Poznaj ich po tym jak piszą
Podstawowym znakiem na który zwróci uwagę każdy grafolog są litery t i ł. Są to jedyne litery alfabetu wymagające przekreśleń. Forma tzw. daszka jest wiele mówiącym elementem dającym nam możliwość określenia osobowości człowieka.
Brak przecięcia - cechuje ludzi pozbawionych siły woli, nie umiejących podejmować decyzji w chwilach napięcia i stresu.
Przecięcie grube, silnie zarysowane ułożone skośnie - cechuje człowieka, z którym trudno współżyć, ponieważ jego upór jest tak silny, że nawet w sytuacjach, w których wie, że nie ma racji będzie obstawał przy swoim bojąc się kompromitacji.
Kreska umiejscowiona ponad literą - cechuje ludzi żądnych władzy, despotów w każdym calu, o silnie zarysowanej dumie i przeogromnej miłości do samego siebie.
Kreska delikatna przykrywająca jakby literę dotykając ją lekko - cechuje człowieka, który nie jest pewien swych przywódczych zdolności, aczkolwiek pragnącego kierować innymi.
Kreska mocna, zamaszysta przykrywająca jakby literę dotykając ją lekko - cechuje człowieka pełnego pomysłów, ambitnego i pewnego siebie, idącego do celu po trupach i za każdą cenę.
Przecięcie litery grubsze na początku niż na końcu - cechuje człowieka "kąpanego w gorącej wodzie", gwałtownego i niecierpliwego, decyzje podejmującego szybko, choć niejednokrotnie żałującego później swego pośpiechu.
Przecięcie litery grubsze na końcu niż na początku - cechuje człowieka energicznego zdecydowanego na wszystko, upartego.
Przecięcie długie zarysowane delikatnie - cechuje marzycieli, ludzi "pływających w obłokach", nie zdających sobie sprawy z tego, że istnieją.
Przecięcie długie silnie zarysowane - charakterystyczne jest dla ludzi o tzw. zimnej krwi, umiejących szybko podejmować trudne decyzje.
Przecięcie proste wznoszące się nieco ku górze - cechuje ludzi niecierpliwych, często choleryków, zarazem jednak mających dużo sił witalnych.
Przecięcie zaakcentowane lekkim haczykiem w lewo - charakterystyczne jest dla lekkoduchów, wesołków, żyjących według dwóch zasad: "jakiego mnie Panie Boże stworzyłeś takiego mnie masz" oraz "żyj dniem dzisiejszym".
Przecięcie lekkie prawie niewidoczne - to dusza artysty, człowiek pełen fantazji i pomysłów jednak nie posiadający odrobiny silnej woli.
Zakończenia wyrazów
Drugim elementem pisma, który może powiedzieć nam coś o człowieku są zakończenia wyrazów. W połączeniu z wyglądem pisma daje nam wiele wskazówek. Możliwości jest niesłychanie wiele, my zajmiemy się tymi najczęściej występującymi.
Końcówki wyrazów są zakończone ostro, jakby haczykiem - jest to pismo człowieka wciąż czegoś poszukującego, często wynalazcy lub odkrywcy. Jest to "niespokojny duch", a przy tym nieugięty i uparty w swych działaniach. Typ wojownika.
Jeśli pismo jest nieregularne, nerwowe, pochylające się raz w jedną raz w drugą stronę, a końcówki są zakończone tak jak poprzednio - jest to pismo człowieka, któremu trudno dogodzić. Typ wiecznego malkontenta.
Końcówki są kształtne, zaokrąglone i łagodne - pismo należy do człowieka o miłym, spokojnym usposobieniu, pobłażliwego dla otoczenia, ale w większym stopniu dla samego siebie.
Jeśli końcówki wyrazów są łagodnie zaokrąglone, a pismo jest kładące się i nieregularne, a przy tym wszystkim brak jest przekreśleń literom t i ł - mamy do czynienia z typowym "śpiącym królewiczem", człowiekiem o nie ciekawym usposobieniu, nie wiedzącym często, co się wokół niego dzieje.
Jeżeli zakończenia wyrazów są połączone z początkiem wyrazu następnego, to wówczas człowiek tak piszący jest z pewnością skryty i nieszczery, zamknięty przed światem zewnętrznym.
Jeśli pismo jest kształtne, wyraźne o takich samych końcówkach, można powiedzieć, że człowiek tak piszący ma bezsprzecznie wielkie poczucie piękna, jest wrażliwy i dobrze ułożony.
Jeśli końcówki zanikają zupełnie lub prawie zupełnie, to jest to pismo człowieka oszczędnego niejednokrotnie popadającego z czasem w skąpstwo.
Jeśli końcówki zanikają zupełnie lub prawie zupełnie, a pismo jest rozwleczone ponad miarę, litery duże, to takie pismo charakteryzuje człowieka hojnego, choć niekoniecznie bogatego. Wydającego pieniądze na lewo i prawo wtedy, gdy trzeba, jak i wtedy gdy nie trzeba.
Jeśli końcówki jak gdyby rozpływają się, a przy tym wznoszą się do góry, to wówczas mamy do czynienia z człowiekiem skłonnym do gniewu, krzyku i uniesień.
Jeśli końcówki wyrazów są zakończone jak gdyby punktem lub wyglądają jakby niedokończony haczyk, to wówczas jest to człowiek o usposobieniu nieprzyjemnym, egoistycznym i egocentrycznym. "Liczę się tylko JA".
Jeśli wyrazy zakończone są wyraźnymi haczykami, wówczas mamy do czynienia z człowiekiem, który dąży do celu po trupach bez najmniejszych wyrzutów sumienia.