Odejście od kei

Manewr odejścia od kei jest manewrem rozpoczynającym żeglugę, dlatego musimy sprawdzić świętą trójcę:

1)skąd wieje
2)środki ratunkowe
3)stan techniczny i wyposażenie jachtu:

-czy płetwa sterowa i mieczowa są opuszczone, a także stan olinowania (czy są przetyczki w wantach i sztagu oraz czy beczki są dobrze dokręcone ) !!
- dodatkowa cuma

-odbijacze, pagaje, czerpaki
-bosak
oraz
Następnie muszę określić hals, którym odchodzimy (ruszymy do przodu) [zakładamy, że prawy], dlatego:
1)sternik siada na prawej burcie
2)wybierany będzie prawy foka szot
3)ster wyłożony zostanie lewo

-opcjonalnie (zwłaszcza przy wietrze dopychającym) możemy założyć długi szpring rufowy, który posłuży nam jednocześnie jako początkowy napęd oraz manewr awaryjny
-Istotne:

a)zaplanować manewr awaryjny: najlepiej szpring rufowy nabiegowo, którym dociągniemy się do kei i powtórzymy odejście

b)nadać prędkość początkową szpringiem rufowym albo bosakiem skierowanym w stronę rufy (nie odpychamy jachtu od nabrzeża „z buta” - bo 1) to niebezpieczne - można wpaść do wody bo 2) wygląda to nieestetycznie)

1)'cuma gotowa do oddania'? --> "prawy foka szot wybierać"

-kiedy fok zapracuje -  "cumę oddaj!"

2)kiedy dziób odchyli się i ustawi nas na kursie bajdewind - 'FOK LUZ!'  (płynę już na sterze wyłożonym na 'zero') - nie wolno przetrzymywać foka
3)wybieram lewy foka szot oraz grota szot do pracy

Uwagi: gdy nie mam miejsca z lewej burty na odpadanie wycofuję się na grocie. w tym wypadku "Grot lewo na wiatr"!

4)Klar na cumach i na odbijaczach

Dojście do kei 

-->do kei muszę dojść w miarę możliwości pod wiatr, względnie w kursie ostry bajdewind. do kei nie dochodzimy z wiatrem.

1)Moim punktem celowania będzie (zakładamy że) prawy kraniec kei pomiędzy środkową i ostatnią knagą, do kei podejdę prawą burtą

2)'Przygotować cumę dziobową do podania'  - Janek , 

'Przygotować cumę rufową do podania' - Leszek,

'Ania będziesz pracować jako desant

-desant albo osoba pracującą przy cumie dziobowej melduje odległość od kei i podaje meldunki sternikowi na 10 metrów od kei pierwszy sygnał: „DZIESIĘĆ!”

- od 5 metrów od kei, pokazuje to także na palcach w celu lepszej komunikacji ze sternikiem

Janek, Leszek i Ania nie ruszają się z miejsca do czasu komendy sternika: "NA Stanowiska!"

3)wywiesić odbijacze na prawej burcie

4)kiedy punkt celowania będzie w okolicy trawersu - 'Żagle Luz!' i obieram kurs na keję , kierując nas pod wiatr

Kolejność komend w końcowej fazie manewru:

-na meldunek dziobowego, że 2 metry od kei: 'podać cumę dziobową'

- na meldunek dziobowego, że 1 metr rod kei: 'desant na keję' / 'człowiek na ląd'

-podać cumę rufową

Istotne: zaplanować manewr awaryjny - 'Moim manewrem awaryjnym w przypadku zbyt dużej lub zbyt małej prędkości będzie ponowne odejście i zrobienie jeszcze jednej rundki'.  Kiedy prędkość za duża możemy też hamować grotem. W tym wypadku :"Grot lewo na wiatr!'

Cumami pracujemy z jachtu!!!! Cumy mają być przygotowane pod koszem (dziobowym/rufowym), przełożone przez kluzę/półkluzę, przyknagowane na jachcie jednym końcem i najlepiej na drugim końcu zakończone węzłem ratowniczym. Desant po komendzie sternika wychodzi (nie wyskakuje) na keję ze śródokręcia jachtu (wyjątkiem dojścia dziobem) i obkłada cumy na knagach na pomoście - nie dociąga jachtu z kei, co zrobią osoby odpowiedzialne za pracę przy cumach  z jachtu. Nie skaczemy z cumą w rękach.

---