Chiggala (Dutiyachiggalayuga) Sutta
(Sutta o Otworze) lub (Druga Sutta o Otworze Jarzma)
(SN 56.48)
"O mnisi, przypuśćmy, że ta wielka ziemia jest całkowicie pokryta wodą i pewien człowiek rzuca w nią jarzmo z pojedyńczym otworem. Wiatr ze wschodu spycha je na zachód a wiatr z zachodu spycha je na wschód. Wiatr z północy spycha je na południe a wiatr z południa spycha je na północ. I przypuśćmy, że w tym morzu żyje ślepy morski żółw. Wypływa on na powierzchnię morza raz na każde sto lat. Teraz, jak myślicie: czy ten ślepy morski zółw, wypływający na powierzchnię morza raz na każde sto lat, wsadzi szyję w zarzucone przez człowieka jarzmo o jednym otworze?"
"To byłby czysty przypadek, o Szlachetny, gdyby ten ślepy morski zółw, wypływający na powierzchnię morza raz na każde sto lat, wsadził szyję w zarzucone przez człowieka jarzmo o jednym otworze."
"Podobnym czystym przypadkiem jest otrzymanie ludzkiego stanu. Podobnym czystym przypadkiem jest to, że Tathagata, godny i prawdziwie samooświecony, przychodzi na świat. Podobnym czystym przypadkiem jest to, że nauka i dyscyplina wykładana przez Tathagatę pojawia się na świecie. Teraz, ludzki stan został otrzymany. Tathagata, Godny i Prawdziwie Samooświecony przyszedł na świat. Nauka i dyscyplina wykładana przez Tathagatę pojawiła się na świecie.
"Dlatego tez waszym obowiązkiem jest rozważanie: 'Oto jest napięcie… Oto jest źródło napięcia… Oto jest zniszczenie napięcia… Oto droga praktyki prowadzącej do zniszczenia napięcia.'"