiórka - estetka
[..]
toż każda prawie wie-
wiórka o tym wie,
że dobrze pod rymy się pije.
Nibynóżki są typowe dla ameby, a nie dla niby-Polaków czy obywateli Nibylandii.
Są mi niby znajomi, ale nie potrafię podać ich nazwisk.
Pół-inteligent w mini-spodenkach wypijał co rano zamiast pół czarnej pół litrówkę mleka, żeby być wielkim.
Kiedy można zastać dr. Kowalskiego? Szukałam go w gabinecie na 4. piętrze (IV piętrze) kolejno 5 maja, 6.05, 7 V b.r. Nigdy go nie było.
Był studentem AJD, a w przyszłości chciał zostać pracownikiem np. PAN.
On sam wydawał się bardzo przyjemny, ot, wrażliwy, inteligentny, kulturalny... ale jego wielkość?
Ekscentryczny eskżołnierz osiągnął estremum ekspresji, gdy zażądał eksmisji swojego sąsiada eksPolaka.
Czy quasinauka jest dziedziną quasiumysłową?
Chciała wziąć krótko- i długoterminowy kredyt.
Omawialiśmy na zajęciach nie Molierowską sztukę.
Próba odtworzenia zawodowej biografii Zdzisława Czermańskiego wydawała się konieczna, zważywszy na cenę, jaką twórca zapłaci za wybór życia na emigracji. (W okresie PRL-u jego dorobek artystyczny był niejednokrotnie ignorowany.) W swojej pracy pokażę rozterki twórcy oraz przedstawię opinię o nim.
Te dwa przeciwstawne słowa znane/nieznane tworzą, oczywiście, wygodną klamrę tematyczną publikacji.
Niezwykłą popularnością cieszył się reportaż podróżniczy; jednym z jego najznakomitszych przedstawicieli był Aleksander Janta-Połczyński - kolejny bohater „nieznanego Dwudziestolecia”.
Józef Piłsudski i jego zaplecze polityczne (PPS-Frakcja) dążyli do w pełni niepodległego państwa polskiego.
Szczególną społecznością internetową jest ta, która tworzy się na platformach edukacyjnych, realizując zdalne uczenie i nauczanie, określane jako e-lerning.
Tradycja walki polsko-francuskiej nie pozwoliła podporządkować poświecenia bajończyków wyłącznie bieżącej koniunkturze politycznej, która na skutek dalszych wydarzeń na froncie ulegała diametralnej zmianie.
I dlatego słuszne może być twierdzenie Ann Hylton, że „zarządzanie wiedzą jest w 95% kwestią kultury organizacyjnej (ludzi) i jedynie w 5% zależy od technologii”.
Fizyczne okaleczenie i brak sprawności seksualnej mężczyzn powracających z frontu stały się jedną z bolesnych konsekwencji Wielkiej Wojny, opisanych chociażby w powieści Ernesta Hemingway'a Słońce też wschodzi z lat `20.
Opisując swoje doświadczenia z połowy lat '30-tego stulecia, Mieczysław Jastrun notował:
Trzy utwory Żyznowskiego Szpieg: Dwie godziny w okopach, Embuscade przywołują przejmujące sceny z powieści Henri Barbusse'a Ogień, opublikowanej w 1916 roku.
Chciałbym jeszcze dziś zobaczyć tę salę wymalowaną dziwacznie, Marię Morską deklamującą z rozszerzonymi oczami i Lechonia w wypchanych na kolanach jedynych portkach, bladego jak trup i deklamującego Mochnackiego!
„Jakoż wół się nadarzył.-„Ratuj przyjacielu!”
Wół na to; „takich jak ja zapewne niewielu
Znajdziesz, ale poczekaj i ukryj się w trawie … „
Z dwóch możliwych deklamatorycznych interpretacji ostatniej przytoczonej przerzutni, interpretacja z dominantą subiektywną wydobywającą klauzulę: niewielu \ znajdziesz - ta druga wydaje się właściwsza.
W XIX wiecznych artykułach pojawiają się wypowiedzi teoretyczne, z których można się zorientować, jakie było ówczesne pojmowanie przerzutni i jaki był stosunek do niej.
Słowem, lektura funkcjonuje zawsze w kanonie.
Oczywiście, zastąpić go można określeniami synonimicznymi, jak: „książka”, „wspaniała powieść o...”, „niezapomniana przygoda”, „sposób na rozrywkę” itp.
Czy to prawda, że lubisz Racine'a? Nigdy nie słyszałam o Racineie; kto to był?
Calgary `88
rock`n'roll
Obowiązujący kąt nachylenia - 270 12′ 14′