Widzimy że położenie minimów i maksimów różnią się nieznacznie od położeń doświadczalnych. Widać to szczególnie rozpatrując pierwsze minimum i pierwsze maksimum z prawej strony osi Y. Mogło to być spowodowane warunkami panującymi w laboratorium, część i tak słabego światła mogła zakłócić pomiary w tym miejscu, bądź też niedokładnością samej szczeliny.
Wnioski:
Uzyskany doświadczalnie rozkład natężenia od położenia detektora, zarówno dla dyfrakcji jak i dla interferencji, ma kształt zgodny z przewidywaniami teoretycznymi (linia przerywana). Jednak widać, że wartości natężeń otrzymane doświadczalnie są niższe niż przewidywania teoretyczne, dlatego też otrzymaliśmy mniejsze natężenia względne kolejnych maksimów w rozkładzie dyfrakcyjnym. Powodem tego może być rozpraszanie światła wewnątrz sondy, lub być może powstawanie refleksów w sondzie powodujące osłabianie światła. Hipotezę z dodatkowym rozpraszaniem światła w sondzie może potwierdzać fakt, że dla obrazu interferencyjnego otrzymany rozkład nie jest dokładnie symetryczny względem osi 0y. Niestety nie możemy porównać obliczonych wartości szczelin, czy odległości pomiędzy nimi, gdyż nie znamy ich rzeczywistych wymiarów.
Wnioski:
Uzyskany doświadczalnie rozkład natężenia od położenia detektora, ma kształt zgodny z przewidywaniami teoretycznymi. Wartości natężeń otrzymane doświadczalnie są niższe niż przewidywania teoretyczne, dlatego też otrzymaliśmy mniejsze natężenia względne kolejnych maksimów w rozkładzie dyfrakcyjnym. Powodem tego może być rozpraszanie światła wewnątrz sondy, lub być może powstawanie refleksów w sondzie powodujące osłabianie światła. Hipotezę z dodatkowym rozpraszaniem światła w sondzie może potwierdzać fakt, że wykres I(x) nie jest dokładnie symetryczny względem osi 0y. Niestety nie możemy porównać obliczonych wartości szczelin, czy odległości pomiędzy nimi, gdyż nie znamy ich rzeczywistych wymiarów
Wnioski:
Wyniki otrzymane w doświadczeniu nie są dość dokładne najprawdopodobniej było to spowodowane małą precyzją użytych w doświadczeniu przyrządów zarówno optycznych jak i mierników elektrycznych (fotokomórka) uniemożliwia uzyskanie zbyt wysokiej dokładności.
Na błędy pomiarów miało również wpływ niedoskonałe zaciemnienie pomieszczenia w którym były one wykonywane - fotokomórka rejestrowała światło pochodzące również spoza lasera co powodowało błędne jej odczyty.