Manifa- inicjatywa polskiego ruchu feministycznego- referat ruchy społeczne, Bezpieczeństwo Narodowe, inne


Manifa- inicjatywa polskiego ruchu feministycznego.

Jak co roku, z okazji Dnia Kobiet obchodzonego 8 marca organizowana jest demonstracja feministyczna. Przybrała ona nazwę „Manifa” - słowo to pochodzi od akronimu -manifestacja.

Zaczęło się od demonstracji, która na początku została zorganizowana jednorazowo w proteście przeciwko wydarzeniu z Lublińca. Policjanci na podstawie anonimowego donosu zatrzymali pacjentkę, która prawdopodobnie miała być poddana zabiegowi w gabinecie ginekologicznym. Policja zmusiła wówczas kobietę do poddania się badaniom kryminalistycznym. Podejrzewano, że kobieta poddaje się zabiegowi aborcji. Cytując informację podaną na stronie porozumieniekobiet.republika.pl: „Kobieta nie została poinformowana o przysługujących jej prawach. List protestacyjny w tej sprawie został rozesłany do mediów i Rzecznika Praw Obywatelskich, który podjął interwencję.”

Pierwsza Manifa przygotowana została przez Porozumienie Kobiet 8 Marca. Odbyła się ona 8 marca 2000 roku. Uczestniczki manifestacji protestowały przeciwko dyskryminacji kobiet. Hasłem przewodnim ówczesnej demonstracji było: "Demokracja bez kobiet to pół demokracji". Dążono do przedstawienia problemu szerzącej się według organizatorek tendencji przyzwolenia na dyskryminowanie kobiet, co obrazowała tzw. "polityka prorodzinna" rządu AWS. Protestowano także przeciwko: dyskryminacji na rynku pracy, odebraniu kobietom prawa do aborcji oraz cofnięciu dopłat do środków antykoncepcyjnych, W demonstracji uczestniczyło około 150 osób, m.in. Shoshana Ronen (izraelska filozof, filolog i hebraistka).

Kolejna, większa manifestacja ruchu feministycznego obyła się 10 grudnia tego samego roku w Warszawie. Zorganizowana akcja uliczna, która została połączona z happeningami poruszała problem łamania i nie przestrzegania praw człowieka w stosunku do kobiet na całym świecie.

Manifa zorganizowana w 2001 roku poświęcona była problemowi małego udziału kobiet w życiu politycznym państwa. Uczestniczki manifestacji opowiedziały się za wprowadzeniem parytetu ( 50 lub 30- to procentowych kwot na listach wyborczych). Swój program wyborczy przedstawiła Koalicja Kobiet. Główne hasła Manify: "Nie daj sobie zamknąć ust byle czym" oraz "To mi się przejadło" ( na plakatach przedstawiony został obraz kobiecych ust wymiotujących goździkami).

Demonstracje organizowane są co roku 8 marca (lub w najbliższe temu dniu soboty lub niedziele) w wielu regionach naszego kraju (Łódź, Kraków, Poznań, Toruń, Wrocław, Kielce, Olsztyn). Największe happeningi organizowane są w Warszawie. Główną organizatorką przedsięwzięcia jest Katarzyna Bratkowska, założycielka Stowarzyszenia Same o Sobie i członkini Porozumienia Kobiet 8 Marca.

W kolejnych latach uczestnicy Manify postulowali: prawo do edukacji seksualnej, antykoncepcji i aborcji; sprzeciw wobec wszelkich przejawów dyskryminacji (przemoc, seksizm w życiu publicznym, obraźliwe dla kobiet reklamy, łamanie praw obywatelskich, w szczególności reprodukcyjnych). Uczestnicy wyrażali także swój przeciw wobec wojny w Iraku oraz solidaryzowali się z ofiarami konfliktów zbrojnych. Przeciwstawiali się kontroli sztuki, protestując przeciwko procesowi Doroty Nieznalskiej. Protestowano również przeciwko postulowanej przez Jarosława Gowina ustawie bioetycznej (uniemożliwienie stosowania zapłodnienia pozaustrojowego). Ostra krytyka została także wymierzona w Kościół Katolicki, który według organizatorek demonstracji prowadzi politykę antykobiecą. W 2013 roku nawiązano do problemu niedotrzymanych obietnic dotyczących wydłużenia wieku emerytalnego, polityki prorodzinnej, oraz o opresji, której poddawane jest ciało kobiety. Mówiono także o zmianach w służbie zdrowia i sytuacji pielęgniarek.

Z roku na rok przybywa uczestników manifestacji. Warto zaznaczyć, że Manifę popierają: posłanki Wanda Nowicka, Joanna Senyszyn, poseł Janusz Palikot, a także: Kinga Dunin, Magdalena Środa, Maja Ostaszewska, Katarzyna Herman, Robert Biedroń, Kazimiera Szczuka. W demonstracji udział wzięli także: Ryszard Kalisz, Zuzanna Łapicka, Daniel Olbrychski. Rośnie także liczba przeciwników inicjatywy. Są to przede wszystkim stowarzyszenia katolickie, które bronią postulatu ochrony człowieka od momentu poczęcia. Przeciwni poczynaniom inicjatywy polskich feministek są także m.in. członkowie i sympatycy Młodzieży Wszechpolskiej, Obozu Narodowo-Radykalnego oraz Falangi.

Bibliografia:



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Ruchy społeczne, Bezpieczeństwo Narodowe
referat problemy demograficzne, Bezpieczeństwo Narodowe, NOTATKI RÓŻNE
Zmiana spoleczna a bezpieczenstwo narodowe
Definicja ruchu społecznego a definicja ruchu politycznego, US, II semestr, Współczesne ruchy społec
feminizm - referat - fin, Prywatne, CA K. Leszczyńska Wpółczesne ruchy politgyczne
feminizm -referat, Prywatne, CA K. Leszczyńska Wpółczesne ruchy politgyczne
14 Offe, Nowe ruchy społeczne Przekraczanie granic polityki instytucjonalnej
konspekt referat, polityka społeczna fakultet
Dżihad 3, US, II semestr, Współczesne ruchy społeczne
procesy ruchy społeczne
Ruchy społeczne,relatywizm kulturowy
Ruchy społeczne, pedagogika i inne
RUCHY SPOŁECZNE - wykłady, PolitologiaUJ
Ruchy społeczne
RUCHYSPO, POLITOLOGIA RÓŻNE, Ruchy społeczne
PN2 0125 Ruchy Spoleczne dr Alberska
Ruchy społeczne
JĘZYK POLSKI Obraz i ocena społeczeństwa polskiego, lalka, TEMAT: Obraz i ocena społeczeństwa polski

więcej podobnych podstron