BIUROKRACJA (franc. bureau - biuro; gr. kratos - władza)

 Panujący w różnego rodzaju organizacjach społecznych i instytucjach państwowych typ stosunków komunikacji, w którym podstawowego znaczenia nabierają nie cele i zasady działania, lecz zarządzenia i przepisy oraz oparty na nich podział funkcji. Biurokracja stanowi szczególną cechę wysoko rozwiniętych społeczeństw przemysłowych i społeczeństw totalitarnych. Jest ona oceniana negatywnie z uwagi na wypaczenie właściwego porządku społecznego spowodowane przez formalizm i skostnienie. Organizacje zbiurokratyzowane z łatwością gubią istotne cele i funkcje, tracą swój służebny charakter, a co więcej, stają się celem same w sobie.

---